Sayılar, Bölüm 11:

reklam

Sayı Ayetleri, İncil'in Sayılar Kitabının 11. Bölümü.

Sayılar - Eski Ahit — Sayılar – Eski Ahit

Rabbin ateşi

1. Ve insanlar yaşadıkları zorluklardan dolayı Rab'be şikayet etmeye başladılar. Rab bunu duyunca öfkesi alevlendi; ve Rabbin ateşi onların arasında yanarak ordugâhın dört bir yanını yaktı.
2. Halk Musa'ya seslendi; Musa Rab'be dua etti ve ateş söndürüldü.
3. Bu nedenle oraya Tabera adını verdi; çünkü Rabbin ateşi onların arasında tutuşmuştu.

Tanrı bıldırcınları gönderir

4. Şimdi aralarında bulunan halk büyük bir arzu duydu ve İsrail oğulları da yine ağlayarak dediler: Bize yemek için kim et verecek?
5. Mısır'da bedava yediğimiz balıkları hatırlıyoruz; ve salatalık, kavun, pırasa, soğan ve sarımsak.
6. Ama artık ruhumuz kuruyor; Gözümüzün önünde bu kudret helvasından başka bir şey yok.
7. Kudret helvası kişniş tohumuna benziyordu, görünüşü de bdelliumun görünüşüne benziyordu.
8. Halk dağılıp onu topladı; değirmenlerde öğütüyor veya havanda eziyordu; onu tencerelerde pişirdi ve ondan kekler yaptı; tadı da taze yağın tadı gibiydi.
9. Gece kampın üzerine çiy düştüğünde üzerine man düştü.
10. Musa halkın ve ailelerinin her birinin kendi çadırının kapısında ağladığını duyunca, Rab'bin öfkesi çok daha alevlendi; Musa'nın gözünde de kötü görünüyordu.
11. Ve Musa Rab'be dedi: Kuluna neden zarar verdin? Bütün bu insanların yükünü bana yüklediğin için neden senin gözünde lütuf bulamadım?
12. Bütün bu insanlara hamile kaldım mı? Ben onu doğurdum da bana: Anne ve babasına ant içtiğin ülkeye, sütannenin emzirdiği çocuğu taşıdığı gibi onu kucağında taşı da mı dedin?
13. Bütün bu insanlara verecek eti nerede bulabilirim? Çünkü bana: Bize yiyecek et ver, diyerek ağlıyorlar.
14. Bütün bu insanları tek başıma taşıyamam çünkü bunlar benim için çok ağır.
15. Ve eğer bana bunu yaparsanız, eğer gözünüzde lûtuf bulduysam, lütfen beni öldürün; ve talihsizliğimi görmeme izin verme.
16. Bunun üzerine Rab Musa'ya şöyle dedi: Halkın ileri gelenleri ve görevlileri olduğunu bildiğin İsrail ileri gelenlerinden yetmiş kişiyi bana topla; ve orada seninle olabilmeleri için onları toplanma çadırının önüne getireceksin.
17. Sonra aşağı inip sizinle orada konuşacağım ve üzerinizdeki ruhu alıp onların üzerine koyacağım; ve sen tek başına taşıyamayasın diye halkın yükünü de seninle taşıyacaklar.
18. İnsanlara de ki: Yarın için kendinizi kutsayın, et yiyeceksiniz; Çünkü Rabbin önünde ağlayıp, "Bize yiyecek eti kim verecek?" diye ağladınız. Evet, Mısır'daydık. O zaman Rab sana et verecek ve onu yiyeceksin.
19. Bir gün, iki gün, beş gün, on gün, yirmi gün yemek yemeyeceksiniz.
20. Fakat tam bir ay, ta ki burun deliklerinizden çıkıp sizi kusulana kadar; çünkü aranızda olan Rabbi reddettiniz ve: Mısır'dan neden çıktık diye O'nun önünde ağladınız?
21. O zaman Musa dedi: Aralarında bulunduğum kavim altı yüz bin ayakta adamdır; ve diyorsun: Onlara bir ay boyunca yemeleri için et vereyim mi?
22. Onlara yetecek kadar davar ve sığır kesilir mi? Yoksa denizdeki bütün balıklar onlara yeter mi?
23. Rab Musa'ya şöyle dedi: Rab'bin eli kısaltılacak mı? Şimdi sözümün yerine getirilip getirilmeyeceğini göreceksiniz.
24. Bunun üzerine Musa dışarı çıkıp halka Rabbin sözlerini anlattı; Halkın ileri gelenlerinden yetmiş kişiyi toplayıp çadırın çevresine yerleştirdi.
25. Bunun üzerine Rab bulutun içine inip onunla konuştu; ve üzerindeki ruhu alıp bu yetmiş ihtiyarın üzerine koydu; ve öyle oldu ki ruh üzerlerine yerleşince peygamberlik ettiler, ama daha sonra bir daha yapmadılar.
26. Fakat ordugâhta iki adam kaldı; birinin adı Eldad, diğerininki Medad'dı; ve ruh onların üzerindeydi (çünkü çadıra gitmeseler de kayıtlı olanlar arasındaydılar) ve kampta peygamberlik ettiler.
27. Genç bir adam koşup Musa'ya şöyle dedi: Eldad ile Medad ordugâhta peygamberlik ediyor.
28. Musa'nın seçilmiş gençlerinden biri olan hizmetkarı Nun oğlu Yeşu cevap verdi ve şöyle dedi: Ey efendim Musa, bunu yasakla.
29. Ama Musa ona şöyle dedi: Benim için mi kıskanıyorsun? Keşke Rab'bin tüm halkının peygamber olmasını ve Tanrı'nın onlara ruhunu vermesini isterdim!
30. Bunun üzerine Musa, İsrail ileri gelenleriyle birlikte ordugâha çekildi.
31. Sonra Rab'den bir rüzgar çıktı ve denizden bıldırcınlar getirip kampın her tarafına dağıttı; bir yanda neredeyse bir günlük, diğer yanda neredeyse bir günlük yol, kampın her yeri. ve dünya yüzeyinde neredeyse iki arşın.
32. Böylece halk bütün gün, o gece, ertesi gün, ertesi gece ve ondan sonraki gece ayağa kalktılar ve bıldırcınları bir araya topladılar; en az on omer toplayan; ve onları kampın her yerine dağıttılar.
33. Et dişlerinin arasındayken, onlar daha çiğnemeden, Rab'bin öfkesi halka karşı alevlendi ve Rab, insanları çok büyük bir belayla vurdu.
34. Bu nedenle o yerin adı Kibroth-Hataavá olarak adlandırıldı çünkü arzu duyan insanları oraya gömdüler.
35. Halk Kibrot-hataava'dan Hazerot'a gitti; ve Hazeroth'ta kaldı.