Księga Rodzaju, rozdział 31:

Wersety z Księgi Rodzaju, rozdział 31 Księgi Rodzaju w Biblii.

Jakub ucieka przed Labanem

• 1. Jakub usłyszał słowa synów Labana, którzy powiedzieli: „Jakub zabrał wszystko, co należało do naszego ojca, i zgromadził całe to bogactwo”.
• 2. Jakub zauważył również, że Laban nie patrzył na niego tymi samymi oczami, co wcześniej.
• 3. Wtedy Pan rzekł do Jakuba: «Wróć do ziemi swoich przodków i do swoich krewnych, a Ja będę z tobą».
• 4. Jakub wezwał Rachelę i Leę na pole, gdzie była ich trzoda,
• 5. i powiedział do nich: „Zauważyłem, że wasz ojciec nie patrzy już na mnie tymi samymi oczami, co wcześniej. Ale Bóg mojego ojca był ze mną.
• 6. Wiesz, że służę twojemu ojcu ze wszystkich sił,
• 7. Jednak twój ojciec oszukał mnie, zmieniając moją pensję dziesięciokrotnie. Ale Bóg nie pozwolił mu mnie skrzywdzić.
• 8. Gdyby powiedział: Pstre będą waszą zapłatą, wówczas cała trzoda dała pstre potomstwo; gdyby powiedział: Pasiaste będą waszą zapłatą, wtedy całe stado wydało na świat pasiaste potomstwo.
• 9. W ten sposób Bóg odebrał wam trzodę i dał ją mnie.
• 10. W czasie krycia stada podniosłem oczy i we śnie zobaczyłem, że samce pokrywające samice były pręgowane, nakrapiane i cętkowane.
• 11. I Anioł Boży powiedział do mnie we śnie: «Jakub!» Odpowiedziałem: „Oto jestem”.
• 12. Powiedział: ‚Podnieś oczy i zobacz, że wszyscy mężczyźni pokrywający samice są pręgowani, nakrapiani i nakrapiani, bo widziałem wszystko, co Laban ci uczynił.
• 13. Ja jestem Bóg Betel, gdzie namaściłeś słup i gdzie złożyłeś mi ślub. Wstań teraz, opuść tę ziemię i wróć do ziemi swoich krewnych”.
• 14. Wtedy Rachela i Lea odpowiedziały: «Czy mamy jeszcze udział w dziedzictwie naszego ojca?
• 15. Czy nie uważa nas za cudzoziemców? Ponieważ nas sprzedał i wydał na nas wszystkie pieniądze, które otrzymał.
• 16. Całe bogactwo, które Bóg odebrał naszemu ojcu, jest nasze i naszych dzieci. Czyńcie zatem wszystko, co Bóg nakazał”.
• 17. Jakub wstał i wsadził swoich synów i swoje żony na wielbłądy,
• 18. Zabrawszy ze sobą całą swoją trzodę i cały swój majątek, który nabył w Paddan-Aram, udał się do ziemi Kanaan, do swego ojca Izaaka.
• 19. Kiedy Laban poszedł strzyżyć swoje owce, Rachela ukradła bożki z domu należącego do jej ojca.
• 20. Jakub oszukał Labana Aramejczyka, uciekając bez jego wiedzy do ziemi Aram.
• 21. Uciekł ze wszystkim, co posiadał. Wstał, przekroczył Eufrat i skierował się w stronę górzystego regionu Gilead.

