Liczby, rozdział 16:

Wersety liczbowe, rozdział 16 biblijnej Księgi Liczb.

bunt Koraha

• 1. Korach, syn Izara, syna Kehata, syna Lewiego, oraz Datan i Abiram, synowie Eliaba, a synowie Peleta, synowie Rubena, wzięli ludzi,
• 2. I stanęli przed Mojżeszem w towarzystwie dwustu pięćdziesięciu mężów z synów Izraela, książąt zgromadzenia, wybranych ze zgromadzenia, mężów sławnych.
• 3. I zebrali się przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi, i rzekli im: Wystarczy wam, bo całe zgromadzenie jest święte, wszyscy są święci, a Pan jest wśród nich; Dlaczego więc wynosicie się ponad zgromadzenie Pańskie?
• 4. Gdy Mojżesz to usłyszał, upadł na twarz.
• 5. I mówił do Koracha i do całego jego ludu, mówiąc: Jutro rano Pan oznajmi, kto jest jego, a kto jest święty, i sprawi, że się do niego zbliżą; kogokolwiek wybierze, niech się przybliży.
• 6. Zrób tak: weź kadzielnice, Korach i całe jego towarzystwo,
• 7. Rozpalcie na nich ogień i jutro kadzicie przed Panem; i stanie się, że człowiek, którego wybierze Pan, będzie święty; wystarczająco się zbuntowaliście, synowie Lewiego.
• 8. I rzekł Mojżesz do Koracha: Słuchajcie, proszę, synowie Lewiego.
• 9. Czy to dla was drobnostka, że Bóg Izraela oddzielił was od zgromadzenia Izraela, aby was przyprowadzić do siebie, abyście pełnili służbę w przybytku Pańskim i stali przed zgromadzeniem, aby im służyć?
• 10. A co sprowadziło ze sobą ciebie i wszystkich twoich braci, synów Lewiego? A wy wciąż szukacie kapłaństwa!
• 11. Dlatego ty i cała twoja gromada jesteście tymi, którzy zbierają się przeciwko Panu; bo kim jest Aaron, żeście przeciwko niemu szemrali?
• 12. Mojżesz posłał, aby wezwać Datana i Abirama, synów Eliaba; ale oni powiedzieli: Nie pójdziemy.
• 13. Czy to drobnostka, że nas wyprowadziłeś z ziemi opływającej w mleko i miód, aby nas zabić na pustyni? I uczynić cię księciem nad nami?
• 14. I nie wprowadziliście nas do ziemi opływającej w mleko i miód, i nie daliście nam w dziedzictwie pól i winnic; Czy przebijesz oczy tym mężczyznom? Nie będziemy.
• 15. Wtedy Mojżesz rozgniewał się bardzo i rzekł do Pana: Nie zważaj na jego ofiarę; Nie wziąłem z nich ani jednego osła i żadnego z nich nie skrzywdziłem.
• 16. Wtedy Mojżesz powiedział do Koracha: Ty i cały twój zastęp staniecie jutro przed Panem, ty, oni i Aaron;
• 17. I weźcie, każdy swoją kadzielnicę, i włóżcie do niej kadzidło, i postawcie przed Panem, każdy swoją kadzielnicę, dwieście pięćdziesiąt kadzielnic, także ty i Aaron, każdy ze swoją kadzielnicą.
• 18. Wziął więc każdy swoją kadzielnicę, nałożył w nią ognia i nałożył na nią kadzidła, po czym stanęli u wejścia do Namiotu Spotkania z Mojżeszem i Aaronem.
• 19. Korach zgromadził przeciwko nim całe zgromadzenie u wejścia do Namiotu Spotkania. wtedy ukazała się chwała Pańska całemu zgromadzeniu.
• 20. I przemówił Pan do Mojżesza i Aarona, mówiąc:
• 21. Odłączcie się od tego zgromadzenia, abym je w jednej chwili wytracił.
• 22. I padli na twarz, i mówili: Boże, Boże duchów wszelkiego ciała, dlaczego miałby się oburzyć jeden człowiek i dlaczego oburzyłoby się całe to zgromadzenie?
• 23. Pan powiedział do Mojżesza:
• 24. Przemów do zgromadzenia, mówiąc: Wyjdźcie z mieszkania Koracha, Datana i Abirama.
• 25. Potem wstał Mojżesz i udał się do Datana i Abirama, a starsi Izraela poszli za nim.
