Psalmy, rozdział 107:

Wersety z Psalmów, rozdział 107 księgi Psalmów w Biblii.

• 1. Dziękujcie Panu, bo jest dobry; Twoja miłość trwa wiecznie.
• 2. Niech tak mówią ci, których Pan ocalił, których wybawił z rąk przeciwnika.
• 3. Zgromadził ich z różnych krajów, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
• 4. Wędrowali przez pustynię i jałowe ziemie, nie znajdując zamieszkanego miasta.
• 5. Byli głodni i spragnieni; jego życie uciekało.
• 6. W swej niedoli wołali do Pana, a On ich wybawił z ucisku, w jakim się znaleźli.
• 7. Poprowadził ich bezpieczną ścieżką do zamieszkałego miasta.
• 8. Niech dziękują Panu za Jego niezłomną miłość i cuda za Jego dzieła dla ludzi,
• 9. ponieważ gasi pragnienie i całkowicie nasyca głodnego.
• 10. Siedzieli w ciemności i w śmiertelnym cieniu, utrapieni, skuci,
• 11. Zbuntowali się bowiem przeciwko słowom Boga i wzgardzili planami Najwyższego.
• 12. Dlatego poddał ich ciężkiej pracy; potknęli się i nie było nikogo, kto by im pomógł.
• 13. W swej niedoli wołali do Pana, a On ich wybawił z ucisku, w jakim się znaleźli.
• 14. Wyprowadził ich z ciemności i śmiercionośnego cienia oraz zerwał krępujące ich łańcuchy.
• 15. Niech dziękują Panu za Jego łaskę i cuda za Jego dzieła dla ludzi,
• 16. ponieważ połamał brązowe drzwi i połamał żelazne kraty.
• 17. Z powodu swego buntowniczego postępowania zgłupieli i cierpieli z powodu swej niegodziwości.
• 18. Byli obrzydzeni wszelkim jedzeniem i byli bliscy śmierci.
• 19. W swej niedoli wołali do Pana, a On ich wybawił z ucisku, w jakim się znaleźli.
• 20. Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich od śmierci.
• 21. Niech dziękują Panu za Jego niezachwianą miłość i cuda za Jego dzieła dla ludzi.
• 22. Niech składają ofiary dziękczynne i głoszą swoje dzieła pieśniami radości.
• 23. Wyruszyli w morze na statkach, aby załatwiać interesy na rozległych wodach,
• 24. i widzieli dzieła Pana, Jego cuda w głębinach.
• 25. Bóg przemówił i spowodował wichurę, która podniosła fale.
• 26. Wstąpili do nieba i zstąpili do otchłani; W obliczu takiego niebezpieczeństwa stracili odwagę.
• 27. Zataczali się, zawroty głowy jak pijacy i cała ich umiejętność była na nic.
• 28. W swej niedoli wołali do Pana, a On ich wyprowadził z ucisku, w jakim się znaleźli.
• 29. Zredukował burzę do bryzy i uspokoił fale.
• 30. Fale uspokoiły się, uradowały się i Bóg poprowadził ich do upragnionego portu.
• 31. Niech dziękują Panu za Jego niezłomną miłość i cuda za Jego dzieła dla ludzi.
• 32. Niech go wysławiają na zgromadzeniu ludu i chwalą na zgromadzeniu przywódców.
• 33. Zamienia rzeki w pustynię, a źródła w suchy ląd,
• 34. czyni żyzną ziemię jałową z powodu niegodziwości jej mieszkańców.
• 35. Zamień pustynię w źródła, a spaloną ziemię w źródła.
• 36. Tam osiedli głodnych, aby założyć miasto nadające się do zamieszkania,
• 37. Siejcie plony, sadźcie winnice i zbierajcie wspaniałe żniwa.
• 38. Błogosławi ich i rozmnażają się; i nie pozwólcie, aby wasze stada się zmniejszyły.
• 39. Ale kiedy są poniżani, są upokarzani uciskiem, hańbą i smutkiem.
• 40. Bóg wylewa pogardę na szlachtę i sprawia, że błąka się po bezdrożnej pustyni.
• 41. On jednak wyprowadza ubogich z ubóstwa i powiększa ich rodziny jak stada.
• 42. Sprawiedliwi widzą to wszystko i radują się, ale wszyscy bezbożni milczą.
• 43. Niech mędrcy zastanowią się nad tym i rozważą dobroć Pana.