Ezdrasz, rozdział 8:
reklama
Wersety z Ezdrasza, rozdział 8 księgi Ezdrasza w Biblii.
Gospodarze, którzy wrócili z Ezrą
- 1. Oto naczelnicy rodów i ci, których spisano ze mną za panowania króla Artakserksesa, kiedy opuściliśmy Babilon:
- 2. Z potomków Pinchasa Gerszon; z potomków Itamara Daniel; z potomków Dawida Hattus;
- 3. Z potomków Szekaniasza, z potomków Parósa, Zachariasz, w sumie 150 ludzi;
- 4. Z potomków Pat-Moaba Elioenaj, syn Zereasza, z 200 mężczyznami;
- 5. Z potomków Zatu Szekaniasz, syn Jachaziela, z 300 mężczyznami;
- 6. Z potomków Adima Ebed, syn Jonatana, z 50 mężczyznami;
- 7. Z potomków Elama Jezajasz, syn Atalii, w liczbie 70 mężów;
- 8. Z potomków Szefatiasza Zebadiasz, syn Michała, w liczbie 80 mężów;
- 9. Z potomków Joaba Abdiasz, syn Jeiela, z 218 mężczyznami;
- 10. Z potomków Baniego Szelomit, syn Josfijasza, w liczbie 160 mężów;
- 11. Z potomków Bebaja: Zachariasz, syn Bebaja, z 28 mężczyznami;
- 12. Z potomków Azgada Jochanan, syn Hakatana, w liczbie 110 mężów;
- 13. Z potomków Adonikama przyszli ostatni: Elifelet, Jeiel i Szemajasz wraz z 60 mężczyznami;
- 14. Z potomków Bigvai, Utai i Zabude, w liczbie 70 mężczyzn.
Wróć do Jerozolimy
- 15. Zebrałem ich wszystkich nad kanałem wpadającym do Ahava, gdzie obozowaliśmy przez trzy dni. Potem dokonałem przeglądu ludu i kapłanów, ale nie znalazłem żadnego Lewitów.
- 16. Następnie wezwałem przywódców, takich jak Eliezer, Ariel, Szemajasz, Elnatan, Jarib, Elnatan, Natan, Zachariasz i Meszullam, a także mędrców Jehojariba i Natana,
- 17. I wysłałem ich do Iddo, wodza w Kasifii. Powiedziałem im, co mają powiedzieć Iddo i jego krewnym, sługom świątyni w Kasifii, aby przyprowadzili nas, sługi, do świątyni naszego Boga.
- 18. Z łaskawą ręką Boga nad nami, przyprowadzili do nas Szerebiasza, walecznego męża, i dziewiętnastu jego krewnych, a wszyscy byli potomkami Mali, syna Lewiego, wnuka Izraela.
- 19. Przyprowadzili także Chaszabiasza i Jezajasza z potomków Merariego oraz osiemnastu ich krewnych i synów.
- 20. Przyprowadzili też ze świątyni dwustu dwudziestu sług, których Dawid i jego słudzy wyznaczyli do pomocy Lewitom. Wszyscy byli zarejestrowani z imienia i nazwiska.
- 21. Tam, nad kanałem Aawy, ogłosiłem post, abyśmy ukorzyli się przed naszym Bogiem i poprosili Go o bezpieczną podróż dla nas, naszych dzieci i całego naszego dobytku.
- 22. Wstydziłem się prosić króla o żołnierzy i rycerzy, aby chronili nas w drodze przed wrogami, bo powiedzieliśmy królowi: „Łaskawa ręka naszego Boga jest nad wszystkimi, którzy go szukają, lecz jego moc i jego gniew jest na wszystkich, którzy go opuszczają”.
- 23. Dlatego pościliśmy i błagaliśmy Boga o tę ochronę, a On nas wysłuchał.
- 24 Oddzieliłem dwunastu arcykapłanów: Szerebiasza, Chaszabiasza i dziesięciu ich krewnych,
- 25. I odważyłem przed nimi srebro, złoto i sprzęty ofiarowane dla domu naszego Boga przez króla, jego doradców, jego urzędników i całego Izraela, który tam był.
- 26. Odważyłem się i dałem im 22 750 kilogramów srebra, 3500 kilogramów naczyń srebrnych, 3500 kilogramów złota,
- 27. dwadzieścia złotych mis o łącznej wadze 8,5 kilograma i dwa misternie obrobione naczynia z brązu, tak cenne, jakby były wykonane ze złota.
- 28. Wtedy rzekł do nich: „Wy i te przedmioty jesteście święci Panu. Srebro i złoto są dobrowolnymi ofiarami dla Pana, Boga naszych przodków.
- 29. Pilnie ich strzeż, dopóki nie oddasz ich naczelnikom kapłanów i lewitom oraz rodzinom przywódców izraelskich w Jerozolimie, w pomieszczeniach świątyni Pańskiej.
- 30. Kapłani i Lewici otrzymali srebro, złoto i naczynia święte, odważone według spisu.
- 31. Dwunastego dnia pierwszego miesiąca wyruszyliśmy z kanału Ahawa w stronę Jerozolimy. Ręka naszego Boga była nad nami i chroniła nas w czasie podróży przed wrogami i rabusiami.
- 32. Przybyliśmy do Jerozolimy i odpoczęliśmy przez trzy dni.
- 33. Czwartego dnia w świątyni Boga naszego zważyliśmy srebro, złoto i święte naczynia i daliśmy je kapłanowi Meremotowi, synowi Uriasza. Byli z nim Eleazar, syn Pinchasa, i Lewici Jozabad, syn Jeszui, i Noadiasz, syn Binui.
- 34. Wszystko zostało w tym momencie policzone i zapisane.
- 35. Wygnańcy, którzy powrócili z niewoli, złożyli Bogu Izraela ofiary całopalne: dwanaście byków za całego Izraela, dziewięćdziesiąt sześć baranów, siedemdziesiąt siedem baranków i dwanaście kozłów na ofiarę za grzech. Wszystkie te ofiary składano Panu jako ofiary całopalne.
- 36. Następnie wydali rozkazy królewskie satrapom i namiestnikom prowincji na zachód od Eufratu oraz wspierali lud i prace świątyni Bożej.