Kaznodziei, rozdział 3:
reklama
Wersety z Kaznodziei, rozdział 3 Księgi Kaznodziei w Biblii.
Wszystko ma swój czas
- 1. Na wszystko jest pora i na każdą sprawę pod niebem jest pora:
- 2. Czas narodzin i czas śmierci, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zostało zasadzone;
- 3. czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania;
- 4. czas płaczu i czas śmiechu, czas żałoby i czas tańca;
- 5. czas rzucania kamieni i czas ich gromadzenia, czas uścisku i czas powstrzymywania;
- 6. czas poszukiwań i czas rezygnacji, czas ratowania i czas wyrzucania;
- 7. czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia;
- 8. czas miłości i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju.
- 9. Co zyskuje pracownik dzięki swemu wysiłkowi?
- 10. Widziałem ciężar, jaki Bóg nałożył na ludzi.
- 11. Przystosował wszystko do swoich czasów. W sercu człowieka umieścił także wieczność; jednakże ludzie nie są w stanie w pełni zrozumieć tego, czego Bóg dokonał od początku do końca.
- 12. Zrozumiałam, że nie ma nic lepszego dla człowieka niż cieszyć się i czynić dobro za życia.
- 13. Widziałem też, że cały wysiłek i umiejętności w pracy pochodzą z rywalizacji. To także jest tymczasowe, przelotny oddech.
- 14. Wiem, że wszystko, co czyni Bóg, pozostanie na zawsze; do tego nic nie da się dodać i nic odjąć nie da się. Bóg postępuje w ten sposób, aby ludzie się Go bali.
- 15. Co jest, było i co będzie, było wcześniej; Bóg będzie szukał tego, co zniknęło.
- 16. I widziałem pod słońcem: W miejscu sprawiedliwości była niegodziwość; a w miejsce sprawiedliwości jeszcze więcej niegodziwości.
- 17. Wtedy pomyślałem w sercu: Bóg osądzi zarówno sprawiedliwych, jak i niegodziwych, gdyż na każdą sprawę i każde dzieło jest wyznaczony czas.
- 18. Pomyślałem też: Bóg doświadcza dzieci ludzkich, aby zobaczyły, że są jak zwierzęta.
- 19. Albowiem los dzieci ludzkich jest taki sam los zwierząt; czeka ich ten sam los: tak jak umiera jedno, umiera i drugie. Każdy ma ten sam oddech życia; człowiek nie ma przewagi nad zwierzętami, bo wszystko jest marnością.
- 20. Wszyscy idą w to samo miejsce; Wszyscy powstają z prochu i do prochu wszyscy powrócą.
- 21. Kto może powiedzieć, czy duch synów ludzkich unosi się w górę i czy duch bestii zstępuje na ziemię?
- 22. Dlatego doszedłem do wniosku, że nie ma nic lepszego dla człowieka niż radować się swoimi dziełami, bo to jest jego nagroda; bo kto mu pokaże, co się stanie po śmierci?