2 Królowie, rozdział 13:
reklama
Wersety z 2 Królów, rozdział 13 Księgi 2 Królów Biblii.
Jehoachaz jest królem Izraela
- 1. W dwudziestym trzecim roku panowania Joasza, syna Ochozjasza, króla Judy, Joachaz, syn Jehu, został królem Izraela w Samarii i panował siedemnaście lat.
- 2. Jednakże dopuścił się tego, co złe w oczach Pana, naśladując grzechy, do których nakłonił Izraela Jeroboam, syn Nabata, i nie odwrócił się od nich.
- 3. W rezultacie zapłonął gniew Pana na Izraela i przez długi czas byli oni uciskani przez Chazaela, króla Syrii, i jego syna Benhadada.
- 4. W tej sytuacji Jehoachaz zwrócił się o łaskę do Pana, a Pan go wysłuchał, gdy zobaczył ucisk, jaki król Syrii wyrządził Izraelowi.
- 5. Wtedy Pan dał Izraelowi wybawiciela i zostali wybawieni spod władzy Syrii. Dzięki temu Izraelici mogli wrócić do swoich domów, jak poprzednio.
- 6. Jednakże nie odwrócili się od grzechów, do których nakłoniła Izrael dynastia Jeroboama. Posążek świętego słupa nadal pozostał w Samarii.
- 7. Z wojska Jehoachaza pozostało tylko pięćdziesięciu jeźdźców, dziesięć rydwanów i dziesięć tysięcy pieszych. Król Syrii zredukował armię Izraela, niszcząc większość z nich i pozostawiając jedynie niewielką resztkę.
- 8. Pozostałe wydarzenia z panowania Jehoachaza i wszystkie jego czyny są zapisane w kronikach królów izraelskich.
- 9. Jehoachaz spoczął u swoich przodków i został pochowany w Samarii. Jego następcą na tronie był jego syn Jehoasz.
Jehoasz jest królem Izraela
- 10. W trzydziestym siódmym roku panowania Joasza, króla judzkiego, Joasz, syn Joachaza, został królem izraelskim w Samarii i panował szesnaście lat.
- 11. Podobnie jak jego poprzednicy, Jehoasz nadal czynił zło w oczach Pana i nie odwrócił się od grzechów, do których nakłonił Izraela Jeroboam, syn Nebata. Nieustannie podążał za tymi grzechami.
- 12. Inne wydarzenia z panowania Jehoasza, jego czyny i osiągnięcia, w tym wojna z Amazjaszem, królem Judy, są zapisane w kronikach królów Izraela.
- 13. Jehoasz odpoczął ze swoimi przodkami, a w jego miejsce na tronie objął Jeroboam. Jehoasz został pochowany wraz z królami izraelskimi w Samarii.
Śmierć Elizeusza
- 14. W tym czasie Elizeusz był chory i bliski śmierci. Odwiedził go Jehoasz, król Izraela, pochylił się nad nim i zapłakał, wołając: „Ojcze mój, ojcze mój! Jesteście jak rydwany i jeźdźcy Izraela!”
- 15. Elizeusz rozkazał Jehoaszowi: „Weź łuk i kilka strzał”. Jehoasz uczynił tak, jak go poproszono.
- 16. Wtedy Elizeusz powiedział do króla izraelskiego: „Weź łuk w swoje ręce”. Kiedy Jehoasz wziął łuk, Elizeusz położył ręce na rękach króla.
- 17. I rzekł do niego: Otwórz okno na wschód. Jehoasz otworzył okno, a Elizeusz rzekł do niego: „Strzelaj!” Jehoasz strzelił, a Elizeusz oznajmił: „To jest strzała zwycięstwa od Pana, strzała zwycięstwa nad Syrią! Całkowicie pokonasz Aramejczyków w Afek”.
- 18. Wtedy Elizeusz rozkazał królowi wziąć strzały i uderzyć w ziemię. Jehoasz trzykrotnie uderzył o ziemię i zatrzymał się.
- 19. Mąż Boży rozgniewał się na niego i powiedział: „Trzeba było uderzyć o ziemię pięć lub sześć razy; w ten sposób całkowicie pokonałby Syrię i zniszczyłby ją. Ale teraz pokonasz ją tylko trzy razy.
- 20. Potem Elizeusz zmarł i został pochowany. Wiosną wojska Moabitów napadały na ten kraj.
- 21. Pewnego dnia, gdy niektórzy Izraelici chowali mężczyznę, zobaczyli zbliżający się oddział Moabitów. Potem wrzucili ciało mężczyzny do grobowca Elizeusza, a gdy tylko ciało dotknęło kości Elizeusza, człowiek ożył i wstał.
- 22. Chazael, król Syrii, uciskał Izraelitów przez całe panowanie Joachaza.
- 23. Ale Pan okazał im miłosierdzie, zlitował się nad nimi i zatroszczył się o nich ze względu na swoje przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem. Do dziś nie chciał ich zniszczyć ani nie odrzucił ich od swego oblicza.
- 24. A gdy umarł Chazael, król Syrii, władzę królewską objął po nim jego syn Benhadad.
- 25. Wtedy Jehoasz, syn Joachaza, odzyskał z rąk Benhadada, syna Chazaela, miasta, które w bitwie odebrał swojemu ojcu Jehoachazowi. Jehoasz trzykrotnie pokonał Ben-Hadada i w ten sposób odzyskał miasta izraelskie.
