Wyjścia, rozdział 33:
reklama
Wersety z Wyjścia, rozdział 33 Księgi Wyjścia w Biblii.
- 1. I rzekł Pan do Mojżesza: Idź, wyjdź stąd ty i lud, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej, do ziemi, o której przysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, mówiąc: Dam to twojemu nasieniu.
- 2. I poślę przed tobą anioła, i wypędzę Kananejczyków, Amorytów, Chetytów, Peryzzytów, Chiwwitów i Jebusytów,
- 3. do ziemi opływającej w mleko i miód; bo nie przyjdę do was, bo jesteście ludem o twardym karku, abym was nie wyniszczył w drodze.
- 4. A kiedy ludzie usłyszeli tę złą wiadomość, pogrążyli się w żałobie; i nikt nie nakładał na siebie swoich ozdób.
- 5. Bo Pan powiedział do Mojżesza: Powiedz synom Izraela: Wy jesteście ludem o twardym karku; za chwilę przyjdę między was i zniszczę was; Dlatego teraz zdejmij z siebie ozdoby, abym wiedział, co z tobą uczynię.
- 6. I synowie Izraela zdarli ze swoich ozdób począwszy od góry Horeb.
Namiot spotkania z Bogiem
- 7. Mojżesz wziął namiot i rozbił go poza obozem, daleko od obozu; i nazwał go Namiotem Spotkania. I stało się, że wszyscy, którzy szukali Pana, wyszli do Namiotu Spotkania, który był poza obozem.
- 8. I stało się, gdy Mojżesz wszedł do namiotu, powstał wszystek lud i każdy stanął u drzwi swego namiotu, i opiekował się Mojżeszem, aż wszedł do namiotu.
- 9. I stało się, gdy wszedł Mojżesz do namiotu, że słup obłoku zstąpił i stanął u drzwi namiotu; i Pan rozmawiał z Mojżeszem.
- 10. I cały lud ujrzał słup obłoku, który był u wejścia do namiotu; a wstał wszystek lud i pokłonił się, każdy u drzwi swego namiotu.
- 11. I Pan rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, jak się rozmawia z przyjacielem; potem wrócił do obozu; lecz jego sługa, młody Jozue, syn Nuna, nigdy nie opuścił namiotu.
Mojżesz i chwała Pana
- 12. I rzekł Mojżesz do Pana: Patrz, mówisz do mnie: Wyprowadź ten lud; ale nie dajesz mi znać, kogo ze mną wyślesz; i rzekłeś: Znam cię po imieniu; i ty znalazłeś łaskę w moich oczach.
- 13. Dlatego teraz, jeśli znalazłem łaskę w Twoich oczach, proszę Cię, abyś w tej chwili pokazał mi Twoją drogę, abym Cię poznał i znalazł łaskę w Twoich oczach. i uważajcie ten naród za swój lud.
- 14. I rzekł: Moja obecność pójdzie z tobą i dam ci odpoczynek.
- 15. I rzekł: Jeśli nie będziesz przy mnie, nie wyprowadzaj nas stąd.
- 16. Czyż nie jest tak, że nas wychowujesz, gdy każesz nam mówić: Wyprowadź nas stąd? Czy naprawdę mnie nie znacie, żebym znalazł łaskę w waszych oczach?
- 17. Dlatego teraz proszę Cię, jeśli znalazłem łaskę w Twoich oczach, daj mi poznać drogę Twoją, abym Cię poznał i znalazł łaskę w Twoich oczach; i uważajcie ten naród za swój lud.
- 18. Następnie powiedział: Spraw, abym ujrzał Twoją chwałę.
- 19. I rzekł: Sprawię, że przejdzie przed tobą cała moja dobroć i będę głosił przed tobą imię Pańskie; i zlituję się, nad kim się zlituję, i zlituję się, nad kim się zlituję.
- 20. I rzekł: Nie będziesz mógł oglądać mojego oblicza, bo nikt nie będzie mógł oglądać mojego oblicza i pozostać przy życiu.
- 21. I rzekł Pan: Oto miejsce blisko mnie; tam staniesz na skale.
- 22. I stanie się, gdy przeminie moja chwała, że postawię cię w rozpadlinie skalnej i zakryję cię ręką moją, aż przejdę.
- 23. A kiedy odsunę rękę, ujrzycie moje plecy; ale mojej twarzy nie będzie widać.
