2 Kronik, rozdział 32:
reklama
Wersety z 2 Kronik, rozdział 32 księgi 2 Kronik Biblii.
Sennacheryb grozi Jerozolimie
- 1. Po spełnieniu wszystkich czynów Ezechiasza z taką wiernością, Sennacheryb, król Asyrii, najechał Judę i otoczył ufortyfikowane miasta, aby je podbić.
- 2. Kiedy Ezechiasz zobaczył, że Sennacheryb planuje wojnę z Jerozolimą,
- 3. konsultował ze swoimi oficerami i dowódcami armii pomysł zamknięcia przejść do źródeł wody znajdujących się poza miastem, a oni zgodzili się.
- 4. Wtedy zebrało się wielu mężczyzn i zamknęło wszystkie źródła i potok przepływający przez tę okolicę. Powiedzieli: «Dlaczego królowie Asyrii pozwolili znaleźć całą tę wodę?»
- 5. Następnie Ezechiasz zaczął naprawiać wszystkie zniszczone fragmenty muru i zbudował na nim wieże. Zbudował kolejny mur poza pierwszym i wzmocnił Milo Miasta Dawida. Nakazał także wykonanie wielu włóczni i tarcz.
- 6. Ezechiasz ustanowił nad ludem oficerów wojskowych i zgromadził go na placu przy bramie miasta, zachęcając go tymi słowami:
- 7. „Bądź silny i odważny. Nie bójcie się ani nie zniechęcajcie z powodu króla asyryjskiego i jego licznego wojska, bo z nami jest większa moc niż ta, która jest z nim.
- 8. Jego moc jest jedynie ludzka, ale Pan, nasz Bóg, jest z nami, aby nam pomóc i stoczyć nasze bitwy. I lud nabrał wiary w to, co powiedział Ezechiasz, król Judy.
- 9. Później, gdy Sennacheryb, król asyryjski, wraz ze wszystkimi swoimi siłami oblegał Lakisz, wysłał on oficerów do Jerozolimy z następującą wiadomością do Ezechiasza i całego ludu Judy, który tam mieszkał:
- 10. „Tak mówi Sennacheryb, król Asyrii: Na czym opieracie swoją ufność, pozostając otoczeni w Jerozolimie?
- 11. Kiedy Ezechiasz mówi: «Pan, nasz Bóg, wybawi nas z ręki króla asyryjskiego», zwodzi was, pozwalając wam umrzeć z głodu i pragnienia.
- 12. Czy jednak to nie sam Ezechiasz usunął ołtarze tego boga, mówiąc do Judy i Jerozolimy: «Macie oddawać pokłon przed jednym ołtarzem i palić na nim kadzidło»?
- 13. Czy nie wiecie, co ja i moi poprzednicy uczyniliśmy wszystkim narodom innych krajów? Czy bogom tych narodów udało się wyzwolić swoje ziemie z moich rąk?
- 14. Który z bogów tych narodów, których zniszczyli moi poprzednicy, był w stanie ocalić przede mną swój lud? Jak więc wasz bóg może was wybawić z mojej ręki?
- 15. Nie pozwólcie zatem Ezechiaszowi oszukiwać was lub oszukiwać w ten sposób. Nie ufajcie mu, gdyż żadnemu bóstwu żadnego narodu ani królestwa nie udało się wyrwać swego ludu z mojej ręki ani z rąk moich poprzedników. Tym bardziej twój bóg nie będzie mógł cię wybawić z moich rąk!”
- 16. Urzędnicy Sennacheryba jeszcze bardziej przeciwstawili się Panu, Bogu Izraela i jego słudze Ezechiaszowi.
- 17. Sennacheryb pisał także listy obrażające Pana, Boga Izraela, i rzucając mu wyzwanie: „Jak bogowie innych krajów nie wybawili swego ludu z mojej ręki, tak też bóg Ezechiasza nie wybawi go z mojej ręki .”
- 18. Wtedy oficerowie krzyczeli po hebrajsku do mieszkańców Jerozolimy, którzy byli na murze, aby ich zastraszyć i zastraszyć, chcąc zdobyć miasto.
- 19. Mówili o Bogu Jerozolimy, tak jak mówili o bogach innych ludów ziemi, którzy są jedynie dziełem rąk ludzkich.
- 20 . Z tego powodu król Ezechiasz i prorok Izajasz, syn Amosa, w modlitwie wołali do nieba.
- 21. I posłał Pan anioła, który zabił wszystkich żołnierzy, przywódców i oficerów w obozie króla asyryjskiego, tak że ze wstydem wrócił do swojej ziemi. I pewnego razu, gdy wszedł do świątyni swego boga, niektórzy z jego synów zabili go mieczem.
- 22. W ten sposób Pan wybawił Ezechiasza i lud Jerozolimy z ręki Sennacheryba, króla asyryjskiego, i wszystkich innych, i chronił ich na wszystkich granicach.
Sukces i śmierć Ezechiasza
- 23. Wielu przynosiło Panu w Jerozolimie cenne dary i cenne dary dla Ezechiasza, króla judzkiego, i odtąd cieszył się on wielkim szacunkiem u wszystkich narodów.
- 24. W tym czasie Ezechiasz zachorował i prawie umarł. Modlił się do Pana, który go wysłuchał i dał mu cudowny znak.
- 25. Ale Ezechiasz był pełen pychy i nie odpowiedział na okazaną mu życzliwość. Dlatego przyszedł gniew Pana na niego, na Judę i na Jerozolimę.
- 26. Wtedy Ezechiasz i mieszkańcy Jerozolimy upokorzyli się, uznając swoją pychę. Dlatego nie spadł na nich gniew Pana za panowania Ezechiasza.
- 27. Ezechiasz miał wiele bogactw i chwały; zbudował magazyny do przechowywania srebra, złota, drogich kamieni, wonności, tarcz i wszelkiego rodzaju kosztowności.
- 28. Zbudował także magazyny do przechowywania pszenicy, wina i oliwy; i zbudował stajnie dla swego bydła, łącznie z owcami.
- 29. Ezechiasz zbudował miasta i nabył wiele bydła, gdyż Bóg dał mu wielkie bogactwo.
- 30. To Ezechiasz zablokował dopływ wody ze źródła Gichon i poprowadził go na zachód, do Miasta Dawida. Ezechiasz odnosił sukcesy we wszystkich swoich przedsięwzięciach.
- 31. Kiedy jednak władcy Babilonu wysłali emisariuszy, aby zapytać o cudowny znak, który miał miejsce w kraju, Bóg opuścił go, aby go wypróbować i poznać wszystko, co było w jego sercu.
- 32. Pozostałe wydarzenia z panowania Ezechiasza i jego akty pobożności są zapisane w wizji proroka Izajasza, syna Amosa, w Księdze Królów Judy i Izraela.
- 33. Ezechiasz spoczął ze swoimi przodkami i został pochowany na wzgórzu, gdzie znajdują się groby potomków Dawida. Całe królestwo Judy i mieszkańcy Jerozolimy oddali mu hołd pogrzebowy z okazji jego śmierci. Jego następcą został jego syn Manasses.