1 Samuel, Bölüm 17:

reklam

İncil'deki 1 Samuel kitabının 17. Bölümündeki 1 Samuel'den ayetler.

1 Samuel - Eski Ahit — 1 Samuel – Eski Ahit

Davut ve Golyat

1. O sırada Filistliler savaş için güçlerini topladılar ve Yahuda'nın bir şehri olan Soko'da kamp kurdular. Soko ile Azeka arasında Efes-Damim'de mevzilendiler.
2. Bu arada Saul ve İsrailliler, Filistlilerle yüzleşmeye hazır olarak Ela Vadisi'nde toplanıp kamp kurdular.
3. Filistliler bir tepeyi, İsrailliler ise aralarında vadiyle birlikte başka bir tepeyi işgal ettiler.
4. Sonra Gat'ın yerlisi olan Golyat adında bir savaşçı Filist kampından ayrıldı. Neredeyse üç metre boyunda bir devdi.
5. Goliath bronz bir miğfer takıyordu ve altmış kilo ağırlığında bronz pullu bir zırh giyiyordu.
6. Bacakları bronz baldırlarla korunuyordu ve yedi kilogramdan fazla ağırlığa sahip, demir uçlu bronz bir mızrak taşıyordu. Yaveri de ona eşlik etti.
7. Goliath durdu ve İsrail birliklerine bağırdı: “Neden savaşa hazırlanıyorsunuz? Ben bir Filistliyim ve siz sadece Saul'un hizmetkarlarısınız. Bana karşı savaşacak bir adam seç.
8. Eğer beni savaşta yenmeyi başarırsa, biz senin kölen oluruz; ama eğer seni yener ve öldürürsem, sen bizim kölemiz olursun ve bize hizmet edersin.”
9. Goliath şöyle devam etti: “Bugün İsrail birliklerine meydan okuyorum! Benimle dövüşmesi için bir adam gönder.”
10. Saul ve tüm İsrailliler Filistli'nin sözlerini duyunca dehşete düştüler.
11. Davut, Yahuda'nın Beytüllahimli bir adamı olan Yesse'nin oğluydu ve Jesse'nin sekiz oğlu vardı ve o sırada yaşlanmış ve ileri yaştaydı.
12. İşay'ın en büyük üç oğlu Saul'un peşinden savaşa gitti. Onlara en yaşlıları olan Eliab deniyordu; Abinadab, ikincisi; ve üçüncüsü Shamá.
13. David en küçük oğuldu. Üç ağabeyi Saul'un ordusundayken Davut, Beytüllahim'de babasının koyunlarını güdüyordu.
14. Filistli Golyat kırk gün boyunca sabah ve akşam İsrailoğullarına yaklaştı ve onlara meydan okudu.
15. Davut, Saul'un ordugahındaki kardeşlerine erzak götürmek üzere babası tarafından gönderildi.
16. Bir gün Davut sabah erkenden ayrıldı ve askerler savaşa hazırlanırken kampa geldi. İsrailliler savaş bağırarak ilerlediler.
17. Davut yükünü malzeme görevlisine bıraktı ve kardeşlerini selamlamak için ön cepheye koştu.
18. Onlarla konuşurken, Gatlı Filistli savaşçı Golyat yaklaştı ve her zamanki meydan okumasını yaptı. David onun sözlerini duyabiliyordu.
19. Golyat'ın meydan okumasını duyan İşay, Davut'a şöyle dedi: “Biraz kavrulmuş buğday ve on somun ekmek al ve bunları hemen ordugâhtaki kardeşlerine götür.
20. Ayrıca bu on peyniri de birlik komutanlarına götürün. Kardeşlerinizi kontrol edin ve iyi olduklarına dair bir işaret getirin.
21. Onlar Saul ve tüm İsrail ordusuyla birlikte Ela Vadisi'nde Filistliler'e karşı savaşıyorlar.”
22. Bunun üzerine Davut sabah erkenden kalktı, sürüyü başka bir çobana bıraktı, yükünü aldı ve babasının buyurduğu gibi yola çıktı. Ordu savaşa hazırlanırken ve savaş bağırırken kampa geldi.
23. Davut geldiğinde kardeşlerini arayıp onlarla konuştu. Bu arada Filistli Golyat her gün yaptığı gibi ilerledi ve İsraillilere meydan okudu. Ve Davud onun sözlerini duydu.
24. Golyat'ı görünce bütün İsrailliler korkuyla kaçtılar.
25. İsrail askerleri birbirlerine şöyle dediler: “Bu adamı gördünüz mü? İsrail'e meydan okumaya geldi. Kral kendisini öldüren adamı zenginleştirecektir. Ayrıca kızını da evlendirecek ve bu adamın ailesini İsrail'deki vergilerden muaf tutacak."
26. Davut yanındaki askerlere şunu sordu: "Bu Filistli'yi öldürüp İsrail'in onurunu kurtaran adam ne alacak?" Yaşayan Tanrı'nın ordularına meydan okuyan bu sünnetsiz Filistli kimdir?”
27. Halk Davut'a söylediklerini tekrarladı ve o da aynı yanıtı aldı.
