Tesniye, Bölüm 1:

reklam

İncil'in Tesniye kitabının 1. Bölümündeki Tesniye'den ayetler.

Tesniye - Eski Ahit — Tesniye – Eski Ahit

Horeb'den ayrılma emri

1. Bunlar Musa'nın Ürdün Irmağının karşı yakasında, çölde, Arabah'da, Şuf'un karşısında, bir yanda Paran ile Tophel, Laban, Hazeroth ve Di-Zaab arasında bütün İsrail'e söylediği sözlerdir. diğeri diğer.
2. Horeb'ten Seir dağlık bölgesi üzerinden Kadeş-Barnea'ya on bir günlük yolculuk vardır.
3. Kırkıncı yılda, on birinci ayın birinci günü Musa, Rabbin kendisine söylemesini emrettiği her şeye göre İsrailoğullarıyla konuştu.
4. Bu, Musa'nın Heşbon'da yaşayan Amorlular'ın kralı Sihon'u ve Edrei'deki Aşterot'ta yaşayan Başan kralı Og'u yendikten sonra oldu.
5. Ürdün Irmağının karşı yakasındaki Moab diyarında Musa şu sözlerle bu kanunu açıklamaya başladı:
6. “Tanrımız Rab Horeb'de bizimle konuştu ve şöyle dedi: 'Bu dağda yeterince kaldınız.
7. Dönüp Amorlular'ın dağlık bölgesine, Şeria Irmağı yakınındaki yerlere, Araba'ya, dağlık bölgeye, Negev'e ve kıyıya, Kenanlılar'ın ve Lübnan'ın ülkesine, büyük ırmağa gidin. Fırat.
8. Bakın! Bu toprakları önünüze koydum. Gidin ve Rab'bin atalarınız İbrahim'e, İshak'a, Yakup'a ve onların soyundan gelenlere vermeye söz verdiği ülkeyi mülk edin.'”

Musa yardımcıları atadı

9. O zaman size şunu söylemiştim: “Senin sorumluluğunu tek başıma üstlenemem.
10. Tanrınız Rab sayınızı o kadar artırdı ki, bugün gökteki yıldızlar kadarsınız.
11. Atalarınızın Tanrısı Rab, sizi daha da çok kutsasın ve sizi daha da bereketli kılsın, sayınızı daha da artırsın, böylece büyük bir ulus olasınız.
12. Endişelerinizin, sorunlarınızın, anlaşmazlıklarınızın ağırlığını tek başıma nasıl taşıyabilirim?
13. Kabileler arasından bilge, deneyimli ve kabileleri tarafından saygı duyulan kişileri seçin, ben de onları sizin liderleriniz yapacağım.'
14. Bana cevap verdiniz: 'Önerdiğiniz plan iyi.'
15. Sonra kabilelerinin bilge ve tecrübeli adamlarını aldım ve onları binlerce, yüz, elli ve ondan fazla şef ve kabilelerinin yöneticileri yaptım.
16. Aynı zamanda yargıçlarınıza da şunu emretmiştim: 'Kardeşlerinizin arasındaki anlaşmazlıkları dinleyin ve hem bir kardeşle diğeri arasındaki hem de bir yabancıyla sizin aranızdaki sorunları adaletle yargılayın.
17. Yargılarken tarafgirlik yapmayın, küçüğü de büyüğünü de dinleyin. Kimseden korkmayın, çünkü yargılayan Allah'tır. Eğer sana ağır gelen bir sebep varsa onu bana getir, ben de duyayım.'
18. O zaman yapmanız gereken her şeyi size emretmiştim.
19. Sonra Horeb'den yola çıktık ve Tanrımız RAB'bin bize buyurduğu gibi, gördüğünüz o büyük ve korkunç çölü geçerek Amorlular'ın dağlık bölgesine doğru ilerledik. Sonunda Kadeş-Barnea'ya vardık.
20. Ben de onlara, 'Tanrımız RAB'bin bize vereceği Amorlular'ın dağlık bölgesine geldiniz' dedim.
21. Bakın! Tanrınız RAB ülkeyi önünüze koydu. Atalarınızın Tanrısı Rabbin size söylediği gibi, çıkın ve onu mülk edin. Korkmayın ya da korkmayın.'
22. Sonra hepiniz yanıma gelip şöyle dediniz: 'Ülkeyi araştırmak ve gitmemiz gereken yol ve ulaşmamız gereken şehirler hakkında bilgi getirmek için önden birkaç adam gönderelim.'
23. Fikir bana iyi geldi, bu yüzden her kabileden birer tane olmak üzere on iki adam seçtim.
24. Yola çıkıp dağlık bölgeye çıkıp Eşkol vadisine ulaştılar ve ülkeyi araştırdılar.
25. Bize haber getirdiler ve 'Burası Tanrımız Rabbin bize vereceği güzel ülkedir' dediler.

