Kaznodziei, rozdział 1:
reklama
Wersety z Kaznodziei, rozdział 1 Księgi Kaznodziei w Biblii.
Wszystko jest iluzją
- 1. Słowa mędrca, syna Dawida, króla Jerozolimy:
- 2. „Co za bezgraniczna daremność!” – mówi mądry człowiek. „Co za ogromna daremność! Wszystko jest próżne i pozbawione sensu!”
- 3. Jaki zysk ma człowiek z całego wysiłku, jaki podejmuje pod słońcem?
- 4. Pokolenia przychodzą i odchodzą, ale ziemia pozostaje na zawsze.
- 5. Słońce wschodzi i zachodzi, pędząc do miejsca, z którego wschodzi.
- 6. Wiatr wieje z południa i skręca na północ; kręci się w kółko i zawsze podąża swoim torem.
- 7. Wszystkie rzeki wpadają do morza, ale morze nigdy nie jest pełne; Choć rzeki nadal płyną, wracają tam, skąd przyszły.
- 8. Wszystko jest pracochłonne; człowiek nie jest w stanie wyrazić ich słowami. Oczy nigdy nie są zadowolone z tego, co widzą, ani uszy z tego, co słyszą.
- 9. Co było, to będzie; to, co zostało zrobione, zostanie zrobione ponownie; Nie ma nic nowego pod słońcem.
- 10. Czy jest coś, o czym można powiedzieć: „Oto nowość!”? NIE! Istniało to już w minionych stuleciach, na długo przed nami.
- 11. Nikt nie pamięta przeszłych pokoleń, a ci, którzy przyjdą po nich, nie będą pamiętani przez tych, którzy dopiero przyjdą.
- 12. Ja, mądry, byłem królem Izraela w Jerozolimie.
- 13. Poświęciłem się badaniu i badaniu z mądrością wszystkiego, co dzieje się pod niebem. Jakże trudne zadanie Bóg dał dzieciom ludzkim!
- 14. Obserwowałem każdą pracę pod słońcem i wszystko jest marnością, to jak pogoń za wiatrem!
- 15. To, co jest krzywe, nie może zostać wyprostowane; tego, czego brakuje, nie da się policzyć.
- 16. Pomyślałem sobie: „Zdobyłem więcej mądrości niż wszyscy przede mną w Jerozolimie; Mam duże doświadczenie i wiedzę.”
- 17. Potem poświęciłem się zrozumieniu mądrości, szaleństwa i głupoty, ale zdałem sobie sprawę, że to też jest gonitwa za wiatrem.
- 18. Im większa mądrość, tym większy smutek; a im więcej posiadasz wiedzy, tym więcej wzrasta cierpienie.
