2 Królowie, rozdział 17:

Wersety z 2 Królów, rozdział 17 Księgi 2 Królów Biblii.

Ozeasz jest ostatnim królem Izraela

• 1. W dwunastym roku panowania Achaza, króla Judy, Ozeasz, syn Eli, wstąpił na tron Izraela w Samarii i panował dziewięć lat.
• 2. Chociaż Ozeasz dopuścił się zła w oczach Pana, nie osiągnął tego samego poziomu niegodziwości, co poprzedni królowie Izraela.
• 3. Salmanasar, król Asyrii, wyruszył przeciwko Ozeaszowi, który został jego wasalem, i złożył mu daninę.
• 4. Jednak król Asyrii odkrył, że Ozeasz spiskował przeciwko niemu, wysyłając posłańców do króla Egiptu i nie płacąc co roku daniny. Dlatego Salmanasar uwięził go.
• 5. Król asyryjski najechał całą ziemię, oblegał Samarię i oblegał ją przez trzy lata.
• 6. W dziewiątym roku panowania Ozeasza król asyryjski podbił Samarię i wygnał Izraelitów do Asyrii. Założył je w Hala, w Gozan, nad brzegiem rzeki Habor i w miastach Medów.

Izrael jest wygnany z powodu grzechu

• 7. Stało się tak, ponieważ Izraelici zgrzeszyli przeciwko Panu, Bogu swemu, który ich wyprowadził z Egiptu i wyzwolił ich spod władzy faraona, króla egipskiego. Czcili innych bogów,
• 8. przestrzeganie zwyczajów narodów, które Pan wypędził przed nimi, a także tradycji ustanowionych przez królów izraelskich.
• 9. Izraelici potajemnie dopuścili się zła wobec Pana, Boga swego. We wszystkich swoich miastach, od wież strażniczych aż po miasta warowne, budowali ołtarze bałwochwalcze.
• 10. Na każdej górze wysokiej i pod każdym drzewem liściastym wznosili święte słupy i słupy aszery.
• 11. Palili kadzidło na wszystkich bałwochwalczych ołtarzach, naśladując narody, które Pan przed nimi wypędził. Dopuścili się złych rzeczy, które wzbudziły gniew Pana.
• 12. Oddawali cześć bożkom, chociaż Pan powiedział: „Nie czyńcie tego”.
• 13. Pan wielokrotnie ostrzegał Izrael i Judę poprzez wszystkich proroków i widzących, mówiąc: „Odwróćcie się od swoich złych dróg i przestrzegajcie moich przykazań i praw, zgodnie z całym Prawem, które nadałem waszym przodkom i które przekazałem przez moje sługi proroków.”
• 14. Oni jednak nie usłuchali i byli uparci jak ich przodkowie, którzy nie zaufali Panu, swemu Bogu.
• 15. Odrzucili dekrety, przymierze, które Pan zawarł z ich przodkami, i ich ostrzeżenia. Zamiast tego podążali za bezużytecznymi bożkami, sami stając się bezużyteczni. Naśladowali otaczające ich narody, chociaż Pan nakazał: „Nie naśladujcie ich”.
• 16. Porzucili wszystkie przykazania Pana, Boga swego, i uczynili sobie dwa cielce metalowe oraz święty drążek aszery. Padli na twarz przed całym zastępem niebieskim i oddali pokłon Baalowi.
• 17. Palili swoich synów i córki na ofiarę, uprawiali wróżenie i czary, zaprzedali się, aby czynić zło w oczach Pana, drażniąc Go.
• 18. Pan rozgniewał się bardzo na Izraela i wypędził go sprzed swego oblicza, z wyjątkiem pokolenia Judy.
• 19. Jednak i Juda nie przestrzegał przykazań Pana, Boga swego. Przestrzegali praktyk ustanowionych przez Izrael.
• 20. Dlatego Pan odrzucił cały lud Izraela, uciskał go i wydawał w ręce rabusiów, aż zostali wypędzeni sprzed Jego oblicza.
• 21. Kiedy Pan oddzielił Izraela od dynastii Dawida, Izraelici wybrali na swego króla Jeroboama, syna Nebata. Doprowadził Izrael do opuszczenia Pana i popełnienia wielkich grzechów.
• 22. Izraelici nadal popełniali wszystkie grzechy Jeroboama i nie odwrócili się od nich,
• 23. aż Pan odsunął ich od siebie, jak przestrzegł przez wszystkie swoje sługi, proroków. W ten sposób lud Izraela został wzięty na wygnanie do Asyrii, gdzie pozostaje do dziś.

