Wyjścia, rozdział 5:
reklama
Wersety z Wyjścia, rozdział 5 Księgi Wyjścia w Biblii.
Cegły bez słomy
- 1. Następnie Mojżesz i Aaron udali się do faraona i powiedzieli: «Tak mówi Pan, Bóg Izraela: «Wypuść mój lud, aby mi służył na pustyni»”.
- 2. Faraon odpowiedział: „Kim jest Pan, żebym był mu posłuszny i wypuścił Izraela? Nie znam Pana i nie wypuszczę Izraela”.
- 3. Wtedy powiedzieli: „Bóg Hebrajczyków nas znalazł. Wybierzemy się w trzydniową podróż przez pustynię, aby złożyć ofiary Panu, Bogu naszemu. Jeśli tego nie zrobimy, ukarze nas plagami lub mieczem”.
- 4. Ale odpowiedział im król egipski: «Mojżeszu i Aaronie, dlaczego odwracacie lud od pracy? Wracaj do swojej pracy!”
- 5. Faraon powiedział: „Widzę, że lud Izraela jest zbyt liczny, abyście mogli przestać pracować”.
- 6. Tego samego dnia faraon wydał taki rozkaz nadzorcom ludu i jego nadzorcom:
- 7. „Nie dostarczajcie ludziom słomy do produkcji cegieł, jak to miało miejsce dotychczas. Niech sami wyjdą zbierać słomę.
- 8. I zażądaj od nich takiej samej liczby cegieł, jak poprzednio. Nie zmniejszaj produkcji. Są bezczynni i dlatego wołają: «Składajmy ofiary naszemu Bogu».
- 9. Zwiększ obciążenie tych ludzi, aby nie słuchali kłamstw”.
- 10. Wtedy wyszli nadzorcy ludu i jego nadzorcy i rzekli do ludu: «Tak mówi faraon: Nie będę już wam dostarczał słomy.
- 11. Idźcie sami, zdobywajcie słomę tam, gdzie ją znajdziecie, ale ilość cegieł, które będziecie musieli wyprodukować, nie zmniejszy się”.
- 12. Wtedy lud rozproszył się po całym Egipcie, aby zamiast słomy zbierać ściernisko.
- 13. Kierownicy naciskali na nich, mówiąc: „Wykonujcie swoją pracę, swoje codzienne zadanie, jak gdyby była słoma”.
- 14. A nadzorców Izraelitów, których ustanowili nad nimi przełożeni faraona, biczowano i nalegano, mówiąc: «Wykończ swoją pracę, swoje codzienne zadanie, jak gdyby była słoma».
- 15. Nadzorcy Izraelitów udali się do faraona i zawołali: «Dlaczego tak traktujesz swoje sługi?
- 16. Nie dajesz słomy swoim sługom, a mimo to mówią nam: «Róbcie cegły!» Twoi słudzy są bici, ale twój lud jest winien”.
- 17. Ale on odpowiedział: „Jesteś bezczynny, jesteś bezczynny. Dlatego mówicie: „Składajmy ofiary Panu”.
- 18. A teraz idź do pracy. Słomy nie otrzymacie, ale taką samą ilość cegieł wyprodukujecie.”
- 19. Nadzorcy Izraelitów zdali sobie sprawę, że znaleźli się w trudnej sytuacji, gdy im powiedzieli: „Nie zmniejszycie żadnej dziennej ilości cegieł”.
- 20. Gdy opuścili faraona, zastali czekających na nich Mojżesza i Aarona.
- 21. I rzekli do nich: «Niech Pan spojrzy na was i osądzi was, bo uczyniliście nas obrzydliwymi w oczach faraona i jego sług. Włożyłeś miecz w swoje ręce, żeby nas zabić.
- 22. Mojżesz zwrócił się do Pana i powiedział: „Panie, dlaczego tak źle potraktowałeś ten lud? Dlaczego mnie wysłałeś?
- 23. Odkąd przyszedłem do faraona, aby przemawiać w twoim imieniu, znęcał się on nad tym ludem, a ty nie wybawiłeś swego ludu.
