Jozue, rozdział 18:
reklama
Wersety Jozuego, rozdział 18 biblijnej Księgi Jozuego.
Podział reszty terytorium
- 1. Cała społeczność Izraelitów zebrała się w Szilo i tam rozbiła Namiot Spotkania. Ziemia była pod ich kontrolą.
- 2. Jednak siedem plemion nie otrzymało jeszcze swojego dziedzictwa.
- 3. Wtedy Jozue rzekł do Izraelitów: «Jak długo będziecie zwlekać z objęciem w posiadanie ziemi, którą wam dał Pan, Bóg waszych przodków?
- 4. Wybierz trzech mężczyzn z każdego plemienia, a ja wyślę ich, aby zbadali tę ziemię i sporządzili mapę, zgodnie z dziedzictwem każdego plemienia. Wtedy do mnie wrócą.
- 5. Podziel ziemię na siedem części. Juda pozostanie na swoim południowym terytorium, a pokolenie Józefa na swoim północnym.
- 6. Gdy już sporządzisz plan na siedem części, przynieś mi mapę, a ja będę losował przed Panem, Bogiem naszym.
- 7. Lewici jednak nie otrzymają żadnej części między wami, gdyż kapłaństwo Pańskie jest ich dziedzictwem. Gad, Ruben i połowa pokolenia Manassesa otrzymali już swoje dziedzictwo na wschód od Jordanu, jak im nakazał Mojżesz, sługa Pana”.
- 8. Kiedy mężczyźni wyruszali na eksplorację tej krainy, Jozue dał im polecenie: „Idźcie zbadać tę krainę i opiszcie ją szczegółowo. Potem wróć tutaj, a ja będę losował przed Panem w Szilo”.
- 9. Potem mężczyźni odeszli i chodzili po ziemi. Sporządzili mapę, miasto po mieście, składającą się z siedmiu części, i wrócili do Jozuego, do obozu w Szilo.
- 10. Jozue ciągnął więc losy w Szilo przed Panem i tam rozdzielił ziemię Izraelitom według części należnej każdemu plemieniu.
- 11. Szczęście przypadło pokoleniu Beniamina, klan po klanie. Wylosowane terytorium znajdowało się pomiędzy pokoleniami Judy i Józefa.
- 12. Na granicy północnej zaczynała się nad Jordanem, biegła wzdłuż północnego zbocza Jerycha i biegła na zachód w stronę gór, kończąc się na pustyni Bet-Awen.
- 13. Stamtąd ciągnął się dalej do południowego zbocza Luz, czyli Betel, i schodził do Ataroth-Adar, na górę na południe od Dolnego Bet-Choron.
- 14. Od góry naprzeciw Bethoron biegła na południe po stronie zachodniej i kończyła się w Kiriat-Baal, czyli Kiriat-Jearim, mieście synów Judy. To była granica zachodnia.
- 15. Granica południowa zaczynała się na zachodzie, za Kiriat-Jearim, i sięgała do źródła Neftoa.
- 16. Stamtąd schodziła aż do podnóża góry, na północ od doliny Refaim, na północ od doliny Hinnom. Następnie biegła doliną Hinnom, wzdłuż południowego zbocza miasta Jebusytów, i dotarła do En-Rogel.
- 17. Skręcił na północ, udał się do En-Szemesz, udał się do Geliloth, naprzeciw wzgórza Adumim, i zszedł do Skały Boana, syna Rubena.
- 18. Biegła dalej ku północnemu zboczu Bet-Araba i schodziła do Araby.
- 19. Następnie ciągnęła się do północnego zbocza Bet-Hogla i kończyła się w północnej części Morza Słonego, przy ujściu Jordanu, na południu. To była południowa granica.
- 20. Jordan wyznaczał wschodnią granicę. Takie były granice, które wyznaczały dziedzictwo rodów Beniamina we wszystkich kierunkach.
- 21. Pokolenie Beniamina, ród po plemieniu, otrzymało następujące miasta: Jerycho, Bet-Hogla, Emech-Keziz,
- 22. Bet-Araba, Zemaraim, Betel,
- 23. Avim, Para, Ofra,
- 24. Kefar-Amomai, Ofni i Geba. Było dwanaście miast z odpowiadającymi im wioskami.
- 25. Gibeon, Rama, Beerot,
- 26. Mispa, Kefira, Mosa,
- 27. Rechem, Irpeel, Tarala,
- 28. Zela, Elef, Jebus (lub Jerozolima), Gibea i Kiriat. Było czternaście miast z odpowiadającymi im wioskami. Takie było dziedzictwo rodów Beniamina.
