Księga Rodzaju, rozdział 32:

reklama

Wersety z Księgi Rodzaju, rozdział 32 Księgi Rodzaju Biblii.

Jakub przygotowuje się na spotkanie z Ezawem

1. Jakub kontynuował swoją drogę i spotkali go aniołowie Boży.
2. Kiedy Jakub ich zobaczył, powiedział: „To jest obóz Boży!” Dlatego nazwał temu miejscu Machanaim.
3. Jakub wysłał przed sobą posłańców do swego brata Ezawa, do ziemi Seir, na pole Edomu.
4. Wydał im taki rozkaz: «Powiedzcie to mojemu panu Ezawowi: Tak mówi Jakub: Jako cudzoziemiec mieszkałem u Labana i pozostałem tam aż dotąd.
5. Mam woły, osły, owce, służących i służących. Wysyłam teraz tę wiadomość do mojego pana, aby uzyskać jego przychylność”.
6. Posłańcy wrócili do Jakuba i przynieśli mu wiadomość, że Ezaw wychodzi mu na spotkanie w towarzystwie czterystu ludzi.
7. Z wielkim strachem i udręką Jakub podzielił towarzyszących mu ludzi na dwie grupy oraz trzody, woły i wielbłądy.
8. Pomyślał: „Jeśli Ezaw zaatakuje jedną grupę i ją zniszczy, druga grupa ucieknie”.
9. Jakub modlił się tymi słowami: «Boże mojego ojca Abrahama, Boże mojego ojca Izaaka, Panie, który mi powiedziałeś: Wróć do swojej ojczyzny i do swoich krewnych, a będę cię dobrze obchodził».
10. Nie jestem godzien całej dobroci i lojalności, z jaką potraktowałeś swojego sługę. Kiedy przekroczyłem Jordan, miałem tylko laskę, ale teraz mam dwie przyczepy kempingowe.
11. Proszę Cię o wybawienie mnie z rąk mojego brata Ezawa, gdyż boję się go, że przyjdzie i zaatakuje mnie, i matkę, i dzieci.
12. Ale ty powiedziałeś: Na pewno wyświadczę ci dobro i uczynię twoje potomstwo jak piasek morski, którego nie da się zliczyć ze względu na jego ilość.
13. Jakub spędził tam tę noc i z tego, co posiadał, oddzielił dar dla swego brata Ezawa:
14. dwieście kóz, dwadzieścia kóz, dwieście owiec, dwadzieścia baranów,
15. Trzydzieści wielbłąd z ich młodymi, czterdzieści krów i dziesięć byków, dwadzieścia oślic i dziesięć oślic.
16. Oddał je pod opiekę swoich sług, każdą trzodę z osobna, i rzekł do nich: «Idźcie przede mną i zostawcie odstęp między trzodami».
17. I rozkazał pierwszemu: «Kiedy mój brat Ezaw znajdzie cię i zapyta: «Do kogo należysz?» Gdzie idziesz? A czyje to zwierzęta przed tobą?”,
18. odpowiesz: Należą do twojego sługi Jakuba. To dar, który posyła mojemu panu, Ezawowi, który idzie po nas.
19. Ten sam rozkaz wydał także drugiemu, trzeciemu i wszystkim pozostałym za stadami: «Tak powinniście mówić do Ezawa, gdy go spotkacie.
20. I powiedz mu: «Twój sługa Jakub idzie za nami»”. Myślał bowiem: „Jeśli przed przybyciem udobrucham go prezentami, może mnie przywita”.
21. Zatem obecni poszli przed nim, a Jakub spędził tę noc w obozie.

Jakub zmaga się z Bogiem

22. Tej nocy Jakub wstał, wziął swoje dwie żony, dwie służebnice i jedenastu synów i przeprawił się przez bród Jabbok.
23. Gdy już ich przeprawił przez strumień, sprawił, że skrzyżowano wszystko, co do niego należało.
24. Jakub jednak został sam i pewien człowiek walczył z nim aż do świtu.
25. Gdy mężczyzna zobaczył, że nie jest w stanie go pokonać, dotknął jego stawu biodrowego; a staw biodrowy Jacoba zwichnął się, gdy się z nim mocował.
26. Wtedy ów człowiek powiedział: «Wypuść mnie, bo dzień się wstaje». Ale Jakub odpowiedział: „Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz”.
27. Wtedy mężczyzna zapytał go: «Jak się nazywasz? „Jakub” – odpowiedział.
28. Wtedy mężczyzna powiedział: Nie będziesz już miał na imię Jakub, ale Izrael, ponieważ walczyłeś z Bogiem i ludźmi i zwyciężyłeś.
29. Jakub zapytał go: „Proszę, powiedz mi, jak masz na imię”. Ale on odpowiedział: „Dlaczego chcesz poznać moje imię? I tam go pobłogosławił.
30. Jakub nazwał to miejsce Peniel, gdyż powiedział: „Ujrzałem oblicze Boga twarzą w twarz i ocaliłem życie moje”.
31. Słońce wschodziło, gdy Jakub przeszedł przez Peniel, utykając na biodrze.
32. Dlatego Izraelici nie jedzą ścięgna w pobliżu stawu biodrowego, ponieważ mężczyzna dotknął tam stawu biodrowego Jakuba.