2 Kronik, rozdział 36:
reklama
Wersety z 2 Kronik, rozdział 36 księgi 2 Kronik Biblii.
Jehoachaz jest królem Judy
- 1. Wtedy lud wziął Jehoachaza, syna Jozjasza, i ogłosił go królem w Jerozolimie w miejsce jego ojca.
- 2. Joachaz miał dwadzieścia trzy lata, gdy zaczął królować, a panował w Jerozolimie tylko trzy miesiące.
- 3. Król egipski zdetronizował go w Jerozolimie i nałożył na Judę daninę w wysokości trzech i pół tony srebra i trzydzieści pięć kilogramów złota.
- 4. Król Egiptu ogłosił Eliakima, brata Joachaza, królem nad Judą i Jerozolimą i zmienił jego imię na Jehojakim. Następnie Neko zabrał do Egiptu Jehoachaza, brata Eliakima.
Jehojachin jest królem Judy
- 5. Jojakim miał dwadzieścia pięć lat, gdy zaczął królować, a panował jedenaście lat w Jerozolimie. Jednakże uczynił to, co było złe przed Panem, swoim Bogiem.
- 6. Wtedy wystąpił przeciwko niemu Nabuchodonozor, król babiloński, i związał go kajdanami z brązu, aby zabrać go do Babilonu.
- 7. Nabuchodonozor zabrał także przedmioty ze świątyni Pańskiej do Babilonu i umieścił je w swojej świątyni.
- 8. Pozostałe wydarzenia za panowania Jojakima, jego złe uczynki i wszystko, co znaleziono przeciwko niemu, są zapisane w księgach królów Izraela i Judy. W jego miejsce królem został jego syn Jojakim.
Jechoniasz jest królem Judy
- 9. Jehojachin miał osiemnaście lat, gdy zaczął królować, a panował w Jerozolimie trzy miesiące i dziesięć dni. Uczynił to, co było złe przed Panem.
- 10. Na początku następnego roku król Nabuchodonozor zabrał go do Babilonu wraz z kosztownościami ze świątyni Pańskiej i ustanowił Sedekiasza, wuja Jehojachina, królem nad Judą i Jerozolimą.
Sedekiasz jest królem Judy
- 11. Sedekiasz miał dwadzieścia jeden lat, gdy zaczął królować, a panował jedenaście lat w Jerozolimie.
- 12. Czynił zło przed Panem, Bogiem swoim, i nie uniżył się przed prorokiem Jeremiaszem, który mówił w imieniu Pana.
- 13. Ponadto zbuntował się przeciwko królowi Nabuchodonozorowi, który kazał mu przysiąc wierność Bogu. Sedekiasz stał się uparty i nie zwrócił się do Pana, Boga Izraela.
- 14. Również wszyscy przywódcy kapłanów i ludu pogłębili swoją niewierność, naśladując wszystkie obrzydliwości narodów pogańskich i bezczeszcząc świątynię Pana, którą poświęcił w Jerozolimie.
Upadek Jerozolimy
- 15. Pan, Bóg ich ojców, wielokrotnie wysyłał do nich swoich posłańców, bo zlitował się nad swoim ludem i swoim domem.
- 16. Ale oni naśmiewali się z posłańców Boga, gardzili Jego słowami i wyśmiewali Jego proroków, aż gniew Pana na Jego lud stał się nieuleczalny.
- 17. Wtedy Pan sprowadził na nich króla Chaldejczyków, który zabił mieczem młodzieńców judzkich w świątyni Pańskiej. Nie oszczędzał ani młodych ludzi, ani kobiet, ani osób starszych. Bóg wydał ich wszystkich w ręce króla Nabuchodonozora.
- 18. Zabrał do Babilonu wszystkie sprzęty świątyni Bożej, duże i małe, skarby świątyni Pańskiej, skarby króla i jego urzędników.
- 19. Babilończycy podpalili świątynię Bożą, zniszczyli mury Jerozolimy, spalili wszystkie jej pałace i zniszczyli wszystkie cenne przedmioty, które pozostały.
- 20. Nabuchodonozor wziął na wygnanie do Babilonu resztkę, która uszła mieczowi, i stali się oni jego sługami oraz sługami jego synów, aż do panowania królestwa Persji,
- 21. aby wypełniło się słowo Pańskie zapowiedziane przez Jeremiasza, aby ziemia cieszyła się sabatami przez cały czas swego spustoszenia, aż dopełni się siedemdziesiąt lat.
- 22. W pierwszym roku panowania Cyrusa, króla Persji, aby wypełnić słowo Pana wypowiedziane przez Jeremiasza, Pan obudził ducha Cyrusa, króla Persji, i ogłosił to w całym swoim królestwie i również napisał, mówiąc:
- 23. „Tak mówi Cyrus, król Persji: Pan, Bóg nieba, dał mi wszystkie królestwa ziemi i zlecił mi zbudowanie mu świątyni w Jerozolimie, która jest w Judzie Ktokolwiek z was jest z jego ludu, niech Pan, jego Bóg, będzie z nim i pójdzie do Jerozolimy”.