1 Królowie, rozdział 1:

Wersety z 1 Księgi Królewskiej, rozdział 1 księgi 1 Samuela z Biblii.

Adoniasz chce zostać królem

• 1. Kiedy król Dawid się zestarzał i był już stary, odczuwał zimno nawet wtedy, gdy był przykryty kocami.
• 2. Jego słudzy zaproponowali: „Poszukajmy młodej dziewicy, która będzie służyć królowi i zaopiekować się nim. Położy się obok ciebie, żeby cię ogrzać.
• 3. Szukali w całym Izraelu pięknej młodej kobiety. Znaleźli Abiszag, Szunamitkę, i przyprowadzili ją do króla.
• 4. Młoda kobieta była bardzo piękna i opiekowała się królem, służąc mu, ale król nie miał z nią żadnego kontaktu.
• 5. Adoniasz, syn Chaggity, postanowił ogłosić się królem i zapewnił rydwan i konie, a także pięćdziesięciu ludzi, którzy biegli przed nim.
• 6. Jego ojciec nigdy nie kwestionował jego działań ani nie pytał dlaczego. Adoniasz był przystojny i urodził się po Absalomie.
• 7. Adoniasz zawarł umowę z Joabem, synem Cerui, i kapłanem Abiatarem, a oni poszli za nim i go wspierali.
• 8. Jednak kapłan Sadok, Benajasz, syn Jehojady, prorok Natan, król Szimej i straż przyboczna Dawida nie poparli Adoniasza.
• 9. Adoniasz składał ofiary z wołów, tucznych cielców i owiec przy kamieniu Zoelet, niedaleko En-Rogel. Zaprosił wszystkich swoich braci, synów królewskich i wszystkich doradców Judy,
• 10. Z wyjątkiem proroka Natana, Benajasza, straży przybocznej i jego brata Salomona.
• 11. Natan zapytał Batszebę, matkę Salomona: «Czy nie wiesz, że Adoniasz, syn Chaggity, ogłosił się królem bez wiedzy naszego pana, Dawida?
• 12. Teraz pozwól, że dam ci radę, jak ocalić życie swoje i swojego syna Salomona.
• 13. Idź do króla Dawida i zapytaj: «Panie mój, czy to nie ty przysiągłeś swojemu słudze, mówiąc: «Twój syn Salomon będzie następcą mnie jako król i zasiądzie na moim tronie»? Dlaczego więc Adoniasz został królem?
• 14. Gdy będziesz jeszcze rozmawiał z królem, wejdę i potwierdzę twoje słowa.
• 15. Następnie Batszeba poszła do komnaty starszego króla, gdzie opiekował się nim Szunamitka Abiszag.
• 16. Batszeba upadła twarzą przed królem. „Czego chcesz?” – zapytał król.
• 17. Ona odpowiedziała: «Panie mój, przysiągłeś swojemu słudze na życie Pana, Boga swego, mówiąc: ‚Twój syn, Salomon, zostanie po mnie królem i zasiądzie na moim tronie’.
• 18. Jednak Adoniasz bez swojej wiedzy ogłosił się królem.
• 19. Złożył ofiary z wielu wołów, tucznych cieląt i owiec. Zaprosił wszystkich synów królewskich, kapłana Abiatara i dowódcę wojska Joaba, lecz nie zaprosił swego sługi Salomona.
• 20. Teraz, mój panie i królu, wszystkie oczy Izraela są zwrócone na ciebie i czekają, aż ogłosisz, kto będzie następcą króla na tronie.
• 21. W przeciwnym razie, gdy mój pan, król, spocznie ze swoimi przodkami, ja i mój syn Salomon będziemy traktowani jak zdrajcy”.
• 22. Kiedy Batszeba jeszcze rozmawiała z królem, przybył prorok Natan.
• 23. Gdy powiedziano królowi, że był tam prorok Natan, ten wszedł i padł przed królem na twarz.
• 24. Natan zapytał: «Królu, panie mój, czy oznajmiłeś, że Adoniasz zostanie królem i zasiądzie na jego tronie?
• 25. Dziś składa ofiary z wołów, tucznych cieląt i owiec. Zaprosił wszystkich synów królewskich, dowódców armii i kapłana Abiatara. Jedzą i piją z nim, mówiąc: Niech żyje król Adoniasz!
• 26. Jednak nie zaprosił mnie, swego sługi, ani kapłana Cadoka, ani Benajasza, syna Jehojady, ani swego sługi Salomona.
• 27. Czy mój pan, król, uczynił to wszystko, nie mówiąc nam, kto będzie jego następcą na tronie?”

