2 Samuela, rozdział 5:

reklama

Wersety z 2 Samuela, rozdział 5 księgi 1 Samuela z Biblii.

Dawid panuje nad Izraelem

1. Przedstawiciele wszystkich pokoleń Izraela przybyli do Dawida w Hebronie i powiedzieli: „Pochodzimy z tego samego rodu co ty, królu.
2. Nawet gdy Saul był naszym królem, byłeś tym, który przewodził Izraelowi w bitwie. Pan objawił ci: «Będziesz pasterzem Izraela, mojego ludu, i będziesz nad nim panował»”.
3. Wtedy wszystkie władze izraelskie udały się na spotkanie króla Dawida do Hebronu. Tam przed Panem zawarli przymierze z Dawidem i namaścili go na króla Izraela.
4. Dawid miał trzydzieści lat, gdy zaczął królować, a panował czterdzieści lat.
5. Przez siedem i pół roku panował nad Judą w Hebronie, a w Jerozolimie panował nad całym Izraelem i Judą przez trzydzieści trzy lata.

6. Król Dawid i jego żołnierze pomaszerowali do Jerozolimy, aby walczyć z mieszkającymi tam Jebusytami. Jebusyci powiedzieli Dawidowi: „Nie będziesz mógł tu wejść! Nawet ślepi i kalecy mogą nas pokonać.” Wierzyli, że Dawid nie będzie mógł wejść.
7. Jednakże Dawid zdobył twierdzę Syjon i przekształcił ją w Miasto Dawida.
8. Tego dnia Dawid powiedział: „Kto chce pokonać Jebusytów, będzie musiał przejść przez przełęcz wodną i zaatakować ślepych i kalekich, wrogów Dawida”. I dlatego powiedziano: „Ślepi i chromi nie wejdą do pałacu”.
9. Dawid osiadł w twierdzy i nazwał ją Miastem Dawida. Zbudował też wokół siebie fortyfikacje, począwszy od Milo.
10. A Dawid stawał się coraz potężniejszy, gdyż Pan, Bóg Zastępów, był z nim.
11. Wkrótce potem Hiram, król Tyru, wysłał posłańców do Dawida, przynosząc mu drzewo cedrowe, a także cieśli i murarzy, którzy zbudowali pałac Dawidowi.
12. Wtedy Dawid zdał sobie sprawę, że Pan ustanowił go królem Izraela i że jego królestwo rozkwitło dzięki jego ludowi, Izraelowi.
13. Po przeprowadzce z Hebronu do Jerozolimy Dawid wziął więcej nałożnic i żon oraz miał więcej synów i córek.
14. Oto imiona jego synów, którzy urodzili mu się w Jerozolimie: Szammua, Szobab, Natan, Salomon,
15. Ibar, Elizue, Nefeg, Jafia,
16. Elisama, Eliada i Eliphelete.

17. Gdy tylko Filistyni usłyszeli, że Dawid został namaszczony na króla Izraela, przyszli z całym wojskiem, aby go pojmać. Jednak Dawid usłyszał o tym i udał się do twierdzy.
18. Filistyni rozprzestrzenili się po dolinie Refaim.
19. Dawid pytał Pana, mówiąc: Czy mam zaatakować Filistynów? Czy wydasz ich w moje ręce?” Pan odpowiedział: „Idź, bo tobie wydam Filistynów”.
20. Dawid udał się do Baal-Perasima i tam pokonał Filistynów. Powiedział: „Jak wody potopu powodują zagładę, tak Pan zniszczył moich wrogów przede mną”. I dlatego zaczęto nazywać to miejsce Baal-Perazim.
21. Filistyni porzucili tam swoje bożki, a Dawid i jego żołnierze je zabrali.
22. Filistyni ponownie najechali Dolinę Refaim.
23. Dawid ponownie zapytał Pana, a on odpowiedział: „Nie atakuj bezpośrednio; obejdź ich od tyłu i zaatakuj przed jeżynami.
24. Gdy usłyszycie odgłos kroków na wierzchołkach morw, ruszajcie się szybko, bo to będzie znak, że Pan wychodzi przed wami, aby pokonać wojsko filistyńskie”.
25. Dawid uczynił tak, jak nakazał Pan, i pokonał Filistynów od Gibeonu aż do Gezer.