28. Davut'un ağabeyi Eliav, Davut'un askerlerle konuştuğunu duyunca ona kızdı. Şöyle sordu: “Neden buradasın? Çölde o birkaç koyunu kime bıraktın? Seni ve gururlu kalbini tanıyorum; sen sadece savaşı izlemeye geldin.”
29. Davut şöyle cevap verdi: “Ne yaptım? Sadece bir soru sordum."
30. Eliav'ın yanından ayrılıp başka bir askere aynı şeyi sormaya gitti. Halk Davut'a da aynı cevabı verdi.
31. Davut'un söylediği sözler duyuldu ve onu çağıran Saul'a bildirildi.
32. Davut Saul'a şöyle dedi: “Bu Filistli yüzünden kimsenin cesaretini yitirmesine gerek yok. Onunla savaşacağım."
33. Saul Davut'a şöyle yanıt verdi: “Bu Filistli'yle savaşamazsın. Sen sadece bir çocuksun ve o gençliğinden beri bir savaşçıydı.”
34. Ama Davut ısrarla şöyle dedi: "Ben babamın koyunlarına baktım. Bir aslan ya da ayı gelip sürüden bir koyun aldığında,
35. Onun peşinden gideceğim, onunla dövüşeceğim ve koyunu ağzından çıkaracağım. Eğer bana saldırırsa boğazından yakalayıp öldüresiye döverim.
36. Bunu aslan ve ayıya yaptım ve aynısını bu Filistli'ye de yapacağım. Yaşayan Tanrı'nın ordularına meydan okudu!
37. Beni aslanın ve ayının pençelerinden kurtaran RAB, beni bu Filistli'nin elinden de kurtaracaktır.” Bunun üzerine Saul Davut'a, "Git, Rab seninle olsun" dedi.
38. Saul Davut'a kendi zırhını giydirdi ve başına tunç bir miğfer yerleştirdi.
39. David o zırhı giymeyi denedi ama alışık olmadığından alamadı. Bu yüzden hepsini çıkardı.
40. Davut asasını eline aldı, dereden beş adet düzgün taş seçip çoban çantasına, heybesine koydu. Elinde sapanı ile Filistli'ye yaklaştı.
41. Bu arada Filistli Golyat, önünde silah taşıyıcısıyla Davut'a doğru ilerledi.
42. Golyat Davut'a baktı ve onu küçümsedi çünkü Davut sadece kızıl saçlı ve yakışıklı bir çocuktu. Goliath onunla alay etti.
43. Golyat Davut'a, "Ben köpek miyim ki üzerime sopalarla geliyorsun?" dedi. Ve Filistli, ilahlarına seslenerek Davud'u lanetledi.
44. Golyat Davut'a, "Buraya gel de senin etini havadaki kuşlara ve kırdaki hayvanlara vereyim" dedi.
45. Ama Davut Filistli'ye şöyle yanıt verdi: "Sen bana kılıçla, mızrakla ve mızrakla geliyorsun, ama ben sana meydan okuduğun İsrail ordularının Tanrısı, Her Şeye Egemen RAB'bin adıyla geliyorum.
46. Bugün Rab onu benim elime teslim edecek ve ben onu öldürüp kafasını keseceğim. Filist ordusunun cesetlerini bugün gökteki kuşlara ve yaban hayvanlarına vereceğim. Bütün dünya İsrail'de bir Tanrı olduğunu bilecek.
47. Buradaki herkes, Rab'bin zaferi kılıçla ya da mızrakla sağlamadığını bilecek; Çünkü savaş Rab'bindir ve O, hepinizi bizim elimize teslim edecektir.”
48. Filistli Davut'a saldırmak üzere ilerlediğinde Davut ona doğru koştu.
49. Çantasından bir taş çıkarıp askının içine koydu ve attı. Taş Goliath'ın alnına çarptı ve Goliath yüzüstü yere düştü.
50. Böylece Davut Filistlileri sapan ve taşla yendi. Elinde kılıç bile olmadan onu vurup öldürdü.
51. Bunun üzerine Davut koştu, Filistli'nin başına geçti, kılıcını aldı ve onu öldürdü, başını da kesti. Filistliler, şampiyonlarının öldüğünü görünce kaçtılar.
52. Bunun üzerine İsrail ve Yahuda adamları ayaklanıp savaş naraları atarak Filistliler'i Gat'a ve Ekron kapılarına kadar kovaladılar. Ölümcül şekilde yaralanan Filistliler, Sahraim'den Gat ve Ekron'a giderken yolda düştüler.
53. İsrailliler Filistliler'i kovaladıktan sonra kamplarını yağmaladılar.
54. Davut, Golyat'ın başını alıp Yeruşalim'e taşıdı ve Filistli'nin silahlarını da kendi çadırına koydu.
55. Saul, Davut'un Filistli'yle buluşmak için ilerlediğini görünce ordu komutanı Abner'e, "Abner, bu çocuk kimin oğlu?" diye sordu. Abner, "Kralın hayatı için bilmiyorum" diye yanıt verdi.
56. Kral, "Kimin oğlu olduğunu öğrenin" dedi.
57. Davut, Filistli'yi öldürüp geri döndüğünde, Abner, elinde Golyat'ın başını taşıyarak onu Saul'a götürdü.
58. Saul Davut'a, "Sen kimin oğlusun genç adam?" diye sordu. Davut, "Ben kulun Beytlehemli İşay'ın oğluyum" diye yanıt verdi.