Hioba, rozdział 17:
reklama
Wersety z Hioba, rozdział 17 Księgi Hioba w Biblii.
- 1. „Mój duch jest zmiażdżony, moje dni są policzone, czeka na mnie grób.
- 2. Prawda jest taka, że otaczają mnie szydercy i muszę znosić ich wrogość.
- 3. „Daj mi, Boże, gwarancję, której żądasz. Kto oprócz ciebie zapewni mi bezpieczeństwo?
- 4. Zamknąłeś bowiem ich zrozumienie i nie dałeś im zwycięstwa.
- 5. Jeśli ktoś zdradzi swoich przyjaciół z chciwości, oczy jego dzieci zawiodą.
- 6. „Stałem się przysłowiem dla wszystkich, człowiekiem, na którego twarz plują.
- 7. Moje oczy są zamglone smutkiem, moje ciało jest niczym więcej niż cieniem.
- 8. Ludzie prawi dziwią się temu, a niewinni powstają przeciwko niegodziwym.
- 9. Jednakże sprawiedliwi pozostają niezachwiani na swojej drodze, a ci, którzy mają czyste ręce, stają się coraz silniejsi.
- 10. „Ale chodźcie wszyscy i spróbujcie jeszcze raz! Nie znajdę wśród was ani jednego mądrego człowieka.
- 11. Moje dni minęły, moje plany zostały pokrzyżowane, pragnienia mojego serca zniknęły.
- 12. Próbują zamienić noc w dzień, gdy zbliżają się do ciemności, mówią: „Światło jest blisko”.
- 13. Ale moim jedynym domem jest grób, w ciemności rozłożyłem swoje łoże.
- 14. Mówię zepsuciu: „Jesteś moim ojcem”, a robakom: „Jesteś moją matką i moją siostrą”.
- 15. Gdzie zatem jest moja nadzieja? Kto widzi dla mnie jakąkolwiek nadzieję?
- 16. Czy razem zejdziemy do Szeolu? Czy znajdziemy razem odpoczynek w prochu?”
