2 Kronik, rozdział 18:
reklama
Wersety z 2 Kronik, rozdział 18 księgi Biblii.
Proroctwo Micheasza przeciwko Achabowi
- 1. Jehoszafat posiadał wielkie bogactwo i zaszczyty, dlatego zawarł przymierze małżeńskie z Achabem.
- 2. Kilka lat później Jehoszafat odwiedził Achaba w Samarii. Achab poświęcił wiele owiec i wołów, aby przyjąć Jehoszafata i jego świtę, i nalegał, aby zaatakowali Ramot w Gileadzie.
- 3. Achab, król Izraela, zapytał Jehoszafata, króla Judy: «Czy pójdziesz ze mną na bitwę z Ramot w Gileadzie?» Jehoszafat odpowiedział: „Jestem taki jak ty, mój lud jest jak twój lud. Będę u twego boku podczas wojny.”
- 4. Jednakże Jehoszafat dodał: „Proszę, abyśmy najpierw zwrócili się o radę Pana”.
- 5. Król izraelski zwołał czterystu proroków i zapytał: „Czy powinniśmy wyruszyć na wojnę z Ramot w Gileadzie, czy nie?” Odpowiedzieli: „Idź, bo Pan wyda ją w ręce króla”.
- 6. Jednakże Jehoszafat zapytał: „Czy nie ma już tutaj proroka Pańskiego, do którego moglibyśmy się zwrócić?”
- 7. Król izraelski odpowiedział Jehoszafatowi: «Jest jeszcze jeden człowiek, przez którego możemy zapytać Pana, ale nienawidzę go, bo nigdy nie prorokował o mnie nic dobrego, tylko nieszczęście. To Micheasz, syn Inli. Jehoszafat odpowiedział: „Król nie powinien tak mówić”.
- 9. Wtedy król Izraela przywołał urzędnika i rozkazał: „Sprowadźcie natychmiast Micheasza, syna Imliha”.
- 9. Kiedy król Izraela i Jehoszafat, król Judy, siedzieli na swoich tronach, ubrani w królewskie szaty, na klepisku w pobliżu bramy Samarii, wszyscy prorocy prorokowali przed nimi w ekstazie.
- 10. Sedekiasz, syn Chenaana, sporządził rogi z żelaza i oznajmił: „Tak mówi Pan: ‚Tymi rogami będziesz uderzał Aramejczyków, aż ich wytracisz’.
- 11. Wszyscy pozostali prorocy zgodzili się i prorokowali to samo: „Zaatakuj Ramot Galaad, a odniesiesz sukces, bo Pan przekaże je królowi”.
- 12. Posłaniec, który poszedł zawołać Micheasza, rzekł do niego: „Patrz, wszyscy prorocy jednomyślnie opowiadają się za królem. Dlatego też twoje słowo musi być również przychylne.”
- 13. Ale Micheasz odpowiedział: «Przysięgam na imię Pana, że będę mówił tylko to, co nakaże mój Bóg».
- 14. Gdy Micheasz stanął przed królami, król izraelski zapytał go: «Micheaszu, czy mamy wyruszyć na wojnę z Ramot w Gileadzie, czy nie?» Odpowiedział: „Atakuj, a odniesiesz sukces, bo zostaną wydani w twoje ręce”.
- 15. Wtedy król rzekł do Micheasza: Ile razy mam cię zmuszać do przysięgi, że w imieniu Pana będziesz mówił tylko prawdę?
- 16. Micheasz odpowiedział: «Widziałem całego Izraela rozproszonego po górach jak owce nie mające pasterza i słyszałem, jak Pan mówił: «Ci nie mają przywódcy». Niech wszyscy w spokoju powrócą do swoich domów.
- 17. Król Izraela rzekł do Jehoszafata: «Czy nie mówiłem ci, że on nigdy nie prorokuje o mnie dobrze, lecz zawsze nieszczęście?»
- 18. Następnie Micheasz mówił dalej: „Słuchajcie słowa Pańskiego: Widziałem Pana siedzącego na swoim tronie, a po jego prawej i lewej stronie cały zastęp niebieski.
- 19. I rzekł Pan: Kto zwiedzie Achaba, króla izraelskiego, aby zaatakował Ramot w Gileadzie i tam upadł?
- 20. „I jeden duch podpowiedział jedno, a drugi podsunął coś innego, aż przed Panem stanął duch i rzekł: «Zwiodę was». „Jak?” zapytał Pan.
- 21. „Duch odpowiedział: «Będę duchem kłamliwym w ustach wszystkich proroków królewskich». „Pan powiedział: «Oszukasz go i odniesiesz sukces». Idź i oszukaj go.
- 22. „Pan włożył ducha kłamliwego w usta tych proroków, gdyż zadecydował o ich nieszczęściu”.
- 23. Wtedy podszedł Sedekiasz, syn Chenaany, uderzył Micheasza w twarz i zapytał: «W jaki sposób duch Pański wyszedł ode mnie, aby z tobą rozmawiać?»
- 24. Micheasz odpowiedział: „Dowiesz się, kiedy będziesz ukrywał się po pokoju do pokoju”.
- 25. Wtedy król izraelski rozkazał: «Zabierzcie Micheasza z powrotem do Ammonita, namiestnika miasta, i do Joasza, syna królewskiego.
- 26. Powiedz im, że tak mówi król: Wtrąćcie tego człowieka do więzienia z chlebem i wodą, aż wrócę w pokoju.
- 27. Micheasz stwierdził: „Jeśli rzeczywiście powrócicie w pokoju, to Pan nie przemówił przeze mnie”. I dodał: „Słuchajcie wszyscy, co mówię!”
Achab ginie w walce
- 28. Wtedy król Izraela i Jehoszafat, król Judy, wyruszyli na bitwę z Ramot w Gileadzie.
- 29. Król Izraela rzekł do Jehoszafata: «Przebiorę się i pójdę na bitwę, ale ty musisz nosić królewskie szaty». Król Izraela przebrał się i obaj wyruszyli do bitwy.
- 30. Król Syrii rozkazał dowódcom swoich rydwanów: „Nie walczcie z nikim oprócz króla Izraela”.
- 31. Kiedy dowódcy rydwanów ujrzeli Jehoszafata, pomyśleli: „Na pewno to jest król Izraela” i otoczyli go, aby go zaatakować. Ale Jehoszafat wołał do Pana, który mu pomógł. Bóg odwrócił ich od siebie,
- 32. Kiedy więc dowódcy rydwanów zrozumieli, że nie jest on królem Izraela, przestali go ścigać.
- 33. Wtedy żołnierz, nie wybierając konkretnego celu, wypuścił strzałę, która trafiła króla Izraela między złącza jego zbroi. Król rzekł do woźnicy swego rydwanu: „Zabierz mnie z bitwy, bo zostałem ranny!”
- 34. Bitwa trwała przez cały dzień, a król izraelski pozostał w swoim rydwanie, naprzeciw Aramejczyków, aż do zachodu słońca. A wieczorem zmarł