Rabbime isyan

26. Ama siz yukarı çıkmayı reddettiniz. Tanrıları RAB'bin emrine karşı geldiler.
27. Çadırlarınızda mırıldanıp şöyle diyordunuz: 'Rab bizden nefret ediyor; Bu nedenle bizi Amorluların eline teslim etmek ve yok etmek için Mısır'dan çıkardı.
28. Nereye gideceğiz? Kardeşlerimiz şöyle diyerek cesaretimizi kırdılar: “Halk bizden daha büyük ve daha uzundur; şehirler büyüktür, gökyüzüne kadar uzanan yüksek duvarlardır. Üstelik orada Anakimlerin torunlarını da gördük.”
29. Sonra onlara, 'Korkmayın, onlardan korkmayın' dedim.
30. Önünüzden giden Tanrınız RAB, Mısır'da olduğu gibi gözlerinizin önünde sizin için de savaşacak.
31. ve çölde. Orada, buraya varıncaya kadar, yürüdüğünüz yol boyunca, bir babanın oğlunu taşıdığı gibi, Tanrınız RAB'bin de sizi nasıl taşıdığını gördünüz.'
32. Ama yine de Tanrınız RAB'be güvenmediniz.
33. Kamp kuracağınız bir yer bulmak için önünüzden giden odur: Geceleri, size gitmeniz gereken yolu göstermek için ateşin içinde, gündüzleri ise bulutların içinde.
34. Rab söylediklerinizi duyunca öfkelendi ve şöyle yemin etti:
35. 'Bu kötü kuşaktan hiçbiriniz atalarınıza vermeye yemin ettiğim güzel toprakları göremeyecek.
36. Yefunne oğlu Kaleb hariç. Üzerinde yürüdüğü toprakları ona ve soyundan gelenlere vereceğim, çünkü o sadakatle Rabbin yolundan gitti.'
37. Senin yüzünden Rab bana kızdı ve, 'Sen de oraya girmeyeceksin' dedi.
38. Yardımcın Nun oğlu Yeşu oraya girecek. Onu cesaretlendirin, çünkü o ülkeyi İsrailliler arasında paylaştıracak.
39. Ve ganimet olacağını söylediğiniz çocuklar ve bugün ne iyiyi ne de kötüyü bilen çocuklarınız bu ülkeye girecekler. Onu onlara vereceğim, onlar da ona sahip olacaklar.
40. Size gelince, dönüp Kızıldeniz'e giden yol boyunca çöle gidin.'
41. Sonra şöyle cevap verdiniz: 'Rab'be karşı günah işledik. Şimdi Tanrımız Rabbin bize emrettiği gibi gidip savaşacağız.' Elinizde ne varsa aldınız ve dikkatsizce dağlık bölgeye doğru ilerlediniz.
42. Rab bana şöyle dedi: 'Onlara söyle: Ortaya çıkmayın ve savaşmayın, çünkü ben aranızda değilim. Düşmanlarınız tarafından mağlup edileceksiniz.'
43. Seninle konuştum ama beni dinlemedin. Rabbin emrine uymadılar ve kibirli bir şekilde dağlık bölgeye çıktılar.
44. Bunun üzerine orada yaşayan Amorlular ortaya çıktılar ve onlarla karşı karşıya geldiler; onları arılar gibi kovaladılar ve Seir'den Horma'ya kadar onları mağlup ettiler.
45. Siz dönüp Rabbin huzurunda ağladığınızda, O size ne cevap verdi, ne de sizinle ilgilendi.
46. İşte bu yüzden Kadeş'te kaldığınız süre kadar kaldınız.