Psalmy, rozdział 49:

Wersety z Psalmów, rozdział 49 księgi Psalmów w Biblii.

• 1. Słuchajcie tego wszystkie narody; Słuchajcie wszyscy mieszkańcy tej ziemi,
• 2. zarówno zwykli ludzie, jak i możni, bogaci i biedni razem:
• 3.Moje usta będą mówić mądrze, a rozmyślanie mojego serca przyniesie zrozumienie.
• 4. Nakłonię swoje ucho do przysłowia; harfą rozwiążę moją zagadkę:
• 5. Czemu mam się bać w złe dni, gdy otacza mnie nieprawość moich prześladowców,
• 6. ci, którzy ufają swemu bogactwu i przechwalają się obfitością swego majątku?
• 7. Nikt nie może w żaden sposób odkupić swego brata ani dać Bogu okupu za jego życie,
• 8. ponieważ okup za duszę jest drogi i nigdy nie będzie możliwy do zapłacenia
• 9. aby żył wiecznie i nie zaznał skażenia.
• 10. Bo widać, że mędrcy umierają, tak jak giną głupiec i głupiec, a swoje bogactwa zostawiają innym.
• 11. Ich groby są ich domem na zawsze, ich domem z pokolenia na pokolenie, chociaż nadali imię swoim ziemiom.
• 12. Człowiek nawet na jego cześć nie pozostaje; To jest jak zwierzęta, które giną.
• 13 Taka jest droga tych, którzy ufają sobie i tych, którzy podążają własną drogą: ich przeznaczeniem jest ciemność i śmierć.
• 14. Jak owce, idą do grobu, a śmierć będzie ich pasterzem. Rano panować nad nimi będą prawi; grób będzie twoim domem.
• 15. Ale Bóg wykupi moje życie z grobu; przyjmie mnie.
• 16. Nie bójcie się, gdy ktoś się wzbogaci, gdy wzrośnie chwała jego domu;
• 17. Gdy bowiem umrze, nie zabierze ze sobą niczego; jego chwała nie zstąpi wraz z nim.
• 18. Choćby w życiu siebie chwalił i był chwalony, gdy czynił dla siebie dobrze,
• 19. dołączy do swoich przodków, którzy już nigdy nie ujrzą światła dziennego.
• 20. Człowiek nawet na swoją cześć nie ma zrozumienia; To jest jak zwierzęta, które giną.