2 Samuela, rozdział 15:
reklama
Wersety z 2 Samuela, rozdział 15 księgi 1 Samuela w Biblii.
Spisek Absaloma
- 1. Po pewnym czasie Absalom zdobył rydwan, konie i eskortę złożoną z pięćdziesięciu ludzi.
- 2. Wstał wcześnie i trzymał się blisko ścieżki prowadzącej do bramy miasta. Ilekroć ktoś wnosił sprawę do rozstrzygnięcia przez króla, Absalom wzywał go i pytał, z jakiego miasta pochodzi. Osoba ta odpowiedziała, że pochodzi z jednego z pokoleń Izraela,
- 3. Absalom powiedział: „Twoja sprawa jest słuszna i uprawniona, ale nie ma nikogo, kto reprezentuje króla, aby cię wysłuchał”.
- 4. Absalom dodał: „Och, gdybym został mianowany sędzią tej ziemi! Przyszliby do mnie wszyscy, którzy mają sprawę lub problem prawny, a ja oddałbym im sprawiedliwość”.
- 5. A ilekroć ktoś się zbliżał, aby oddać mu pokłon, Absalom wyciągał rękę, obejmował i całował tę osobę.
- 6. W ten sposób Absalom zdobył lojalność Izraelitów, postępując w ten sposób wobec wszystkich Izraelitów, którzy przybyli, aby szukać sprawiedliwości u króla.
- 7. Po czterech latach Absalom powiedział do króla: «Pozwól mi udać się do Hebronu, aby wypełnić ślub, który złożyłem Panu.
- 8. Kiedy byłem w Geszur w Syrii, ślubowałem: Jeśli Pan pozwoli mi wrócić do Jerozolimy, oddam Mu pokłon w Hebronie.
- 9. „Idź w pokoju” – odpowiedział król. Następnie Absalom udał się do Hebronu.
- 10. Absalom wysłał potajemnie posłańców do wszystkich pokoleń Izraela z poleceniem: Gdy usłyszycie dźwięk trąb, ogłaszajcie: Absalom jest królem w Hebronie.
- 11. Absalom wziął z Jerozolimy dwustu mężów, którzy zostali zaproszeni, a nie wiedzieli, co się dzieje.
- 12. Po złożeniu ofiar Absalom posłał po Achitofela do Gilona, doradcy Dawida. Spisek przybrał na sile, a liczba zwolenników Absaloma wzrosła.
Ucieczka Dawida
- 13. Wtedy przybył posłaniec i poinformował Dawida: „Izraelici są z Absalomem!”
- 14. Wtedy Dawid powiedział do doradców, którzy byli z nim w Jerozolimie: „Uciekajmy, bo inaczej nie będziemy mogli ujść Absalomowi. Jeśli natychmiast nie odejdziemy, dogoni nas, sprowadzi na nas zagładę i zabije lud mieczem”.
- 15. Doradcy królewscy odpowiedzieli: „Jesteśmy gotowi zrobić wszystko, cokolwiek postanowi król”.
- 16. Potem odszedł król, a za nim cała jego rodzina. Do opieki nad pałacem pozostawił jednak dziesięć konkubin.
- 17. Zatem król i cały lud odeszli, zatrzymując się w ostatnim domu w mieście.
- 18. Minęli go wszyscy jego żołnierze: wszyscy Keretyci, Peletyci i sześciuset Gittytów, którzy towarzyszyli mu z Gat.
- 19. Król zapytał Ittaja z Gat: «Dlaczego idziesz z nami? Wróć i bądź z nowym królem, bo jesteś cudzoziemcem i wygnańcem ze swojej ziemi.
- 20. Niedawno przyjechałeś. Jak mógłbym to zabrać ze sobą? Wróć i zabierz ze sobą swoich braci. Niech Pan obdarzy Cię dobrocią i wiernością!”
- 21. Jednakże Ittaj odpowiedział królowi: „Przysięgam na imię Pana i na jego życie, że gdziekolwiek będzie mój pan, król, tam i ja będę, czy żyć, czy umrzeć!”
- 22. Wtedy Dawid powiedział do Ittaja: „OK, śmiało”. I Ittaj Gittyta ruszył ze wszystkimi swoimi żołnierzami i rodzinami, które z nim były.
- 23. Cały lud głośno płakał, gdy przechodziło wojsko. Król przeszedł przez dolinę Cedronu, a cały lud poszedł z nim na pustynię.
- 24. Był tam także Cadok, a z nim wszyscy Lewici, którzy nieśli Arkę Przymierza Bożego. Obecny był także Abiatar. Postawili Arkę Bożą na ziemi, aż cały lud opuścił miasto.
- 25. Wtedy król rzekł do Cadoka: «Zabierz Arkę Bożą z powrotem do miasta. Jeżeli Pan zlituje się nade mną, przyprowadzi mnie z powrotem i pozwoli mi zobaczyć Arkę oraz miejsce, w którym ma ona pozostać.
- 26. Ale jeśli On powie, że już się mną nie zachwyca, to jestem tutaj! Zrób ze mną to, co On uzna za najlepsze”.
- 27. Dawid powiedział także do kapłana Cadoka: «Bądź czujny! Wróćcie w pokoju do miasta razem z waszym synem Achimaazem i Jonatanem, synem Abiatara.
- 28. Będę czekał na wieści o was w pustynnych dolinach.
- 29. Następnie Sadok i Abiatar zabrali Arkę Bożą z powrotem do Jerozolimy, gdzie pozostali.
- 30. Dawid jednak wspinał się na Górę Oliwną, chodząc i płacząc, z zakrytą głową i bosymi stopami. A wszyscy, którzy mu towarzyszyli, również mieli nakryte głowy i płakali.
- 31. Kiedy Dawid dowiedział się, że Achitofel był wśród spiskowców wspierających Absaloma, Dawid modlił się: „O Panie, obróć rady Achitofela w szaleństwo!”
- 32. Gdy Dawid przybył na szczyt góry, gdzie lud oddawał cześć Bogu, wyszedł mu na spotkanie Chuszaj Arachita. Miał podarte ubranie i brud na głowie.
- 33. Dawid mu odpowiedział: «Nie ma sensu iść ze mną.
- 34. Jeśli jednak wróci do miasta, będzie mógł powiedzieć Absalomowi: «Będę twoim sługą, królu». Kiedyś służyłem twojemu ojcu, ale teraz będę służył tobie. W ten sposób pomożesz mi udaremnić radę Achitofela.
- 35. Z tobą będą kapłani Sadok i Abiatar. Poinformuj ich o wszystkim, co usłyszysz w pałacu.
- 36. Będą tam także ich dwaj synowie: Achimaaz i Jonatan. Dzięki nim będę otrzymywać wieści o wszystkim, co się wydarzy”.
- 37. Chuszaj, przyjaciel Dawida, przybył do Jerozolimy, gdy Absalom wchodził do miasta
