1 Krallar, Bölüm 3:
reklam
İncil'in 1. Samuel kitabının 1. Krallar, 3. Bölümünden ayetler.
Süleyman bilgelik ister
- 1. İttifak ve istikrar arayışındaki Süleyman, kızıyla evlenerek Mısır kralı Firavun'a katıldı. Onu, sarayının, Rabbin tapınağının ve Yeruşalim surlarının inşaatının devam ettiği Davut Şehri'ne getirdi.
- 2. Ancak o günlerde, Rab'bin ismine adanmış bir tapınak henüz inşa edilmediğinden halk kutsal yerlerde kurban sunmaya devam ediyordu.
- 3. Süleyman, Rab'bi sevmesine ve babası Davut'un öğretilerini takip etmesine rağmen, aynı zamanda kutsal yerlerde kurbanlar sundu ve buhur yaktı.
- 4. Bir gün Kral Süleyman, ana kutsal yerin orada olması nedeniyle kurban sunmak için Gibeon'a gitti. O sunakta binlerce yakmalık sunu sundu.
- 5. Gece Rab, Gibeon'da Süleyman'a rüyada göründü ve ona şöyle dedi: "Bana ne istersen sor, sana vereceğim."
- 6. Süleyman şöyle cevap verdi: “Sen babam Davud'a karşı çok iyi davrandın, ona sadakat, adalet ve dürüst bir yürek gösterdin. Büyük nezaketiniz ona şu anda tahtta oturan bir oğul vermenizle sonuçlandı.
- 7. “Şimdi, ya Rab Tanrım, babam Davut'un yerine beni kral yaptın. Ancak ben henüz genç bir adamım ve nasıl yönetileceğini bilmiyorum.
- 8. İşte sizin seçtiğiniz bu kadar çok insanın ortasındayım. Bu bana emanet edilen büyük bir görev.
- 9. Bu nedenle bana, halkına rehberlik edecek ve iyiyle kötüyü ayırt edecek bilge bir yürek ve anlayış ver. Bu büyük milleti başka kim yönetebilir?”
- 10. Süleyman'ın isteği Rab'bi memnun etti.
- 11. Ve Tanrı ona şöyle dedi: "Madem uzun ömür, zenginlik ya da düşmanlarının ölmesini istemedin, ama adaleti yerine getirecek sağgörü istedin,
- 12. İstediğinizi yapacağım. Sana bilge ve anlayışlı bir yürek vereceğim; seni, senden önceki ve sonraki krallar arasında bilgelik açısından eşsiz kılacağım.
- 13. Ayrıca sana öyle zenginlik ve onur vereceğim ki, hayatın boyunca hiçbir kral seninle karşılaştırılamayacak.
- 14. Eğer sen de baban Davud'un yaptığı gibi benim yollarımda yürür ve emirlerime itaat edersen, ömrünü uzatacağım.”
- 15. Süleyman rüyasından uyandığında Yeruşalim'e döndü ve Rab'bin antlaşma sandığının önünde durdu. Orada yakmalık sunuları ve cemaat sunularını sundu. Daha sonra tüm sarayı için bir ziyafet düzenledi.
- 16. Bir gün iki fahişe kadın kralın huzuruna çıktı.
- 17. İçlerinden biri şöyle dedi: “Efendim, bu kadınla ben aynı evde yaşıyoruz. Evde birlikteyken bir oğul doğurdum.
- 18. Ben doğum yaptıktan üç gün sonra o da bir erkek çocuk doğurdu. Evde bizden başka kimse yoktu, sadece ikimiz vardık.
- 19. O gece bu kadın oğlunun üzerine yattı ve o da öldü.
- 20. Sonra ben uyurken kalktı ve ölen oğlumu alıp yanına koydu. Ölen oğlunu da yanıma koydu.
- 21. Oğlumu emzirmek için şafak vakti uyandığımda onun öldüğünü fark ettim. Ama ona yakından baktığımda onun benim doğurduğum oğlum olmadığını gördüm.”
- 22. Diğer kadın cevap verdi: “Hayır! Yaşayan oğul benimdir; ölüler senindir.” Ancak ilk kadın ısrar etti: “Hayır! Ölü adam senindir; yaşayan benimdir.” Ve böylece kralın önünde tartışmaya devam ettiler.
- 23. Bunun üzerine kral şöyle dedi: "Biri yaşayan oğlunun kendisine ait olduğunu ve oğlunun öldüğünü söylüyor, diğeri ise ölen oğlunun kendisine ait olduğunu ve oğlunun hayatta olduğunu söylüyor."
- 24. Bunun üzerine kral, "Bana bir kılıç getirin" diye emretti. Hızla önüne bir kılıç getirildi.
- 25. Bunun üzerine kral, "Yaşayan çocuğu ikiye bölün ve yarısını kadınlara verin" dedi.
- 26. Oğlunun hayatta olan annesi, annelik sevgisiyle krala yalvardı: “Efendim, yalvarırım çocuğu öldürmeyin! Onu o kadına ver!” Ancak diğer kadın ısrar etti: “Ne benim ne de senin olacak. Onu ikiye bölün!”
- 27. Sonra kral kararını açıkladı: “Çocuğu öldürmeyin! Onu ilk kadına verin, çünkü o gerçek annedir.”
- 28. Kralın kararını duyan tüm İsrail hayrete düştü ve ona derinden saygı duymaya başladı; çünkü adaleti yerine getirme konusunda Tanrı'nın bilgeliğinin onda olduğunu anladılar.