Ezdrasz, rozdział 6:

reklama

Wersety z Ezdrasza, rozdział 6 księgi Ezdrasza w Biblii.

Dekret Dariusza

1. Król Dariusz nakazał przeszukanie archiwów babilońskich, gdzie przechowywano skarby.
2. W cytadeli Ekbatany, w prowincji Media, znaleziono zwój, na którym było napisane, co następuje, co Dariusz przekazał:
3. „W pierwszym roku swego panowania król Cyrus wydał dekret dotyczący świątyni Bożej w Jerozolimie, o następującej treści:
4. „Niech zostanie odbudowana świątynia na miejsce składania ofiar i niech zostaną założone fundamenty. Będzie miał dwadzieścia siedem metrów wysokości i dwadzieścia siedem metrów szerokości,
5. z trzema warstwami dużych kamieni i warstwą drewna. Wydatki zostaną pokryte ze skarbca królewskiego.
6. „Złote i srebrne sprzęty domu Bożego, które Nabuchodonozor zabrał ze świątyni jerozolimskiej i zabrał do Babilonu, należy zwrócić i umieścić w świątyni jerozolimskiej na właściwym miejscu. Wydajcie ich Bogu Jerozolimy”.
7. Dlatego teraz Tatenai, namiestnik prowincji na zachód od Eufratu, Shetar-Bozenai i ich towarzysze, urzędnicy prowincji na zachód od Eufratu, trzymajcie się z daleka.
8. Niech namiestnik i przywódcy żydowscy odbudują świątynię Bożą na jej dawnym miejscu. Wydatki tych ludzi zostaną w całości pokryte ze skarbca królewskiego, pochodzącego z daniny prowincji na zachód od Eufratu, aby praca nie została przerwana.
9. Ponadto wszystko, co jest potrzebne: byki, barany i jagnięta na całopalenia Bogu nieba, pszenicę, sól, wino i oliwę, według prośby kapłanów w Jerozolimie, to wszystko należy codziennie dostarczać bez przerwy,
10. aby składali ofiary miłe Bogu niebieskiemu i modlili się za życie króla i jego synów.
11. „Ponadto postanawiam, że jeśli ktoś zmieni to postanowienie, powinien wziąć belkę ze swojego domu i przybić ją do niej. A twój dom zamieni się w kupę gruzu.
12. Niech Bóg, który sprawił, że zamieszkuje tam jego imię, obali każdego króla lub lud, który będzie chciał zmienić ten dekret lub zniszczyć świątynię w Jerozolimie. Ja, Dario, ustalam to. Niech się ono w pełni spełni.”

Poświęcenie świątyni

13. Po otrzymaniu dekretu od króla Dariusza, Tatenai, namiestnik prowincji na zachód od Eufratu, Shetar-Bozenai i jego towarzysze wiernie go wykonali.
14. W ten sposób przywódcy żydowscy nadal budowali i prosperowali, zachęceni głoszeniem proroków Aggeusza i Zachariasza, potomka Iddo. Dokończyli odbudowę świątyni zgodnie z poleceniem Boga Izraela i dekretami Cyrusa, Dariusza i Artakserksesa, królów perskich.
15. Świątynię ukończono trzeciego dnia miesiąca Adar, w szóstym roku panowania króla Dariusza.
16. Wtedy lud izraelski, kapłani, lewici i pozostali wygnańcy z radością świętowali poświęcenie świątyni Bożej.
17. Na poświęcenie świątyni Bożej złożono sto byków, dwieście baranów, czterysta baranków i jako ofiarę przebłagalną za całego Izraela dwanaście kozłów według liczby pokoleń izraelskich.
18. Zorganizowali kapłanów w swoje oddziały, a Lewitów w swoje grupy, aby służyć Bogu w Jerozolimie, jak jest napisane w Księdze Mojżesza.

Świętowanie Wielkanocy

19. Czternastego dnia pierwszego miesiąca wygnańcy obchodzili Wielkanoc.
20. Kapłani i Lewici oczyścili się i byli czyści ceremonialnie. Lewici składali w ofierze baranka paschalnego za wszystkich wygnańców, za swoich współkapłanów i za siebie.
21. Następnie Izraelici, którzy powrócili z wygnania, spożyli Paschę wraz ze wszystkimi, którzy oddzielili się od nieczystości pogańskich ludów tej ziemi, aby oddać cześć Panu, Bogu Izraela.
22. Przez siedem dni obchodzili z radością Święto Przaśników, gdyż Pan napełnił ich radością, nakłoniwszy na ich korzyść serce króla asyryjskiego, aby ich umocnić w pracy.1 Król Dariusz nakazał przeprowadzić badania w archiwa Babilonu, gdzie przechowywano skarby.