Salomon zostaje ogłoszony królem

• 28. Wtedy król Dawid wydał następujący rozkaz: „Zawołajcie Batszebę”. Weszła i stanęła przed królem.
• 29. Król złożył przysięgę: „Przysięgam na imię Pana, Boga Izraela, który wybawił mnie ze wszystkich kłopotów,
• 30. że dziś spełnię to, co wam obiecałem w imieniu Pana, Boga Izraela. Twój syn Salomon zostanie po mnie królem i zamiast mnie zasiądzie na moim tronie”.
• 31. Batszeba pochyliła się twarzą do ziemi i złożyła hołd królowi: „Niech mój pan, król Dawid, żyje na wieki!”
• 32. Król Dawid rozkazał: „Zawołajcie kapłana Cadoka, proroka Natana i Benajasza, syna Jehojady”. Gdy przyszli przed króla,
• 33. Powiedział do nich: «Weźcie ze sobą sługi waszego pana, a Salomon niech dojedzie na moim mule i zabierze go do Gichonu.
• 34. Tam kapłan Sadok i prorok Natan namaścili go na króla Izraela. Dmijcie w trąbę i krzyczcie: „Niech żyje król Salomon!”
• 35. Idźcie za nim, aż przybędzie i zasiądzie na moim tronie. On będzie królował w moim miejscu, gdyż go ustanowiłem wodzem Izraela i Judy”.
• 36. Benajasz, syn Jojady, odpowiedział królowi: «Amen! Niech Pan, Bóg króla, mój pan, to potwierdzi.
• 37. Jak Pan był z królem, panie mój, tak też niech będzie z Salomonem i niech jego panowanie będzie jeszcze wspanialsze niż panowanie mojego pana, króla Dawida!”
• 38. Wtedy kapłan Sadok, prorok Natan, Benajasz, syn Jehojady, Keretyci i Peletyci wsiedli Salomonowi na mule króla Dawida i przywieźli go do Gichonu.
• 39. Kapłan Sadok wziął z namiotu róg oliwy i namaścił Salomona. Wtedy zatrąbili w trąbę, a cały lud wołał: „Niech żyje król Salomon!”
• 40. Cały lud szedł za nim, grając na fletach i radując się tak bardzo, że aż ziemia zatrzęsła się od hałasu.
• 41. Adoniasz i wszyscy, którzy z nim byli, usłyszeli to, gdy kończyli posiłek. Gdy usłyszeli dźwięk trąby, Joab zapytał: „Co oznacza ten zgiełk i krzyki w mieście?”
• 42. Gdy on jeszcze mówił, przybył Jonatan, syn kapłana Abiatara. Adoniasz powiedział: „Wejdź, bo jesteś dobrym człowiekiem i na pewno niesiesz dobrą nowinę!”
• 43. Jonatan odpowiedział Adoniaszowi: „Wcale nie! Nasz pan Dawid ogłosił Salomona królem.
• 44. Król wysłał z nim kapłana Cadoka, proroka Natana, Benajasza, syna Jehojady, Keretytów i Peletytów, i wsadzili go na muła królewskiego.
• 45. Wtedy kapłan Sadok i prorok Natan namaścili go na króla w Gichon. Stamtąd wrócili świętować i całe miasto świętuje. To był ten dźwięk, który słyszałeś.
• 46. Co więcej, Salomon zasiada już na tronie królewskim.
• 47. Urzędnicy królewscy przyszli pogratulować Dawidowi, naszemu panu, mówiąc: ‚Niech twój Bóg rozsławi imię Salomona niż twoje i niech jego panowanie będzie chwalebniejsze niż twoje panowanie!’ I król pokłonił się z czcią na łożu.
• 48. Powiedział: «Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, który dał mi dzisiaj kogoś, kto zasiądzie na moim tronie i zobaczy to na własne oczy.»
• 49. Wszyscy goście Adoniasza byli przerażeni i rozproszeni.
• 50. Adoniasz, bojąc się Salomona, poszedł i uchwycił się rogów ołtarza.
• 51. Poinformowali Salomona: „Adoniasz boi się króla Salomona i uczepił się rogów ołtarza, mówiąc: ‚Niech król Salomon przysięga, że nie zabije mnie mieczem!’ „
• 52. Salomon odpowiedział: „Jeśli okaże się godny, nie skrzywdzę go. Jeśli jednak w jego sercu jest zło, umrze”.
• 53. Wtedy król Salomon posłał ludzi, którzy zdjęli go z ołtarza. Adoniasz przyszedł i upadł na twarz przed królem Salomonem, który mu powiedział: „Idź do domu”.

Bíblia Online