Księga Rodzaju, rozdział 24:

Wersety z Księgi Rodzaju, rozdział 24 Księgi Rodzaju w Biblii.

Izaak i Rebeka

• 1. A Abraham był stary i podeszły w latach; i Pan błogosławił Abrahamowi we wszystkim.
• 2. I rzekł Abraham do swego sługi, najstarszego w domu, który sprawował władzę nad całym swoim majątkiem: Teraz włóż rękę pod moje udo.
• 3. I będziesz przysięgał na Pana, Boga nieba i Boga ziemi, że nie weźmiesz dla mojego syna żony z córek Kananejczyków, wśród których mieszkam;
• 4. Ale pójdziesz do mojego kraju i do mojej rodziny i weźmiesz żonę dla mojego syna, dla Izaaka.
• 5. Sługa jej odpowiedział: Jeśli kobieta nie chce iść ze mną do tej ziemi, czy mam sprawić, aby twój syn wrócił do ziemi, z której wyszedłeś?
• 6. I rzekł do niego Abraham: Uważaj, abyś nie sprowadził tam mojego syna.
• 7. Pan, Bóg niebios, który mnie wziął z domu mojego ojca i z ziemi mojej rodziny, który przemówił do mnie i przysiągł, mówiąc: Twojemu potomstwu dam tę ziemię; On pośle przed tobą swego anioła, abyś mógł stamtąd wziąć żonę dla mojego syna.
• 8. Jeśli kobieta nie będzie chciała po ciebie przyjść, będziesz wolny od mojej przysięgi; Tylko nie zmuszaj mojego syna, żeby tam wrócił.
• 9. Wtedy sługa włożył rękę pod udo Abrahama, swego pana, i przysiągł mu w tej sprawie.
• 10. I sługa wziął dziesięć wielbłądów spośród wielbłądów swego pana i odszedł (bo cały majątek jego pana był w jego ręku). Wstał więc i udał się do Mezopotamii, do miasta Nachor.
• 11. I kazał wielbłądom klękać poza miastem, przy studni z wodą, po południu, w czasie, gdy kobiety wychodziły czerpać wodę.
• 12. I rzekł: Panie, Boże mojego pana Abrahama, spraw mi dzisiaj miłe spotkanie i okaż łaskę mojemu panu Abrahamowi.
• 13. Oto stoję u źródła wody, a córki mężów tego miasta wychodzą, aby zaczerpnąć wody.
• 14. Niech więc dziewczyna, której mówię: Opuść swój dzban, proszę, abym się napił, a powie: Pij, a ja dam pić i wielbłądy twoje; To jest ten, którego wyznaczyłeś dla swojego sługi Izaaka; i żebym po tym poznał, że okazałeś łaskę mojemu panu.
• 15. I stało się, zanim skończył mówić, że oto Rebeka, urodzona Betuelowi, synowi Milki, żony Nachora, brata Abrahama, wyszła z dzbanem na ramieniu.
• 16. A dzieweczka była bardzo piękna, dziewica, której nikt nie znał; zeszła do źródła, napełniła swój dzban i wyszła.
• 17. Wtedy sługa wybiegł mu na spotkanie i powiedział: Daj mi, proszę, trochę wody z twojego dzbana do wypicia.
• 18. A ona powiedziała: Pij, mój panie. I pośpieszył, położył swój dzban na swojej ręce i dał mu pić.
• 19. A gdy już go napiła, powiedziała: Wezmę też trochę dla twoich wielbłądów, dopóki nie skończą pić.
• 20. I pośpieszył, nalał swój dzban do koryta i pobiegł znowu do studni, aby zaczerpnąć wody, i naczerpał jej dla wszystkich swoich wielbłądów.
• 21. I ten człowiek zdumiał się nad nią, milcząc, aby dowiedzieć się, czy Panowi poszczęściło się na jego drodze, czy nie.
• 22. I stało się, gdy wielbłądy się napiły, wziął on człowiek złoty wisiorek o wadze pół sykla i dwie bransolety na ręce swoje o wadze dziesięciu syklów złota,
• 23. I zapytał: Czyją jesteś córką? Powiedz mi, błagam; Czy w domu twojego ojca jest miejsce, w którym moglibyśmy wylądować?
• 24. I rzekła do niego: Jestem córką Betuela, syna Milka, którego urodziła Nachorowi.
• 25. I rzekł do niego: Czy jest miejsce dla nas na nocleg w domu twego ojca? 26. A ona mu odpowiedziała: Jest słoma i mnóstwo pastwisk, a także miejsce do odpoczynku.
• 27. Wtedy człowiek upadł i oddał pokłon Panu.
• 28. I rzekł: Błogosławiony Pan, Bóg mojego pana Abrahama, który nie odebrał swojemu panu swej łaskawości i prawdy; Jeśli chodzi o mnie, Pan prowadził mnie w drodze do domu braci mojego pana.
• 29. A dziewczyna pobiegła i oznajmiła to w domu swojej matki.
• 30. Rebeka miała brata imieniem Laban; który pobiegł do człowieka, do źródła.
• 31. I stało się, gdy ujrzał wisiorek i bransolety na rękach swojej siostry i usłyszał słowa swojej siostry Rebeki, która powiedziała: Tak powiedział do mnie ten człowiek; Podszedł do człowieka, który stał przy wielbłądach przy źródle.
• 32. I rzekł do niego: Wejdź, błogosławiony przez Pana; Dlaczego jesteś na zewnątrz? bo przygotowałem dom i miejsce dla wielbłądów.
• 33. I wszedł człowiek ten do domu, odwiązał wielbłądy i dał wielbłądom słomę i paszę, a także wodę do umycia ich nóg i nóg ludzi, którzy z nim byli.
