2 Kroniki, rozdział 5:
reklama
Wersety z 2 Kronik, rozdział 5 księgi 2 Kronik Biblii.
Arka zostaje zabrana do świątyni
- 1. Gdy Salomon ukończył całą pracę, którą wykonał w świątyni Pańskiej, przyniósł to, co poświęcił jego ojciec Dawid, i złożył je razem ze skarbami świątyni Bożej: srebrem, złotem i wszystkie przybory.
- 2. Wtedy Salomon zebrał w Jerozolimie władze Izraela oraz wszystkich przywódców pokoleń i naczelników rodów izraelskich, aby zabrać z Syjonu, Miasta Dawida, Arkę Przymierza Pańskiego.
- 3. I wszyscy mężowie izraelscy przyłączyli się do króla podczas święta w miesiącu siódmym.
- 4. Gdy przybyły wszystkie władze Izraela, Lewici zabrali Arkę
- 5. I zabrali go wraz z Namiotem Spotkania i wszystkimi jego świętymi sprzętami. Wszystko zabrali kapłani-lewici.
- 6. Król Salomon i cała społeczność Izraela, która zgromadziła się przed Arką, złożyli w ofierze tak wiele owiec i wołów, że nie dało się ich zliczyć.
- 7. Kapłani przenieśli Arkę Przymierza Pańskiego na jej miejsce w wewnętrznym sanktuarium świątyni, w Miejscu Najświętszym, i umieścili ją pod skrzydłami cherubinów.
- 8. Skrzydła cherubinów rozciągały się nad miejscem arki i zakrywały arkę oraz drążki służące do transportu.
- 9. Drążki te były tak długie, że ich końce wystawały na zewnątrz arki i było je widać od przodu wewnętrznej świątyni, ale nie z zewnątrz; i są tam do dziś.
- 10. W arce znajdowały się tylko dwie tablice, które umieścił Mojżesz, gdy przebywał na Horebie, gdzie Pan zawarł przymierze z Izraelitami po ich wyjściu z Egiptu.
- 11. Kapłani opuścili Miejsce Święte. Wszyscy poświęcili się, bez względu na to, do jakiego oddziału należeli.
- 12. A wszyscy Lewici, którzy byli muzykami – Asaf, Heman, Jedutun oraz ich synowie i krewni – stali po wschodniej stronie ołtarza, ubrani w bisior, grając na cymbałach, harfach i cytrach, a towarzyszyło im stu dwudziestu kapłanów gra na trąbkach.
- 13. Grający na trąbach i śpiewacy zgodnie chwalili i dziękowali Panu. Przy dźwiękach trąb, cymbałów i innych instrumentów podnieśli głosy, chwaląc Pana i śpiewali: «On jest dobry; Twoja miłość trwa wiecznie”. Wtedy obłok napełnił świątynię Pana,
- 14. tak że kapłani nie mogli pełnić swojej posługi, gdyż chwała Pańska napełniła świątynię Bożą.
