Wyjścia, rozdział 15:
reklama
Wersety z Wyjścia, rozdział 15 Księgi Wyjścia z Biblii.
Pieśń Mojżesza
- 1. Następnie Mojżesz i Izraelici zaśpiewali Panu tę pieśń:
- „Będę śpiewał Panu, bo jest bardzo wywyższony. Wrzucił konia i jeźdźca do morza.
- 2. Pan jest moją siłą i moją piosenką; on jest moim zbawieniem. On jest moim Bogiem i będę go chwalił, Boga mojego ojca, i wywyższę go.
- 3. Pan jest wojownikiem; jego imię to Pan.
- 4. Wrzucił rydwany faraona i jego wojsko do morza; Topili najlepszych wojowników faraona w Morzu Czerwonym.
- 5. Zakryły je fale; Spadli w przepaść jak kamień.
- 6. Twoja prawica, Panie, miała majestatyczną moc. Twoja prawica, Panie, zniszczyła wroga.
- 7. W wielkości swego majestatu pokonałeś tych, którzy powstali przeciwko tobie. Rozpętałeś swój gniew; pochłonął ich jak plewy.
- 8. Kiedy wyleciało ci z nosa, zebrała się woda. Płynęły prądy, fale wznosiły się jak ściana, w sercu morza zastygła otchłań.
- 9. Wróg powiedział: „Będę ścigał i dogonię; Podzielę łupy; Zaspokoję w nich swoją chciwość. Wyciągnę miecz, moja ręka zniszczy jego mieszkańców.
- 10. Ale wy dmuchacie swoim oddechem i morze ich zakrywa. Zatonęli jak ołów w wzburzonych wodach.
- 11. Kto spośród bogów jest podobny do Ciebie, Panie? Kto jest podobny do Ciebie, majestatyczny w świętości, straszny w chwalebnych czynach, dokonujący cudów?
- 12. Wyciągnąłeś swoją prawicę i połknęła ich ziemia.
- 13. Swoją miłością prowadzisz ludzi, których uratowałeś; swoją siłą prowadzisz go do swego świętego mieszkania.
- 14. Lud go usłyszy i będzie drżeć; udręka ogarnie mieszkańców Filistei.
- 15. Władcy Edomu przerazą się, a mocarze Moabu ogarnie drżenie; wszyscy mieszkańcy Kanaanu zemdleją ze strachu.
- 16. Spadną na nich przerażenie i strach; Mocą Twojego ramienia będą sparaliżowani jak kamień, aż przejdzie Twój lud, Panie, aż przejdzie lud, który nabyłeś.
- 17. Weźmiesz je i zasadzisz na górze swego dziedzictwa, w miejscu, które przygotowałeś na mieszkanie, w świątyni, którą założyły Twoje ręce, Panie.
- 18. Pan będzie królował na wieki wieków!”
- 19. Kiedy konie faraona, jego rydwany i jeźdźcy weszli do morza, Pan sprawił, że wróciły na nich wody morskie, lecz Izraelici przeprawili się przez morze po suchym lądzie.
- 20. Wtedy prorokini Miriam, siostra Aarona, wzięła tamburyn, a wszystkie kobiety poszły za nią, grając na tamburynach i tańcząc.
- 21. W odpowiedzi Miriam zaśpiewała im:
- „Śpiewajcie Panu, bo jest bardzo wywyższony. Wrzucił konia i jeźdźca do morza”.
Wody Mara i Elim
- 22. Potem Mojżesz wyprowadził Izraela znad Morza Czerwonego i wyszli na pustynię Szur. Szli przez pustynię przez trzy dni, ale nie znaleźli wody.
- 23. Przyszli do Mara, ale nie mogli pić wody Mara, bo była gorzka. Dlatego miejsce to nazwano Mara.
- 24. Wtedy lud szemrał przeciwko Mojżeszowi, mówiąc: «Co będziemy pić?»
- 25. Mojżesz wołał do Pana i Pan pokazał mu drzewo. Mojżesz wrzucił je do wody i woda stała się słodka. Tam Pan wydał dekret i prawo i tam poddał je próbie.
- 26. Powiedział: «Jeśli będziesz uważnie słuchał głosu Pana, Boga swego, i czynił to, co słuszne w jego oczach, jeśli będziesz słuchał jego przykazań i przestrzegał wszystkich jego praw, nie ściągnę na ciebie żadnej z chorób, które Sprowadziłem na Egipcjan, bo Ja jestem Pan, który ich uzdrawia.”
- 27. Potem przybyli do Elim, gdzie było dwanaście źródeł i siedemdziesiąt palm; i rozbili obóz nad wodą.