Nehemiasz, rozdział 13:
reklama
Wersety z Nehemiasza, rozdział 13 Księgi Nehemiasza w Biblii.
Ostateczne reformy Nehemiasza
- 1. W tym dniu głośno odczytano przed ludem Księgę Mojżesza i znajdujemy w niej napisane, że żaden Ammonita ani Moabita nie będzie mógł zostać nigdy przyjęty do ludu Bożego,
- 2. Gdy wychodzili z Egiptu, nie przyjęli Izraelitów chlebem i wodą i najęli Balaama, aby ich przeklął. Jednak nasz Bóg zamienił przekleństwo w błogosławieństwo.
- 3. Kiedy lud usłyszał to prawo, wykluczyliśmy z Izraela każdego, kto był obcego pochodzenia.
- 4. Wcześniej kapłan Eliaszib był kierownikiem magazynów świątyni naszego Boga i był krewnym Tobiasza.
- 5. Dał Tobiaszowi duże pomieszczenie, w którym wcześniej przechowywano ofiary zbożowe, kadzidła, sprzęty świątynne, a także dziesięcinę ze zboża, młode wino i oliwę przeznaczone dla Lewitów, śpiewaków i tragarzy, a także datki na rzecz Księża.
- 6. W tym czasie nie byłem w Jerozolimie, gdyż w trzydziestym drugim roku panowania Artakserksesa, króla babilońskiego, wróciłem do króla. Jakiś czas później zapytałem go o pozwolenie
- 7. i wrócił do Jerozolimy. Wtedy dowiedział się o złu, jakiego dopuścił się Eliaszib, dając Tobiaszowi pokój na dziedzińcach świątyni Bożej.
- 8. Byłem głęboko oburzony i wyrzuciłem wszystkie rzeczy Tobiasza z pokoju.
- 9. Rozkazałem oczyścić pomieszczenia i zwrócić im sprzęty świątyni Bożej, ofiary zbożowe i kadzidło.
- 10. Dowiedział się także, że Lewici nie otrzymali swojej części i że wszyscy, Lewici i śpiewacy pełniący służbę, powrócili do swoich ziem.
- 11. Wtedy zganiłem przywódców i zapytałem ich: „Dlaczego zaniedbano świątynię Bożą?” Następnie przywołałem Lewitów i śpiewaków i umieściłem ich na odpowiednich stanowiskach.
- 12 Cały lud Judy przynosił do magazynów swoje dziesięciny ze zboża, młodego wina i oliwy.
- 13. Do nadzorowania depozytów wyznaczyłem Szelemiasza kapłana, Cadoka pisarza i Lewitę imieniem Pedajasz. Hanan, syn Zakkura i wnuk Mattaniasza, został ich asystentem, ponieważ uważano ich za ludzi godnych zaufania. Do ich obowiązków należało rozdawanie zaopatrzenia swoim towarzyszom.
- 14. Pamiętaj o tym, mój Boże, i nie zapominaj o wszystkim, co z oddaniem uczyniłem dla świątyni mojego Boga i dla jej służby.
- 15. W owych dniach widziałem w Judzie, że w szabat niektórzy tłoczyli winogrona w prasach i przywozili snopy zboża, niosąc osły z mnóstwem wina, winogron, fig i wszelkiego rodzaju ładunków do Jerozolimy w dzień szabatu. Następnie ostrzegłem ich przed sprzedażą żywności w szabat.
- 16. Byli też kupcy z Tyru, mieszkający w Jerozolimie, którzy przywozili ryby i wszelki towar, aby w szabat sprzedawać je w Jerozolimie dla ludu Judy.
- 17. Wtedy zgromiłem dostojników judzkich i powiedziałem do nich: «Dopuszczacie się rzeczy strasznej, profanując dzień sabatu.
- 18. Czy wasi przodkowie nie uczynili tego samego, sprowadzając całe to nieszczęście na nas i na to miasto? Przez profanację sabatu jeszcze bardziej prowokujecie gniew Pana na Izrael!”
- 19. Kiedy przed szabatem padały wieczorne cienie na bramy Jerozolimy, rozkazałem zamknąć bramy i nie otwierać ich, dopóki nie minie szabat. Postawiłem kilku moich sług przy bramach, aby w dzień sabatu żaden transport nie wjechał do Jerozolimy.
- 20. Raz lub dwa handlarze i sprzedawcy różnych towarów spędzili noc poza Jerozolimą.
- 21. Wtedy ich ostrzegłem, mówiąc: «Dlaczego spędzacie noc pod murem? Jeśli jeszcze raz to zrobisz, podejmę przeciwko tobie działania!” I od tego momentu w sobotę już nie wróciły.
- 22. Nakazałem także Lewitom, aby się oczyścili i wzięli na siebie odpowiedzialność za strzeżenie bram, aby dzień szabatu był święty. Pamiętaj o mnie, Boże mój, także dlatego i zlituj się nade mną według wielkości Twojej miłości.
- 23. W owych dniach widziałem też Żydów, którzy żenili się z kobietami z Aszdodu, Ammonu i Moabu.
- 24. Połowa dzieci z tych małżeństw mówiła językiem Aszdodu lub innego ludu, ale nie potrafiła mówić językiem Judy.
- 25. Zgromiłem ich i przekląłem. Uderzyłem niektórych z nich i wyrwałem im włosy. Kazałem im przysięgać przed Bogiem, mówiąc: Nie będziecie wydawać swoich córek za mąż za waszych synów ani nie będziecie brać ich córek za swoich synów ani dla siebie.
- 26. Czy to nie z powodu tych małżeństw zgrzeszył izraelski król Salomon? Wśród wielu narodów nie było takiego króla jak on, a Bóg go umiłował i Bóg uczynił go królem nad całym Izraelem. Jednak nawet on dał się uwieść cudzoziemkom.
- 27. Jak zatem moglibyśmy zaakceptować praktykę, którą stosujecie, dopuszczając się niewierności wobec naszego Boga, poślubiając cudzoziemki?”
- 28. Jeden z synów Jehojady, syna arcykapłana Eliasziba, był zięciem Sanballata Choronity. Wyrzuciłem go ze swojej obecności.
- 29. Pamiętaj o nich, Boże mój, bo zbezcześcili kapłaństwo i przymierze kapłańskie i lewickie.
- 30. W ten sposób oczyściłem ich ze wszystkiego, co obce i wyznaczyłem role kapłanom i Lewitom, każdemu w jego zadaniu.
- 31. Ustaliłem także daty dostarczania drewna na ołtarz i składania pierwocin. Wspomnij na mnie, Boże mój, za to wszystko i obdarz mnie swoim miłosierdziem według wielkiej dobroci Twojej.
