2 Kronik, rozdział 30

reklama

Wersety z 2 Kronik, rozdział 30 księgi 2 Kronik Biblii.

Przywrócenie kultu i Wielkanocy

1. Ezechiasz rozesłał poselstwa do całego Izraela i Judy, a także napisał listy do Efraima i Manassesa, zapraszając ich, aby przybyli do świątyni Pana w Jerozolimie i obchodzili Paschę Pana, Boga Izraela.
2. Król, jego urzędnicy i cała społeczność jerozolimska zgodzili się obchodzić Paschę w drugim miesiącu.
3. Nie można było go odprawić w wyznaczonym terminie, gdyż nie było wystarczającej liczby konsekrowanych kapłanów i nie zgromadzono ludu w Jerozolimie.
4. Propozycja wydała się dobra zarówno królowi, jak i całemu zgromadzeniu.
5. Postanowili więc ogłosić to w całym Izraelu, od Beer-Szeby aż do Dan, zwołując lud do Jerozolimy, aby obchodzić Paschę Pana, Boga Izraela, ponieważ wielu nie obchodziło jej tak, jak było napisane.
6. Posłańcy na rozkaz króla obeszli Izrael i Judę z listami podpisanymi przez króla i jego urzędników i zawierali następującą wiadomość:
7. „Nie bądźcie jak wasi ojcowie i bracia, którzy nie byli wierni Panu, Bogu waszych przodków, i jak widać, wydał ich na zagładę.
8. Nie bądźcie uparci jak wasi przodkowie; poddajcie się Panu. Przyjdźcie do świątyni, którą On poświęcił na zawsze. Służ Panu, Bogu swemu, aby jego zapalczywość odwróciła się od ciebie.
9. Jeśli powrócisz do Pana, twoi bracia i twoje dzieci będą miłosiernie traktowani przez tych, którzy ich pojmali, i powrócą do tej ziemi, bo Pan, twój Bóg, jest miłosierny i współczujący. Nie odrzuci cię, jeśli zwrócisz się do Niego”.
10. Jednakże wielu szydziło i wyśmiewało posłańców, którzy przybywali z miasta do miasta w Efraimie i Manassesie, a nawet Zebulunie.
11. Ale niektórzy mężowie z Aszera, Manassesa i Zabulona ukorzyli się i udali się do Jerozolimy.
12. W Judzie ręka Boga była nad ludem, dając mu jedno serce, aby wykonywali to, co nakazał król i jego słudzy, zgodnie ze słowem Pana.
13. W drugim miesiącu w Jerozolimie zebrał się wielki tłum, aby obchodzić Święto Przaśników.
14. Usunięto ołtarze w Jerozolimie, a wszystkie ołtarze kadzenia wrzucono do Doliny Cedron.
15. Następnie czternastego dnia drugiego miesiąca zabili baranka paschalnego. Kapłani i Lewici zawstydzeni oczyścili się i przynieśli całopalenia do świątyni Pańskiej.
16. Zajęli swoje miejsca zgodnie z prawem Mojżesza, męża Bożego. Kapłani pokropili krwią, którą dali im Lewici.
17. Wielu ludzi nie było ceremonialnie czystych, dlatego Lewici musieli zabijać baranki paschalne za wszystkich, którzy nie byli wystarczająco czyści, aby poświęcić się Panu.
18. Większość jednak ludu Efraima, Manassesa, Issachara i Zabulona nie oczyściła się, ale mimo to spożywała Paschę, wbrew temu, co napisano. Ale Ezechiasz modlił się za nich, mówiąc: «Niech Pan, który jest dobry, przebaczy
19. ten, kto poświęca się poszukiwaniu Boga, Pana, Boga swoich przodków, nawet jeśli nie jest czysty rytualnie zgodnie z przepisami sanktuarium.”
20. I wysłuchał Pan modlitwy Ezechiasza i nie ukarał ludu.
21. Izraelici w Jerozolimie obchodzili Święto Przaśników z wielką radością przez siedem dni. Codziennie Lewici i kapłani chwalili Pana dźwięcznymi instrumentami poświęconymi Panu.
22. Ezechiasz zachęcał wszystkich Lewitów, którzy okazali chęć służenia Panu. Przez siedem dni jedli swoje porcje ofiar i składali ofiary komunii i chwały Panu, Bogu swoich przodków.
23. Całe zgromadzenie postanowiło przedłużyć święto o kolejne siedem dni i obchodziło je z wielką radością.
24. Ezechiasz, król judzki, ofiarował na zgromadzenie tysiąc wołów i siedem tysięcy owiec i kóz, a przywódcy ofiarowali tysiąc wołów oraz dziesięć tysięcy owiec i kóz. Wielu księży oczyściło się.
25. Uradowało się całe zgromadzenie Judy, także kapłani, Lewici, całe zgromadzenie, które przybyło z Izraela, a także cudzoziemcy mieszkający w Izraelu i Judzie.
26. W Jerozolimie zapanowała wielka radość, gdyż od czasów Salomona, syna Dawida, króla izraelskiego, nic podobnego nie wydarzyło się w mieście.
27. Kapłani i Lewici powstali, aby błogosławić lud, i słychać było ich głos. ich modlitwa dotarła do niebios, świętego mieszkania Boga.