2 Kroniki, rozdział 7:
reklama
Wersety z 2 Kronik, rozdział 7 księgi 2 Kronik Biblii.
Poświęcenie świątyni
- 1. Gdy Salomon zakończył swą modlitwę, spadł z nieba ogień i strawił całopalenie oraz ofiary, a chwała Pańska napełniła świątynię.
- 2. Kapłani nie mogli wejść do świątyni Pańskiej, gdyż napełniła ją chwała Pańska.
- 3. Gdy cały Izrael ujrzał ogień zstępujący i chwałę Pańską nad świątynią, upadł na twarz, oddał pokłon i dziękował Panu, mówiąc: «On jest dobry; Twoja miłość trwa wiecznie”.
- 4. Wtedy król i cały Izrael złożyli Panu ofiary.
- 5. Król Salomon złożył w ofierze dwadzieścia dwa tysiące wołów i sto dwadzieścia tysięcy owiec. I tak król i cały lud poświęcili świątynię Bożą.
- 6. Kapłani zajęli swoje miejsca wraz z Lewitami, którzy grali na instrumentach muzycznych Pana, które wykonał król Dawid, aby chwalić Pana. Po drugiej stronie kapłani zadęli w trąby. Wszyscy ludzie stali.
- 7. Salomon poświęcił środkową część dziedzińca, która była przed świątynią Pańską, i tam złożył ofiary całopalne oraz tłuszcz ofiar wspólnych, gdyż ołtarz z brązu, który wykonał Salomon, nie wystarczył do całopalenia. ofiary zbożowe i porcje tłuste.
- 8. Przez siedem dni Salomon i cały Izrael obchodzili święto. A tłum był wielki od Lebo-Chamat aż do rzeki egipskiej.
- 9. Ósmego dnia odbyło się uroczyste zgromadzenie. Poświęcili ołtarz przez siedem dni i uroczystości trwały przez kolejne siedem dni.
- 10. Dwudziestego trzeciego dnia siódmego miesiąca król wysłał lud do domów. Wszyscy wyszli szczęśliwi i radośni z powodu dobrych rzeczy, które Pan uczynił dla Dawida, Salomona i Izraela, jego ludu.
Pan ukazuje się Salomonowi
- 11. Gdy Salomon zakończył budowę świątyni Pańskiej i pałacu królewskiego, wykonując wszystko, co zaplanował dla świątyni Pańskiej i dla swego pałacu,
- 12. Pan ukazał mu się w nocy i powiedział: „Wysłuchałem twoją modlitwę i wybrałem to miejsce dla siebie na świątynię ofiar.
- 13. Jeśli zamknę niebo, aby nie padało, lub jeśli rozkażę szarańczy, aby pożarła ziemię, lub jeśli ześlę plagę na mój lud,
- 14. Jeśli mój lud, nad którym nawołuję moje imię, ukorzy się i będzie się modlił, i będzie szukał mojego oblicza, i odwróci się od swoich niegodziwych dróg, wtedy Ja wysłucham z nieba i przebaczę ich grzechy i uzdrowię ich ziemię.
- 15. Teraz moje oczy będą otwarte, a uszy uważne na modlitwę zanoszoną w tym miejscu.
- 16. Wybrałem i poświęciłem tę świątynię, aby moje imię było tam na zawsze. Moje oczy i moje serce będą tam każdego dnia.
- 17. Jeśli jednak będziesz postępował przede mną, jak postępował twój ojciec Dawid, i będziesz czynił wszystko, co ci rozkażę, przestrzegając moich praw i przykazań,
- 18. Utwierdzę twój tron zgodnie z przymierzem, które zawarłem z twoim ojcem, Dawidem, gdy mu powiedziałem: Nigdy nie zabraknie ci potomka, który będzie rządził Izraelem.
- 19. Jeśli jednak odwrócicie się ode mnie i porzucicie moje przykazania i moje ustawy, które wam dałem, i zaczniecie czcić i służyć innym bogom,
- 20. Wyrwę ich z mojej ziemi, którą im dałem, i wyrzucę sprzed mego oblicza tę świątynię, którą poświęciłem mojemu imieniu. Uczynię z niego przysłowie i przedmiot pośmiewiska u wszystkich ludzi.
- 21. A każdy, kto przejdzie obok tej świątyni, tak teraz imponującej, będzie zdumiony i zapyta: «Dlaczego Pan to uczynił tej ziemi i tej świątyni?»
- 22. A odpowiedź będzie brzmiała: Ponieważ opuścili Pana, Boga swoich ojców, który ich wyprowadził z Egiptu, i trzymali się innych bogów, oddając im cześć i służąc im. Dlatego sprowadził na nich całe to zło.