• 26. I przemówił do zgromadzenia, mówiąc: Odejdźcie teraz od namiotów tych niegodziwych ludzi i nie dotykajcie żadnego z ich, abyście nie zginęli we wszystkich ich grzechach.
• 27. Potem odeszli z mieszkania Koracha, Datana i Abirama; Datan i Abiram wyszli i stanęli u drzwi swoich namiotów wraz ze swoimi żonami, dziećmi i małymi dziećmi.
• 28. I rzekł Mojżesz: Po tym poznacie, że Pan posłał mnie, abym dokonał wszystkich tych dzieł i że nie czyniłem ich z własnego serca.
• 29. Jeśli ci umrą, jak umierają wszyscy ludzie, i jeśli zostaną nawiedzeni, jak ktoś nawiedza wszystkich ludzi, to Pan mnie nie posłał.
• 30. Ale jeśli Pan uczyni coś nowego, a ziemia otworzy swą paszczę i pochłonie ich wraz ze wszystkim, co do nich należy, i zstąpią żywi do otchłani, wtedy poznacie, że ci ludzie rozgniewali Pana.
• 31. I stało się, gdy skończył mówić wszystkie te słowa, że ziemia, która była pod nimi, pękła;
• 32. A ziemia otworzyła swoją paszczę i pochłonęła ich wraz z ich domami i wszystkimi ludźmi Koracha oraz całym ich majątkiem.
• 33. I zeszli oni oni i wszystko, co do nich należało, żywi do otchłani; i okryła ich ziemia, i wyginęli spośród zgromadzenia.
• 34. I cały Izrael, który był dokoła nich, uciekł na ich wołanie, bo mówili: Nie pożerajcie i naszej ziemi.
• 35. Wyszedł także ogień od Pana i pochłonął dwustu pięćdziesięciu mężów, którzy ofiarowali kadzidło.
• 36. Pan powiedział do Mojżesza:
• 37. Powiedz kapłanowi Eleazarowi, synowi Aarona, aby wziął kadzielnice spośród popiołów, to jest ognia, i rozproszył je daleko; ponieważ są święci.
• 38. Niech kadzielnice tych ludzi, którzy zgrzeszyli przeciwko ich duszom, nie będą zamienione w kotły bite; gdyż będą służyć za przykrycie ołtarza; ponieważ zostały złożone przed Panem i są święte; Niech więc będą znakiem dla synów Izraela.
• 39. Kapłan Eleazar wziął miedziane kadzielnice i ofiarował spalonym; i rozłożyłeś je jako nakrycie ołtarza,
• 40. Aby służyły jako pamiątka dla synów Izraela, aby nie zbliżał się jakiś cudzoziemiec, który nie jest z potomstwa Aarona, aby ofiarować kadzidło przed Panem, aby nie był jak Korach i jak jego zgromadzenie, zgodnie z tym, co powiedział Pan do Mojżesza przez niego.
• 41. A następnego dnia całe zgromadzenie synów Izraela szemrało przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi, mówiąc: Zabiliście lud Pański.
• 42. I stało się, gdy zebrało się zgromadzenie przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi, gdy zwrócili się do namiotu zgromadzenia, oto obłok je okrył i ukazała się chwała Pańska.
• 43. Wtedy Mojżesz i Aaron przyszli przed Namiot Spotkania.
• 44. I przemówił Pan do Mojżesza, mówiąc:
• 45. Powstańcie z tego zgromadzenia, abym mógł je w jednej chwili pochłonąć. I upadli na twarz.
• 46. I rzekł Mojżesz do Aarona: Weź swoją kadzielnicę i włóż ogień z ołtarza, włóż na nią kadzidło i zanieś to pospiesznie do zgromadzenia i dokonaj za nich przebłagania; bo zgasł gniew Pański; zaraza już się zaczęła.
• 47. Aaron wziął swoją kadzielnicę, jak powiedział Mojżesz, i pobiegł w środek zgromadzenia; i oto zaczęła się plaga wśród ludu; i nasypał do niego kadzidła, i dokonał przebłagania za lud.
• 48. I stanął pomiędzy umarłymi i żywymi; i zaraza ustała.
• 49. A było tych, którzy pomarli od tej plagi, czternaście tysięcy siedemset, oprócz tych, którzy pomarli z powodu Koracha.
• 50. Gdy już ustała plaga, Aaron wrócił do Mojżesza do drzwi Namiotu Spotkania.

Bíblia Online