2 Kronik, rozdział 13:

Wersety z 2 Kronik, rozdział 13 księgi Biblii.

Abion jest królem Judy

• 1. W osiemnastym roku panowania Jeroboama Abiasz został królem Judy.
• 2. Panował trzy lata w Jerozolimie. Imię matki jego było Maaka, córka Uriela z Gibei. Wywiązała się wojna między Abiaszem i Jeroboamem.
• 3. Abijasz dowodził armią złożoną z czterystu tysięcy walecznych wojowników, a Jeroboam stawił mu czoła z ośmioma setkami tysięcy równie walecznych wojowników.
• 4. Abijasz wszedł na górę Semaraim w górach Efraima i zawołał: «Słuchajcie mnie, Jeroboamie i cały Izraelu!
• 5. Czy nie wiecie, że Pan, Bóg Izraela, na mocy nierozerwalnego przymierza dał królestwo Izraela Dawidowi i jego potomstwu na zawsze?
• 6. Jednak Jeroboam, syn Nebata, sługa Salomona, syna Dawida, zbuntował się przeciwko swemu panu.
• 7. Przyłączyli się do niego niegodziwi i bezużyteczni ludzie i przeciwstawili się Roboamowi, synowi Salomona, gdy był jeszcze młody i niedoświadczony, i nie mogli się im oprzeć.
• 8. „Teraz zamierzacie przeciwstawić się królestwu Pana, które jest w rękach potomków Dawida! Zaprawdę, jesteście wielką rzeszą i macie złote cielce, których Jeroboam uczynił za waszych bogów.
• 9. Ale czy to nie wy wypędziliście kapłanów Pańskich, synów Aarona i Lewitów, i wybraliście sobie własnych kapłanów, jak to czynią inni ludzie? Każdy, kto poświęci się bykiem i siedmioma baranami, może zostać kapłanem bogów, którzy nie mają władzy.
• 10. „Ale my czcimy Pana, Boga naszego, i nie opuściliśmy Go. Nasi kapłani, potomkowie Aarona, służą Panu, a Lewici im pomagają.
• 11. Codziennie rano i wieczorem składają Panu ofiary całopalne i wonne kadzidła, układają chleb na ceremonialnie czystym stole i co wieczór zapalają lampy złotego świecznika. Postępowaliśmy zgodnie ze wskazówkami Pana, Boga naszego, podczas gdy wy Go opuściliście.
• 12. A teraz Bóg jest z nami jako nasz przywódca. Twoi kapłani na swoich trąbach będą trąbić przeciwko tobie okrzyk wojenny. Izraelici, nie walczcie z Panem, Bogiem waszych przodków, bo nie odniesiecie sukcesu!”
• 13. W międzyczasie Jeroboam rozmieścił wojska do zasadzki na armię Judy, tak że znajdował się przed Judą, a zasadzka była z tyłu.
• 14. Gdy żołnierze Judy odwrócili się i zobaczyli, że atakują ich od przodu i od tyłu, wołali do Pana. Kapłani zadęli w trąby,
• 15. I mieszkańcy Judy podnieśli okrzyk wojenny. Na dźwięk okrzyku wojennego Bóg pokonał Jeroboama i całego Izraela przed Abijaszem i ludem Judy.
• 16. Izraelici uciekli przed żołnierzami Judy, gdyż Bóg wydał ich w ich ręce.
• 17. Abijasz i jego wojsko zadali im wielką klęskę. Zginęło pięćset tysięcy izraelskich wojowników.
• 18. W tym dniu Izraelici doznali pokory, a mężowie judzcy umocnili się, gdyż zaufali Panu, Bogu swoich przodków.
• 19. Abijasz ścigał Jeroboama i odebrał mu miasta Betel, Jesanę i Efron wraz z ich wioskami.
• 20. Za panowania Abijasza Jeroboam nie mógł odzyskać swej władzy, dopóki Pan go nie uderzył i nie umarł.
• 21. Natomiast Abijasz urósł w siłę. Ożenił się z czternastoma kobietami, miał dwudziestu dwóch synów i szesnaście córek.
• 22. Pozostałe wydarzenia z czasów panowania Abijasza, jego czyny i słowa, są opisane w pismach proroka Iddo.

Bíblia Online