Psalmy, rozdział 39:
reklama
Wersety z Psalmów, rozdział 39 księgi Psalmów w Biblii.
- 1. Powiedziałem: Będę strzegł swojej drogi i nie zgrzeszę moimi słowami; Włożę knebel w usta moje, podczas gdy bezbożni staną przede mną.
- 2. Podczas gdy milczałem i zrezygnowałem, mój niepokój wzmógł się na nic; serce płonęło we mnie, a gdy medytowałem, ogień się wzmagał. Zacząłem więc mówić:
- 3. Pokaż mi, Panie, kres mojego życia i miarę moich dni, abym zrozumiał, jak bardzo jestem przemijający.
- 4. Wyznaczyłeś moje dni jak wielka dłoń; długość mojego życia jest niczym przed tobą. Tak naprawdę człowiek jest tylko oddechem.
- 5. Tak, każdy człowiek chodzi jak cień; na próżno agituje, gromadząc bogactwa, nie wiedząc, kto będzie się nimi cieszył.
- 6. Teraz, Panie, na co mam czekać? Moja nadzieja jest w Tobie.
- 7. Wybaw mnie od wszystkich moich występków; nie wystawiaj mnie na pośmiewisko głupców.
- 8. Milczę, nie mogę otworzyć ust, bo to Ty działasz.
- 9. Zabierz ode mnie swoją karę; Zostałem zraniony uderzeniem Twojej ręki.
- 10. Karcisz i karcisz człowieka za grzech; jak ćma niszczysz to, co ceni najbardziej. Tak naprawdę człowiek jest tylko oddechem.
- 11. Wysłuchaj moją modlitwę, Panie; usłysz moje wołanie o pomoc; Nie ignoruj mojego lamentu. Bo jestem przed tobą przybyszem, podróżnikiem jak wszyscy moi przodkowie.
- 12. Odwróć wzrok ode mnie, abym się radował, zanim odejdę i już mnie nie będzie.
