Kaznodziei, rozdział 12:

reklama

Wersety z Kaznodziei, rozdział 12 Księgi Kaznodziei w Biblii.

1. Pamiętaj o swoim Stwórcy w dniach swojej młodości; zanim przyjdą trudne dni i nadejdą lata, w których powiesz: „Nie mam z nich satysfakcji”;
2. zanim zaćmi się słońce i światło, księżyc i gwiazdy, a po deszczu powrócą chmury;
3. Kiedy drżą straże domu i silni mężczyźni chodzą zgarbieni; kiedy młynarze przestają, bo jest ich mało, a ci, którzy patrzą przez okna, widzą niewyraźnie;
4. gdy drzwi uliczne są zamknięte i odgłos zgrzytania ucichnie; kiedy budzi cię szum ptaków, ale dźwięk wszystkich pieśni wydaje ci się słaby;
5. gdy boisz się wysokości i niebezpieczeństw na ulicach; Kiedy drzewo migdałowe zakwitnie, konik polny stanie się ciężarem, a pożądanie nie będzie się już budzić. Wtedy mężczyzna udaje się do swojego wiecznego domu, a żałobnicy już wędrują po ulicach.
6. Tak, pamiętajcie o nim, zanim pęknie srebrny sznur i złoty kielich; zanim dzban rozbije się u źródła, rozbije się koło u studni;
7. proch powraca do ziemi, z której powstał, a duch powraca do Boga, który go dał.
8. „Wszystkie bzdury! Bez sensu!” – mówi mistrz. "Nic nie ma sensu! Nic nie ma sensu!"

Konkluzja

9. Oprócz tego, że był mądry, mistrz nauczał także ludzi wiedzy. Słuchał, badał i zebrał wiele przysłów.
10. On też próbował znaleźć właściwe słowa i to, co napisał, było słuszne i prawdziwe.
11. Słowa mędrców są jak oścień, a zbiór ich wypowiedzi jak dobrze wbite gwoździe, pochodzące od jednego Pasterza.
12. Uważaj, mój synu; nic do nich nie dodawaj. Produkcja książek nie ma granic, a nadmierne studiowanie wyczerpuje organizm.
13. Teraz, gdy już wszystko zostało wysłuchane, oto wniosek: bójcie się Boga i przestrzegajcie Jego przykazań, bo to jest istotne dla człowieka.
14. Bóg bowiem osądzi wszystko, co się stało, łącznie ze wszystkim, co ukryte, dobre i złe.