• 34. I dano mu jedzenie; lecz on rzekł: Nie będę jadł, dopóki nie wypowiem moich słów. I powiedział: Mów.
• 35. Potem powiedział: Jestem sługą Abrahama.
• 36. I Pan bardzo pobłogosławił mojemu panu, tak że stał się wielkim, i dał mu owce i bydło, srebro i złoto, sługi i służebnice, wielbłądy i osły.
• 37. Sara, żona mojego pana, urodziła mojemu panu syna w swej starości i dała mu wszystko, co miała.
• 38. I pan mój kazał mi przysiąc, mówiąc: Nie będziesz brał żony dla mojego syna spośród córek Kananejczyków, w których ziemi mieszkam;
• 39. Ale pójdziesz do domu mojego ojca i moich krewnych i weźmiesz żonę dla mojego syna.
• 40. Wtedy powiedziałem mojemu panu: Być może ta kobieta nie pójdzie za mną.
• 41. I rzekł do mnie: Pan, przed którym idę, pośle z tobą swego anioła, i poszczęści ci się na drodze, abyś mógł wziąć żonę dla mojego syna z mojego rodu i z domu mojego ojca;
• 42. Wtedy będziesz wolny od mojej przysięgi, kiedy przyjdziesz do moich krewnych; a jeśli ci go nie dadzą, będziesz wolny od mojej przysięgi.
• 43. I przyszedłem dziś do wiosny i powiedziałem: Panie, Boże mojego pana Abrahama, jeśli teraz powodzisz mojej drodze, dlaczego nie sprawisz, że moja podróż będzie pomyślna?
• 44. Oto jestem przy źródle wody; Dlatego dziewica, która wychodzi czerpać wodę i której mówię: Proszę, daj mi do wypicia trochę wody z dzbana twego,
• 45. I powie mi: Pij, a ja napoję i wielbłądów twoich; To jest kobieta, którą Pan wyznaczył dla syna mojego pana.
• 46. I zanim skończyłem mówić w swoim sercu, oto Rebeka wyszła z dzbanem na ramieniu, zeszła do źródła i czerpała wodę; i rzekłem do niego: Proszę, daj mi pić.
• 47. A ona pospieszyła, zdjęła z siebie dzban i powiedziała: Pij, a ja napoję i twoje wielbłądy; i piłem, i dał też wodę wielbłądom.
• 48. Zapytałem ją i powiedziałem: Czyją jesteś córką? A ona odpowiedziała: Jestem córką Betuela, syna Nachora, którego urodziła mu Milka; potem założyłam jej wisior na nos i bransoletki na dłonie.
• 49. I pokłoniłem się, i oddałem pokłon Panu, i błogosławiłem Pana, Boga mojego pana Abrahama, który mnie poprowadził drogą prawdy, abym wziął córkę brata mojego pana dla jego syna.
• 50. Jeśli teraz okażesz miłosierdzie i prawdę mojemu panu, powiedz mi; a jeśli nie, powiedz mi, abym mógł skręcić w prawo lub w lewo.
• 51. A Laban i Betuel odpowiedzieli, mówiąc: Ta sprawa pochodzi od Pana; Nie możemy rozmawiać z tobą źle ani dobrze.
• 52. Oto Rebeka przed tobą; Weź ją i idź, a niech będzie żoną syna twego pana, jak powiedział Pan.
• 53. I stało się, gdy sługa Abrahama usłyszał słowa jego, że Pan pobłogosławił go we wszystkim.
• 54. I sługa wyjął srebrne klejnoty, złote klejnoty i szaty i dał je Rebece; Podarował także cenne rzeczy swojemu bratu i matce.
• 55. I jedli i pili on i ludzie, którzy z nim byli, i przenocowali; a wstawszy rano, rzekli: Pozwólcie mi pójść do pana mego.
• 56. I powiedzieli: Zawołajmy dziewczynę i zapytajmy ją o jej wolę.
• 57. I zawołali Rebekę i powiedzieli jej: Czy pójdziesz z tym człowiekiem? A ona powiedziała: pójdę.
• 58. I wypuścili swoją siostrę Rebekę, jej pielęgniarkę, sługę Abrahama i jego ludzi.
• 59. I pobłogosławili Rebekę, i powiedzieli jej: Siostro nasza, bądź matką tysięcy miriadów i niech twoje potomstwo posiądzie bramę ich wrogów.
• 60. Wstała Rebeka i jej słudzy, wsiadły na wielbłądy i poszły za człowiekiem. i sługa wziął Rebekę i odszedł.
• 61. Izaak przybył z drogi Beer-Laai-Roi, ponieważ mieszkał w ziemi południowej.
• 62. Po południu Izaak wyszedł na pole, aby rozmyślać. i podniósł oczy swoje, i spojrzał, a oto nadchodziły wielbłądy.
• 63. Rebeka także podniosła swoje oczy i ujrzała Izaaka, po czym zeszła z wielbłąda.
• 64. I rzekł do sługi: Kim jest ten człowiek, który idzie nam naprzeciw? I rzekł sługa: To jest mój pan. Następnie wzięła welon i zakryła się.
• 65. I sługa opowiedział Izaakowi o wszystkim, czego dokonał.
• 66. Izaak wziął ją do namiotu swojej matki, Sary, wziął Rebekę i został jego żoną, i pokochał ją. I Izaak pocieszył się po śmierci swojej matki.
• 67. I stało się, że Izaak wprowadził Rebekę do namiotu swojej matki, Sary, i została jego żoną. Izaak ją kochał i dlatego znalazł pocieszenie po śmierci matki.

Bíblia Online