1 Krallar, Bölüm 3:

reklam

İncil'in 1. Samuel kitabının 1. Krallar, 3. Bölümünden ayetler.

1 Krallar - Eski Ahit — 1 Krallar – Eski Ahit

Süleyman bilgelik ister

1. İttifak ve istikrar arayışındaki Süleyman, kızıyla evlenerek Mısır kralı Firavun'a katıldı. Onu, sarayının, Rabbin tapınağının ve Yeruşalim surlarının inşaatının devam ettiği Davut Şehri'ne getirdi.
2. Ancak o günlerde, Rab'bin ismine adanmış bir tapınak henüz inşa edilmediğinden halk kutsal yerlerde kurban sunmaya devam ediyordu.
3. Süleyman, Rab'bi sevmesine ve babası Davut'un öğretilerini takip etmesine rağmen, aynı zamanda kutsal yerlerde kurbanlar sundu ve buhur yaktı.
4. Bir gün Kral Süleyman, ana kutsal yerin orada olması nedeniyle kurban sunmak için Gibeon'a gitti. O sunakta binlerce yakmalık sunu sundu.
5. Gece Rab, Gibeon'da Süleyman'a rüyada göründü ve ona şöyle dedi: "Bana ne istersen sor, sana vereceğim."
6. Süleyman şöyle cevap verdi: “Sen babam Davud'a karşı çok iyi davrandın, ona sadakat, adalet ve dürüst bir yürek gösterdin. Büyük nezaketiniz ona şu anda tahtta oturan bir oğul vermenizle sonuçlandı.
7. “Şimdi, ya Rab Tanrım, babam Davut'un yerine beni kral yaptın. Ancak ben henüz genç bir adamım ve nasıl yönetileceğini bilmiyorum.
8. İşte sizin seçtiğiniz bu kadar çok insanın ortasındayım. Bu bana emanet edilen büyük bir görev.
9. Bu nedenle bana, halkına rehberlik edecek ve iyiyle kötüyü ayırt edecek bilge bir yürek ve anlayış ver. Bu büyük milleti başka kim yönetebilir?”
10. Süleyman'ın isteği Rab'bi memnun etti.
11. Ve Tanrı ona şöyle dedi: "Madem uzun ömür, zenginlik ya da düşmanlarının ölmesini istemedin, ama adaleti yerine getirecek sağgörü istedin,
12. İstediğinizi yapacağım. Sana bilge ve anlayışlı bir yürek vereceğim; seni, senden önceki ve sonraki krallar arasında bilgelik açısından eşsiz kılacağım.
13. Ayrıca sana öyle zenginlik ve onur vereceğim ki, hayatın boyunca hiçbir kral seninle karşılaştırılamayacak.
14. Eğer sen de baban Davud'un yaptığı gibi benim yollarımda yürür ve emirlerime itaat edersen, ömrünü uzatacağım.”
15. Süleyman rüyasından uyandığında Yeruşalim'e döndü ve Rab'bin antlaşma sandığının önünde durdu. Orada yakmalık sunuları ve cemaat sunularını sundu. Daha sonra tüm sarayı için bir ziyafet düzenledi.
16. Bir gün iki fahişe kadın kralın huzuruna çıktı.
17. İçlerinden biri şöyle dedi: “Efendim, bu kadınla ben aynı evde yaşıyoruz. Evde birlikteyken bir oğul doğurdum.
18. Ben doğum yaptıktan üç gün sonra o da bir erkek çocuk doğurdu. Evde bizden başka kimse yoktu, sadece ikimiz vardık.
19. O gece bu kadın oğlunun üzerine yattı ve o da öldü.
20. Sonra ben uyurken kalktı ve ölen oğlumu alıp yanına koydu. Ölen oğlunu da yanıma koydu.
21. Oğlumu emzirmek için şafak vakti uyandığımda onun öldüğünü fark ettim. Ama ona yakından baktığımda onun benim doğurduğum oğlum olmadığını gördüm.”
22. Diğer kadın cevap verdi: “Hayır! Yaşayan oğul benimdir; ölüler senindir.” Ancak ilk kadın ısrar etti: “Hayır! Ölü adam senindir; yaşayan benimdir.” Ve böylece kralın önünde tartışmaya devam ettiler.
23. Bunun üzerine kral şöyle dedi: "Biri yaşayan oğlunun kendisine ait olduğunu ve oğlunun öldüğünü söylüyor, diğeri ise ölen oğlunun kendisine ait olduğunu ve oğlunun hayatta olduğunu söylüyor."
24. Bunun üzerine kral, "Bana bir kılıç getirin" diye emretti. Hızla önüne bir kılıç getirildi.
25. Bunun üzerine kral, "Yaşayan çocuğu ikiye bölün ve yarısını kadınlara verin" dedi.
26. Oğlunun hayatta olan annesi, annelik sevgisiyle krala yalvardı: “Efendim, yalvarırım çocuğu öldürmeyin! Onu o kadına ver!” Ancak diğer kadın ısrar etti: “Ne benim ne de senin olacak. Onu ikiye bölün!”
27. Sonra kral kararını açıkladı: “Çocuğu öldürmeyin! Onu ilk kadına verin, çünkü o gerçek annedir.”
28. Kralın kararını duyan tüm İsrail hayrete düştü ve ona derinden saygı duymaya başladı; çünkü adaleti yerine getirme konusunda Tanrı'nın bilgeliğinin onda olduğunu anladılar.