Sędziowie, rozdział 21:

reklama

Wersety z Sędziów, rozdział 21 Księgi Sędziów w Biblii.

Sędziowie - Stary Testament — Sędziowie – Stary Testament

Kobiety dla Beniamitów

1. Mężowie izraelscy złożyli w Micpie taką przysięgę: „Nikt z nas nie wyda swojej córki za mąż za Beniamitę”.
2. Lud udał się do Betel, gdzie siedział przed Bogiem aż do wieczora, płacząc głośno i gorzko.
3. „O Panie, Boże Izraela” – lamentowali – „dlaczego to przydarzyło się Izraelowi? Dlaczego dzisiaj w Izraelu miałby brakować plemienia?”
4. Następnego ranka lud wstał wcześnie, zbudował ołtarz i złożył całopalenia oraz ofiary komunijne.
5. Izraelici zapytali: „Kto ze wszystkich pokoleń Izraela nie przybył na zgromadzenie przed Panem?” Złożyli bowiem uroczystą przysięgę, że ktokolwiek nie zbierze się przed Panem w Mispie, zostanie ukarany śmiercią.
6. Izraelici opłakiwali swoich braci Beniamitów. „Dziś pewne plemię zostało wyeliminowane z Izraela” – powiedzieli.
7. „Jak możemy pozyskać żony dla ocalałych, skoro przysięgaliśmy Panu, że nie wydamy im żadnej z naszych córek za mąż?”
8. Zapytali więc: „Które z pokoleń Izraela nie zebrało się razem przed Panem w Mispie?” Potem odkryto, że nikt z Jabesz w Gileadzie nie przybył do obozu na zgromadzenie.
9. A gdy policzyli lud, okazało się, że nie było tam nikogo z mieszkańców Jabesz w Gileadzie.
10. Następnie społeczność wysłała dwanaście tysięcy wojowników z poleceniem, aby udali się do Jabesz w Gileadzie i wymordowali mieczem wszystkich, którzy tam mieszkali, łącznie z kobietami i dziećmi.
11. „To właśnie musicie zrobić” – powiedzieli – „zabić wszystkich mężczyzn i wszystkie kobiety, które nie są dziewicami”.
12. Wśród wszystkich mieszkańców Jabesz w Gileadzie znaleźli czterysta dziewic i zabrali je do obozu Szilo w Kanaanie.
13. Następnie cała społeczność wysłała ofiarę współuczestnictwa do Beniamitów, którzy byli na skale Rimmon.
14. W tym czasie Beniaminici wrócili i przyjęli ocalone kobiety z Jabesz w Gileadzie. Ale kobiet nie starczyło dla wszystkich.
15. Lud opłakiwał Beniamina, gdyż Pan uczynił wyłom w pokoleniach Izraela.
16. A przywódcy społeczności powiedzieli: „Skoro kobiety Beniamina nie żyją, jak możemy zdobyć żony dla pozostałych mężczyzn?
17. Beniaminici, którzy przeżyją, muszą mieć dziedziców, aby plemię Izraela nie zostało zniszczone.
18. Nie możemy im wydać naszych córek za mąż, gdyż my, Izraelici, złożyliśmy przysięgę: Przeklęty każdy, kto daje żonę Beniamicie.
19. Coroczne święto Pańskie odbywa się w Szilo, na północ od Betel, na wschód od drogi z Betel do Sychem i na południe od Lebony.
20. Potem wysłali tam Beniamitów, mówiąc: «Idźcie i ukryjcie się w winnicach
21. i oglądaj dalej. Gdy młode kobiety z Szilo pójdą tańczyć, wybiegnijcie z winnic i niech każda z was weźmie jedną z młodych kobiet z Szilo i uda się do ziemi Beniamina.
22. Gdy ich ojcowie lub bracia będą się do nas skarżyć, powiemy: Zlituj się nad nimi, bo w czasie wojny nie zdobyliśmy dla nich kobiet, a wy jesteście niewinni, bo nie daliście im swoich córek”.
23. To właśnie uczynili Beniamici. Kiedy dziewczęta tańczyły, każdy mężczyzna brał jednego, aby uczynić ją swoją żoną. Potem wrócili do swego dziedzictwa, odbudowali miasta i osiedlili się w nich.
24. W tym samym czasie Izraelici opuścili to miejsce i powrócili do swoich plemion i rodów, każdy do swojego dziedzictwa.
25. W tamtym czasie nie było króla w Izraelu; każdy zrobił to, co uważał za słuszne.