Samaria zostaje skolonizowana

• 24. Król asyryjski sprowadził lud z Babilonu, Kuty, Awy, Chamatu i Sefarwaim i osiedlił ich w miastach Samarii, zastępując Izraelitów. Zdobyli Samarię i zaczęli mieszkać w jej miastach.
• 25. Kiedy tam zamieszkali, nie oddawali czci Panu. Wysłał więc Pan na nich lwy, które zabiły część ludu.
• 26. Wtedy rzekli do króla Asyrii: «Narody, które wysiedliliście i osiedliliście w miastach Samarii, nie znają zwyczajów Boga tej ziemi. Dlatego posłał lwy, które zabijają ten lud, ponieważ nie znają zwyczajów Boga tej ziemi”.
• 27. Wtedy król asyryjski wydał taki rozkaz: „Odeślij jednego z kapłanów, którzy zostali stamtąd deportowani. Pozwól mu odejść i osiedlić się tam, aby uczyć lud dróg Boga tej ziemi”.
• 28. Zatem jeden z kapłanów wygnanych z Samarii osiedlił się w Betel i uczył lud, jak oddawać cześć Panu.
• 29. Jednakże każda grupa stworzyła sobie własnych bogów i umieściła ich w bałwochwalczych świątyniach, które wznieśli mieszkańcy Samarii. Każda grupa robiła to w swoich miastach.
• 30. Babilończycy stworzyli Sukkot-Benot, Kutyci stworzyli Nergala, mieszkańcy Chamat stworzyli Aszimę,
• 31. Ptasie stworzyli Nibaza i Tartaka, a Sefarwijczycy spalili swoich synów w ofierze dla Adramelecha i Anamelecha, bogów Sefarwaim.
• 32. Oddawali cześć Panu, ale każdego też wyznaczali na kapłana przy bałwochwalczych ołtarzach.
• 33. Oddawali cześć Panu, ale oddawali też cześć swoim bogom, zgodnie ze zwyczajami narodów, z których zostali wyprowadzeni.
• 34. Do dziś przestrzegają swoich starożytnych praktyk. Nie czczą Pana i nie przestrzegają dekretów, zarządzeń, praw i przykazań, które Pan dał potomkom Jakuba, którego nazwał Izraelem.
• 35. Kiedy Pan zawierał przymierze z Izraelitami, nakazał im: „Nie oddawajcie czci obcym bogom i nie kłaniajcie się im, nie oddawajcie im czci i nie składajcie im ofiar.
• 36. Czcijcie tylko Pana, który was wyprowadził z Egiptu z wielką mocą i wyciągniętym ramieniem. Skłaniajcie się przed nim i składajcie ofiary tylko jemu.
• 37. Zawsze przestrzegaj dekretów, rozporządzeń, praw i przykazań, które ci dał. Nie czcij innych bogów.
• 38. Nie zapominajcie o przymierzu, które z wami zawarł i nie oddawajcie czci obcym bogom.
• 39. Czcijcie tylko Pana, Boga waszego, a On was wybawi z rąk wszystkich waszych wrogów.
• 40. Oni jednak nie zwrócili na to uwagi i nadal praktykowali swoje starożytne praktyki.
• 41. Nawet gdy te narody czciły Pana, czciły także swoich bożków. Do dziś ich dzieci i wnuki robią to, co robili ich przodkowie.

Bíblia Online