2 Królowie, rozdział 19:

Wersety z 2 Księgi Królewskiej, rozdział 19 Księgi 1 Samuela w Biblii.

Izajasz przepowiada wycofanie się Asyryjczyków

• 1. Słysząc tę wiadomość, król Ezechiasz zasmucił się i rozdarł swoje szaty. Ubrał się w żałobę i poszedł do świątyni Pańskiej.
• 2. Następnie wysłał Eliakima, zarządcę pałacu, sekretarza Szebnę i arcykapłanów, wszystkich odzianych w wory, do proroka Izajasza, syna Amosa.
• 3. I rzekli do niego: «Tak mówi Ezechiasz: To dzień ucisku, nagany i upokorzenia. To tak, jak kobieta, która ma rodzić, ale nie ma siły, aby urodzić.
• 4. Być może Pan, Bóg twój, wysłucha wszystkich słów dowódcy asyryjskiego, którego posłał król asyryjski, pan twój, aby znieważył Boga żywego. Niech Pan, Bóg twój, skarci cię za słowa, które usłyszałeś. Dlatego módlcie się za resztkę, która jeszcze ocalała”.
• 5. Kiedy słudzy króla Ezechiasza przybyli do Izajasza,
• 6. Rzekł do nich: «Powiedzcie swemu panu: Tak mówi Pan: Nie bójcie się słów, które usłyszeliście, którymi znieważali mnie dostojnicy króla asyryjskiego.
• 7. Sprawię, że wróci tą samą drogą, którą przyszedł. Sprawię, że padnie od miecza w jego własnej ziemi”.
• 8. Gdy dowódca asyryjski usłyszał, że król asyryjski opuścił Lakisz, wrócił i zastał króla walczącego z Libną.
• 9. W tym czasie Sennacheryb otrzymał wiadomość, że Tiraca, król Kusz, maszeruje przeciwko niemu, aby walczyć. Następnie ponownie wysłał posłańców do Ezechiasza z tą wiadomością:
• 10. Powiedz Ezechiaszowi, królowi judzkiemu: Nie dajcie się zwieść Bogu, któremu ufacie, mówiąc: Jerozolima nie zostanie wydana w ręce króla asyryjskiego.
• 11. Słyszeliście, co królowie asyryjscy uczynili ze wszystkimi krajami, że doszczętnie je zniszczyli. I czy zostaniesz oszczędzony?
• 12. Bogowie narodów, które zniszczyli moi poprzednicy, nie byli w stanie wyzwolić swoich ziem spod mojej władzy. Czy Bóg któregokolwiek z tych narodów był w stanie wyrwać ich ziemię z moich rąk?
• 13. Gdzie są bogowie Chamatu i Harpadu? Gdzie są bogowie Sefarwaim, Hena i Iva?”

Modlitwa Ezechiasza

• 14. Ezechiasz otrzymał listy od posłańców i przeczytał je. Następnie udał się do świątyni Pańskiej i rozłożył listy przed Panem.
• 15. Ezechiasz modlił się do Pana: «Panie, Boże Izraela, który zasiadasz pomiędzy Cherubami! Tylko Ty jesteś Bogiem wszystkich królestw ziemi. Ty stworzyłeś niebo i ziemię.
• 16. Nakłoń, Panie, uszy swoje i słuchaj; otwórz oczy, Panie, i zobacz; słuchajcie słów Sennacheryba, którego posłał, aby znieważał Boga żywego.
• 17. Prawdą było, Panie, że królowie Asyrii wytracili wszystkie te narody i ich ziemie.
• 18. I wrzucili swoich bogów w ogień, bo nie byli bogami, a jedynie przedmiotami wykonanymi rękami ludzkimi, z drewna i kamienia. Dlatego je zniszczyli.
• 19. Teraz, Panie, Boże nasz, wybaw nas z jego ręki, aby wszystkie królestwa ziemi poznały, że tylko Ty, Panie, jesteś Bogiem.

Izajasz prorokuje upadek Sennacheryba

• 20. Izajasz, syn Amosa, wysłał do Ezechiasza następującą wiadomość: «Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Wysłuchaj modlitwy, którą do mnie zanosiłeś w sprawie Sennacheryba, króla asyryjskiego.
• 21. Oto słowo, które Pan wypowiedział przeciwko niemu: «Dziewica, córka Syjonu, gardzi tobą i naśmiewa się z ciebie; córka jerozolimska kręci głową za jego plecami!
• 22. Kogo obraziłeś i bluźniłeś? Przeciwko komu podniosłeś głos i podniosłeś swoje aroganckie oczy? Przeciwko Świętemu Izraela!
• 23. Przez swoich posłańców znieważaliście Pana i mówiliście: Z mnóstwem moich rydwanów wstąpiłem na wyżyny gór po zboczach Libanu; Wytnę twoje najwyższe cedry i najpiękniejsze cyprysy; Dotrę do jego najwyższych szczytów i najgęstszych lasów.
• 24. Kopałem i piłem obcą wodę, a podeszwami moich nóg wysuszyłem wszystkie rzeki Egiptu.
• 25. „Czy nie zdajesz sobie sprawy, że zaplanowałem to dawno temu, że ukształtowałem to od czasów starożytnych? Teraz mi się to udało; Sprawiłem, że spustoszył ufortyfikowane miasta, zamieniając je w ruiny.
• 26. Jej mieszkańcy, pozbawieni sił, byli zniechęceni i zawstydzeni. Byli jak trawa polna i młoda zieleń, jak trawa na dachach, która więdnie, zanim dojrzeje.
• 27. „Ale ja wiem, dokąd chodzisz, gdzie kładziesz się i wstajesz. Wiem, jak złościsz się na mnie.
• 28. Z powodu jego wściekłości na mnie i dlatego, że doszła do moich uszu jego bezczelność, włożę mu haczyk w nos i uzdę w jego usta, i zawrócę go drogą, którą przyszedł.
• 29. „To będzie dla ciebie znak, Ezechiaszu, że spełnię moją obietnicę: w tym roku będziesz jadł to, co samo wyrośnie, a w przyszłym roku będziesz jadł to, co wyrośnie z opuszczonych pól. Ale w trzecim roku będziecie siać i zbierać; zasadzą winnice i będą jeść ich owoce.
• 30. Po raz kolejny ostatek pokolenia Judy zapuści korzenie w dół i przyniesie owoce w górę.
• 31. Bo ocaleni wyjdą z Jerozolimy; Góra Syjon, pozostałości. Dokona tego gorliwość Pana Zastępów.
• 32. Dlatego tak mówi Pan o królu asyryjskim: Nie wejdzie do tego miasta i nie będzie strzelał przeciwko niemu; Nie otoczy go okopami i nie zbuduje przeciwko niemu ramp oblężniczych.
• 33. Drogą, którą przyszedł, i wróci; nie wejdzie do tego miasta” – wyrocznia Pana.
• 34. „Będę chronił to miasto i ocalę je przez wzgląd na siebie i przez wzgląd na mojego sługę Dawida”.
• 35. Tej nocy anioł Pański wyszedł i zabił w obozie asyryjskim sto osiemdziesiąt pięć tysięcy żołnierzy. Kiedy ludzie wstali rano, byli tylko trupy.
• 36. Następnie Sennacheryb, król asyryjski, wycofał się i wrócił do Niniwy, gdzie pozostał.
• 37. Pewnego dnia, gdy oddawał cześć w świątyni swojego boga Nisrocha, jego synowie Adramelech i Sareser zabili go mieczem i uciekli do krainy Ararat. A jego następcą był jego syn Asarhaddon.

Bíblia Online