Estera, rozdział 8:

reklama

Wersety z Estery, rozdział 8 Księgi Estery w Biblii.

Edykt królewski na rzecz Żydów

1. Tego samego dnia król Kserkses przekazał królowej Esterze cały majątek Hamana, wroga Żydów. I przyprowadzono Mardocheusza przed króla, gdyż Estera ujawniła, że jest on jej krewnym.
2. Król zdjął swój sygnet, który wcześniej należał do Hamana, i dał go Mardocheuszowi. a Estera ustanowiła Mardocheusza zarządcą majątku Hamana.
3. Estera ponownie błagała króla, płacząc u jego stóp, aby pokrzyżował zły plan Hamana Agagity przeciwko Żydom.
4. Wtedy król wyciągnął do Estery złote berło, a ona stanęła przed nim i rzekła:
5. „Jeśli król uzna to za słuszne, jeśli mogę liczyć na jego przychylność i jeśli uzna to za słuszne, niech zostanie wydany rozkaz unieważnienia listów napisanych przez Hamana, syna Hamedaty Agagity, których celem było zagłada Żydów we wszystkich prowincjach imperium.
6. Bo jak mogę znieść widok nieszczęścia, które spadnie na mój lud? Jak zniosę zagładę własnej rodziny?”
7. Król Kserkses odpowiedział królowej Esterze i Żydowi Mardocheuszowi: „Już powiesiłem Hamana i przekazałem jego majątek Esterze, ponieważ spiskował przeciwko Żydom.
8. Napisz teraz w imieniu króla inny rozkaz na rzecz Żydów, według własnego uznania, i zapieczętuj go pierścieniem pieczęci królewskiej, gdyż żaden dekret spisany w imieniu króla i opieczętowany jego pierścieniem nie może zostać odwołany .
9. Stało się to dwudziestego trzeciego dnia trzeciego miesiąca, miesiąca Siwan. Wezwano skrybów królewskich i spisano wszystkie rozkazy Mardocheusza dla Żydów, satrapów, namiestników i możnych ze stu dwudziestu siedmiu prowincji od Indii po Etiopię. Rozkazy te zostały spisane w języku i piśmie każdej prowincji, zgodnie z językiem i pismem Żydów.
10. Mardocheusz pisał w imieniu króla Kserksesa, zapieczętował listy pieczęcią królewską i wysłał je przez posłańców na szybkich koniach, których używano w królewskich stajniach.
11. Dekret królewski przyznał Żydom w każdym mieście prawo do gromadzenia się i obrony, niszczenia, zabijania i unicestwiania wszelkich sił zbrojnych dowolnego narodu lub prowincji, które zaatakowały ich, ich żony i dzieci, a także prawo do plądrowania dobra swoich wrogów.
12. Dekret ten wszedł w życie w prowincjach króla Kserksesa trzynastego dnia dwunastego miesiąca, miesiąca Adar.
13. Odpis dekretu został opublikowany jako prawo w każdej prowincji i rozpowszechniony wśród wszystkich narodów, aby Żydzi byli tego dnia gotowi zemścić się na swoich wrogach.
14. Posłańcy ze stajni królewskich, dosiadani szybkich koni, odjechali w pośpiechu, kierowani rozkazem króla. Dekret został również opublikowany w cytadeli Suzy.
15. Mardocheusz wyszedł przed oblicze króla ubrany w królewskie szaty w kolorze błękitu i bieli, w wielką złotą koronę i szatę z delikatnego fioletu. A miasto Suza zajaśniało radością.
16. Dla Żydów był to czas świętowania, radości, radości i honoru.
17. W każdej prowincji i w każdym mieście, gdziekolwiek dotarł dekret królewski, wśród Żydów panowała radość i świętowanie, z ucztami i uroczystościami. I wielu mieszkańców różnych krajów stało się Żydami, gdyż padł na nich strach przed Żydami.