1 Królowie, rozdział 4:

reklama

Wersety z 1 Księgi Królewskiej, rozdziału 4 księgi 1 Samuela z Biblii.

Urzędnicy i namiestnicy Salomona

1. W ten sposób Salomon został królem nad całym Izraelem, umacniając swoje panowanie.
2. Jego głównymi doradcami byli: Azariasz, syn Sadoka, jako kapłan;
3. Elioref i Achiasz, synowie Sishy, jako sekretarze; Jehoszafat, syn Ailudego, jako archiwista królewski;
4. Benajasz, syn Jojady, dowódcą wojska; Sadok i Abiatar jako kapłani;
5. Azariasz, syn Natana, odpowiedzialny za namiestników okręgów; Zabuda, syna Natana, na kapłana i osobistego doradcę króla;
6. Aisar, odpowiedzialny za pałac; Adoniram, syn Abdy, jako szef pracy przymusowej.
7. Salomon miał też w całym Izraelu dwunastu namiestników okręgów, którzy zapewniali zaopatrzenie królowi i pałacowi królewskiemu. Każdy z nich odpowiadał za zaopatrzenie na jeden miesiąc w roku.
8. Oto ich imiona: Ben-Hur na górach Efraima;
9. Ben-deker w Macaz, Shaalbim, Bet-Szemesz i Elon-Beth-hanan;
10. Ben-Chesed w Arubot, w Socho i w całej ziemi Chefer;
11. Ben-Abinadab w Nafot-Dor. Tafat, córka Salomona, była jego żoną;
12. Baana, syn Achiluda, w Taanach i w Megiddo, i we całym Bet-Szean, w pobliżu Sartan, poniżej Jezreel, od Bet-Szean aż do Abel-Mechola, za granicami Jocmaeon;
13. Ben-Geder w Ramot w Gileadzie i w miastach Jaira, syna Manassesa, w Gileadzie, za okręgiem Argob, w Baszanie i w jego sześćdziesięciu wielkich miastach, umocnionych sztabami z brązu;
14. Achinadab, syn Iddo, w Machanaim;
15. Ahimaaz w Neftali. Ożenił się z Basemat, córką Salomona;
16. Baana, syn Chuszaja, w Aszerze i Bealot;
17. Jehoszafat, syn Parui, w Issachar;
18. Szimei, syn Eli, w Beniaminie;
19. Geber, syn Uriego, w ziemi Gilead, łącznie z terytorium Sichona, króla Amorytów, i Oga, króla Baszanu, był jedynym namiestnikiem tej krainy.
20. Lud Judy i Izraela był tak liczny jak piasek na brzegu morza. Wszyscy cieszyli się obfitością, jedzeniem, piciem i byciem szczęśliwym.
21. Salomon panował nad wszystkimi królestwami od Eufratu aż do ziemi Filistynów i aż do granicy Egiptu. Królestwa przynosiły daninę i przez całe życie podlegały Salomonowi.
22. Salomon otrzymywał dziennie trzydzieści baryłek mąki pszennej i sześćdziesiąt baryłek mąki zwykłej,
23. Dziesięć wołów tuczonych w stajni, dwadzieścia wołów tuczonych na pastwisku, a także sto owiec i kóz, oprócz jeleni, gazeli, łań i wybornego ptactwa.
24. Panował nad wszystkimi królestwami na zachód od Eufratu, od Tyfsy aż po Gazę, i cieszył się pokojem na wszystkich swoich granicach.
25. Za panowania Salomona Juda i Izrael żyli bezpiecznie, każdy pod swoją winoroślą i drzewem figowym, od Dan aż do Beer-Szeby.
26. Salomon miał cztery tysiące stajni dla koni bojowych i dwanaście tysięcy koni.
27. Namiestnicy okręgów zaopatrzyli króla Salomona i wszystkich, którzy przychodzili jeść do jego stołu, zaopatrzyć się w żywność. Pilnowali, żeby niczego nie brakowało.
28. Oprócz tego każdy przynosił co miesiąc swoje datki w postaci jęczmienia i słomy dla koni bojowych i pozostałych koni.

Mądrość Salomona

29. Bóg dał Salomonowi niezwykłą mądrość i rozeznanie oraz wiedzę rozległą jak piasek morski.
30. Mądrość Salomona przewyższyła mądrość wszystkich ludzi Wschodu i wszelką mądrość Egipcjan.
31. Był mądrzejszy niż jakikolwiek inny człowiek, mądrzejszy niż Etan Ezrachita i Heman, Kalkol i Darda, synowie Mahola. Jego sława rozeszła się po wszystkich okolicznych narodach.
32. Salomon ułożył trzy tysiące przysłów, a jego pieśni było tysiąc pięć.
33. Opisał rośliny, od cedru libańskiego po hizop rosnący na ścianach. Omówił także zwierzęta, od czworonogów po ptaki, gady i ryby.
34. Przyszli ludzie ze wszystkich narodów, aby słuchać mądrości Salomona, wysłanej przez wszystkich królów, którzy słyszeli o jego mądrości.