2 Królowie, rozdział 5:
reklama
Wersety z 2 Księgi Królewskiej, rozdział 5 księgi 1 Samuela z Biblii.
Naaman zostaje wyleczony z trądu
- 1. Naaman, dowódca armii króla Syrii, był człowiekiem szanowanym i honorowanym przez swego pana, gdyż przez niego Pan dał zwycięstwo Syrii. Jednak ten wielki wojownik stał się trędowaty.
- 2. Podczas najazdu wojsk syryjskich pojmano młodą Izraelitkę, która zaczęła służyć żonie Naamana.
- 3. Któregoś dnia powiedziała do swojej pani: «Gdyby pan mój szukał proroka, który jest w Samarii, uzdrowiłby go z trądu».
- 4. Naaman poszedł i powiedział swemu panu, co powiedziała młoda Izraelitka.
- 5. Król Syrii odpowiedział: «Idź, wyślę list do króla izraelskiego». I Naaman odszedł, zabierając ze sobą trzydzieści cztery funty srebra, sześć funtów złota i dziesięć sztuk pięknych ubrań.
- 6. W liście, który zaniósł do króla Izraela, napisano: „Z tym listem wysyłam mojego sługę Naamana, abyś mógł go wyleczyć z trądu”.
- 7. Gdy tylko król Izraela przeczytał ten list, rozdarł swoje szaty i zawołał: „Czy jestem Bogiem, że mogę dać życie lub śmierć? Ten człowiek przysyła mi kogoś, abym go wyleczył z trądu! Spójrz, jak szuka pretekstu, żeby rozpocząć ze mną wojnę!”
- 8. Kiedy prorok Elizeusz usłyszał, że król Izraela rozdarł swoje szaty, posłał do niego wiadomość: „Dlaczego rozdarłeś swoje szaty? Niech przyjdzie do mnie, aby się dowiedział, że w Izraelu jest prorok”.
- 9. Następnie Naaman ruszył na swoich koniach i rydwanach i zatrzymał się u drzwi domu Elizeusza.
- 10. Elizeusz wysłał do niego posłańca i powiedział: Idź i obmyj się siedem razy w rzece Jordan, a twoje ciało odzyska zdrowie i będziesz czysty.
- 11. Ale Naaman rozgniewał się i odszedł, mówiąc: „Myślałem, że sam do mnie przyjdzie, wezwie imienia Pana, swego Boga, przesunie ręką po dotkniętym miejscu i uzdrowi mnie z trądu.
- 12. Czy rzeki Abana i Pharpar w Damaszku nie są lepsze niż wszystkie wody Izraela? Czy nie mógłbym się w nich obmyć i zostać oczyszczonym?” I odwrócił się, żeby odejść, oburzony.
- 13. Wtedy przyszli jego słudzy i rzekli do niego: «Ojcze mój, gdyby prorok nakazał ci coś trudnego, czy nie zrobiłbyś tego? O ileż bardziej, gdy mu powiedział: ‚Umyj się, a będziesz czysty!’ „.
- 14. Potem Naaman zszedł i zanurzył się w Jordanie siedem razy, zgodnie ze słowem męża Bożego; i jego ciało zostało przywrócone jak ciało małego dziecka i został oczyszczony.
- 15. Wtedy Naaman i cały jego orszak powrócili do męża Bożego. Stanął przed nim i powiedział: „Teraz wiem, że nie ma Boga nigdzie indziej, jak tylko w Izraelu. Przyjmij, proszę, podarunek od swego sługi”.
- 16. Elizeusz odpowiedział: «Przysięgam na imię Pana, któremu służę, że niczego nie przyjmę». I choć Naaman nalegał, ten odmówił.
- 17. Naaman powiedział: „Jeśli tego nie akceptujesz, niech twój sługa zabierze tyle ziemi, ile uniosą dwa muły. Bo odtąd twój sługa nie będzie składał całopaleń ani ofiar żadnym bogom innym niż Pan.
- 18. Niech Pan przebaczy swemu słudze jedno: gdy mój pan uda się do świątyni Rimmon, aby oddać pokłon, a ja będę się na nim opierać, aby oddać pokłon, niech Pan i to przebaczy swojemu słudze”.
- 19. „Idźcie w pokoju” – powiedział Elizeusz. Gdy Naaman przebył już niewielką drogę,
- 20. Gehazi, sługa Elizeusza, męża Bożego, powiedział sobie: „Mój pan był zbyt dobry dla tego Aramejczyka Naamana i nie przyjął tego, co mu przyniósł. Przysięgam na imię Pana, że pójdę za nim i coś zdobędę”.
- 21. Wtedy Gehazi pobiegł za Naamanem. Kiedy Naaman zobaczył, że ktoś go goni, wysiadł z samochodu i zapytał go: „Czy wszystko w porządku?”
- 22. Gehazi odpowiedział: „Wszystko w porządku. Mój pan przesłał mi wiadomość, że właśnie przybyli do mojego domu dwaj młodzi uczniowie proroków z gór Efraima. Proszę, daj im trzydzieści cztery kilogramy srebra i dwie zmiany pięknych ubrań.
- 23. Naaman nalegał, aby go przyjął, i związawszy worki ze srebrem w dwóch paczkach wraz z dwoma ubraniami na zmianę, wręczył je dwóm swoim sługom, którzy zabrali je przed Gechaziego.
- 24. Gdy Gehazi przybył na górę, wziął od nich pakunki i umieścił je w domu. Następnie kazał mężczyznom odejść i odeszli.
- 25. Potem wszedł i stanął przed swoim panem Elizeuszem. Elizeusz zapytał go: «Gdzie byłeś, Gehazi?» Gehazi odpowiedział: „Twój sługa nigdzie nie odszedł”.
- 26. Ale Elizeusz rzekł do niego: «Czy nie byłem obecny duchem, gdy ten człowiek zszedł ze swego rydwanu, aby ci wyjść naprzeciw? To nie był czas na przyjmowanie srebra ani na przyjmowanie odzieży, gajów oliwnych, winnic, owiec, wołów, służby i służby.
- 27. Dlatego trąd Naamana będzie przylgnął do ciebie i twojego potomstwa na zawsze”. I wyszedł Gechazi sprzed Elizeusza, blady jak śnieg, trędowaty.
