Kaznodziei, rozdział 3:

Wersety z Kaznodziei, rozdział 3 Księgi Kaznodziei w Biblii.

Wszystko ma swój czas

• 1. Na wszystko jest pora i na każdą sprawę pod niebem jest pora:
• 2. Czas narodzin i czas śmierci, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zostało zasadzone;
• 3. czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania;
• 4. czas płaczu i czas śmiechu, czas żałoby i czas tańca;
• 5. czas rzucania kamieni i czas ich gromadzenia, czas uścisku i czas powstrzymywania;
• 6. czas poszukiwań i czas rezygnacji, czas ratowania i czas wyrzucania;
• 7. czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia;
• 8. czas miłości i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju.
• 9. Co zyskuje pracownik dzięki swemu wysiłkowi?
• 10. Widziałem ciężar, jaki Bóg nałożył na ludzi.
• 11. Przystosował wszystko do swoich czasów. W sercu człowieka umieścił także wieczność; jednakże ludzie nie są w stanie w pełni zrozumieć tego, czego Bóg dokonał od początku do końca.
• 12. Zrozumiałam, że nie ma nic lepszego dla człowieka niż cieszyć się i czynić dobro za życia.
• 13. Widziałem też, że cały wysiłek i umiejętności w pracy pochodzą z rywalizacji. To także jest tymczasowe, przelotny oddech.
• 14. Wiem, że wszystko, co czyni Bóg, pozostanie na zawsze; do tego nic nie da się dodać i nic odjąć nie da się. Bóg postępuje w ten sposób, aby ludzie się Go bali.
• 15. Co jest, było i co będzie, było wcześniej; Bóg będzie szukał tego, co zniknęło.
• 16. I widziałem pod słońcem: W miejscu sprawiedliwości była niegodziwość; a w miejsce sprawiedliwości jeszcze więcej niegodziwości.
• 17. Wtedy pomyślałem w sercu: Bóg osądzi zarówno sprawiedliwych, jak i niegodziwych, gdyż na każdą sprawę i każde dzieło jest wyznaczony czas.
• 18. Pomyślałem też: Bóg doświadcza dzieci ludzkich, aby zobaczyły, że są jak zwierzęta.
• 19. Albowiem los dzieci ludzkich jest taki sam los zwierząt; czeka ich ten sam los: tak jak umiera jedno, umiera i drugie. Każdy ma ten sam oddech życia; człowiek nie ma przewagi nad zwierzętami, bo wszystko jest marnością.
• 20. Wszyscy idą w to samo miejsce; Wszyscy powstają z prochu i do prochu wszyscy powrócą.
• 21. Kto może powiedzieć, czy duch synów ludzkich unosi się w górę i czy duch bestii zstępuje na ziemię?
• 22. Dlatego doszedłem do wniosku, że nie ma nic lepszego dla człowieka niż radować się swoimi dziełami, bo to jest jego nagroda; bo kto mu pokaże, co się stanie po śmierci?