Laban ściga Jakuba

• 22. Trzeciego dnia ktoś poinformował Labana, że Jakub uciekł.
• 23. Potem on i jego krewni ruszyli za Jakubem, a gdy go dogonili na wzgórzach Gilead,
• 24. Bóg ukazał się we śnie Labanowi Aramejczykowi i rzekł do niego: Uważaj, aby nie powiedzieć Jakubowi nic dobrego ani złego.
• 25. Jakub rozbił już swój namiot na górze, a Laban i jego krewni rozbili namioty w Gilead.
• 26. Wtedy Laban rzekł do Jakuba: „Co uczyniłeś? Czy oszukaliście mnie i uprowadziliście moje córki jako jeńce wojenne?
• 27. Dlaczego wymknęliście się, oszukując mnie i nie ostrzegając? Wydałbym Ci przyjęcie pożegnalne ze śpiewem, przy dźwiękach tamburynów i harf.
• 28. Nie pozwoliłeś mi nawet całować moich wnuków i córek. Zachował się jak głupiec.
• 29. Mógłbym ci wyrządzić krzywdę, ale wczoraj wieczorem przemówił do mnie Bóg twojego ojca i powiedział: „Uważaj, aby nie powiedzieć Jakubowi nic dobrego ani złego”.
• 30. Teraz odszedłeś, bo tęskniłeś za domem swego ojca, ale dlaczego ukradłeś moich bogów?”
• 31. Jakub odpowiedział Labanowi: «Bałem się, bo myślałem, że siłą odbierzesz mi swoje córki.
• 32. Ale kogokolwiek spotkacie ze swoimi bogami, niech nie przeżyje! Przyjrzyj się naszym krewnym, co jest twoje, i zabierz to ze sobą”. Jakub jednak nie wiedział, że Rachela ukradła bożki.
• 33. Wtedy Laban wszedł do namiotu Jakuba, do namiotu Lei i do namiotu dwóch służebnic, ale ich nie zastał. Opuściwszy namiot Lei, wszedł do namiotu Racheli.
• 34. Rachela wzięła bożki i położyła je na łożu; potem na nich usiadł. Laban szukał ich po całym namiocie, ale nie znalazł.
• 35. Wtedy rzekła do swego ojca: Nie gniewaj się, panie mój, jeśli nie mogę się przed tobą przeciwstawić, bo mam w zwyczaju kobiety. A gdy szukał, nie znalazł bożków.
• 36. Jakub rozgniewał się i rzucił wyzwanie Labanowi. „Jakie jest moje przewinienie? - On zapytał. – Jaki grzech popełniłem, że tak mnie prześladujecie?
• 37. Skoro przeszukałeś wszystkie moje rzeczy, co znalazłeś ze wszystkich swoich rzeczy w swoim domu? Połóż tutaj przed naszymi bliskimi to, co znalazłeś u mnie, i zabierz to z powrotem”. Jakub nie wiedział, że Rachela je ukradła.
• 38. Laban odpowiedział: «Oto moje córki i moje wnuki z nimi. Stada i wszystko, co masz, jest moje. Ale co mogę teraz zrobić przeciwko moim córkom i ich synom?
• 39. Chodź, zawrzyjmy pakt, ty i ja, i niech będzie to świadectwo między nami”. 40 Wtedy Jakub podniósł kamień i postawił go jako słup.
• 41. Jakub powiedział do swoich krewnych: „Zbierajcie kamienie”. Zebrali je razem i utworzyli stos. Potem jedli tam, obok góry.
• 42. Laban nazwał go Jegar-Shahaduthah, a Jakub nazwał go Gilead.
• 43. Laban powiedział: „Ta góra jest dzisiaj świadkiem między mną a wami”. Dlatego nazwano go Gilead.
• 44. Nazywano go także Micpą, ponieważ mówił: „Niech Pan czuwa nad tobą i mną, gdy będziemy od siebie oddaleni.
• 45. Jeśli znęcacie się nad moimi córkami lub poślubicie inne kobiety, chociaż nikogo z nami nie ma, pamiętajcie, że Bóg jest świadkiem między mną a wami.
• 46. Laban powiedział dalej do Jakuba: „Oto ta góra i oto ten słup, który wzniosłem między mną a tobą.
• 47. Ta góra jest świadkiem i ten słup jest świadkiem, że ja nie przejdę z tej góry na waszą stronę, ani wy nie przejdziecie z tej góry i tego słupa na moją stronę, aby mi zaszkodzić.
• 48. Niech rozsądzą między nami Bóg Abrahama i Bóg Nachora, Bóg waszego ojca. Wtedy Jakub złożył przysięgę ze strachu przed swoim ojcem Izaakiem.
• 49. Jakub złożył ofiary na górze i zaprosił swoich krewnych na posiłek. Po zjedzeniu spędzili tam noc.
• 50. Wczesnym rankiem Laban pożegnał się z wnukami i córkami i wrócił do ojczyzny.
• 51. Jakub kontynuował swoją drogę i spotkali go aniołowie Boży.
• 52. Kiedy Jakub ich zobaczył, powiedział: „To jest obóz Boży!” Dlatego nazwał temu miejscu Machanaim.
• 3. Jakub wysłał przed sobą posłańców do swego brata Ezawa, do ziemi Seir, na pole Edomu.
• 4. Wydał im taki rozkaz: «Powiedzcie to mojemu panu Ezawowi: Tak mówi Jakub: Jako cudzoziemiec mieszkałem u Labana i pozostałem tam aż dotąd.
• 5. Mam woły, osły, owce, służących i służących. Wysyłam teraz tę wiadomość do mojego pana, aby uzyskać jego przychylność”.

Bíblia Online