1 Królowie, rozdział 21:
reklama
Wersety z 1 Księgi Królewskiej, rozdział 21 Księgi 1 Samuela w Biblii.
Winnica Nabota
- 1. Pewnego razu miało miejsce wydarzenie w winnicy należącej do Nabota w Jezreel. Winnica ta znajdowała się obok pałacu Achaba, króla Samarii.
- 2. Achab rzekł do Nabota: «Daj mi swoją winnicę, abym mógł zamienić ją w ogród warzywny, bo jest niedaleko mojego pałacu. W zamian dam ci lepszą winnicę lub zapłacę ci jej wartość w pieniądzu”.
- 3. Jednakże Nabot odpowiedział Achabowi: «Niech Pan zabroni mi dać ci dziedzictwo moich przodków!»
- 4. Achab wrócił do domu zdenerwowany i rozgniewany odpowiedzią Nabota Jezreelity, który powiedział: „Nie dam wam dziedzictwa moich przodków”. Położył się na łóżku, odwrócił twarz do ściany i nie chciał jeść.
- 5. Przyszła Izebel, jego żona, i zapytała go: „Dlaczego jesteś taki zdenerwowany i nie chcesz jeść?”
- 6. Achab odpowiedział: «Ponieważ rozmawiałem z Nabotem Jezreelitą i zapytałem go: «Daj mi swoją winnicę za pieniądze albo, jeśli wolisz, dam ci w zamian inną winnicę». Ale on odpowiedział: «Nie dam ci mojej winnicy».
- 7. Jego żona Izebel powiedziała: „Teraz rządzisz Izraelem! Wstań, jedz i wesel się. Uczynię Nabota twoim i dam mu winnicę”.
- 8. Izebel napisała listy w imieniu Achaba, opieczętowała je pieczęcią królewską i wysłała do starszych i dostojników miasta Nabot.
- 9. W swoich listach napisała, co następuje: „Ogłoś post i umieść Nabota na widocznym miejscu.
- 10. I postawiłeś przed nim dwóch niegodziwców, którzy świadczyli przeciwko niemu, mówiąc: Przekląłeś Boga i króla! Następnie wyprowadźcie go za miasto i ukamienujcie go, aż umrze”.
- 11. Mężowie miasta Nabot, starsi i dostojnicy wykonali tak, jak im nakazała Izebel, zgodnie z listami, które im wysłała.
- 12. Ogłosili post i umieścili Nabota na widocznym miejscu.
- 13. Wtedy przyszli dwaj niegodziwcy, zasiedli przed nim i zeznali przeciwko Nabotowi przed ludem, mówiąc: «Nabot przeklął Boga i króla». Potem wyprowadzili go za miasto i ukamienowali, aż umarł.
- 14. Następnie wysłali do Izebel wiadomość: „Nabot został ukamienowany i umarł”.
- 15. Gdy Izebel usłyszała, że Nabot został ukamienowany i umarł, rzekła do Achaba: Wstań i weź w posiadanie winnicę Nabota Jezreelity, który nie chciał ci sprzedać. On już nie żyje; nie żyje!".
- 16. Gdy Achab usłyszał, że Nabot umarł, wstał, aby zejść do winnicy Nabota Jizreelity i objąć ją w posiadanie.
- 17. Wtedy doszło słowo Pana do proroka Eliasza, Tiszbity, mówiąc:
- 18. „Wstań, zejdź na spotkanie Achaba, króla izraelskiego, w Samarii. Jest w winnicy Nabota, dokąd poszedł, aby ją wziąć w posiadanie.
- 19. Powiedz mu: Tak mówi Pan: Zabiłeś, a teraz przejmujesz? I powiedz dalej: «Tak mówi Pan: W miejscu, gdzie psy lizały krew Nabota, psy będą też lizać jego krew, tak, jego krew»”.
- 20. Achab zapytał Eliasza: «Czy znalazłeś mnie, mojego wroga?» Eliasz odpowiedział: „Znalazłem go. Ponieważ zaprzedałeś się, aby czynić to, co złe w oczach Pana.
- 21. Z pewnością sprowadzę na was nieszczęście: wykorzenię wasze potomstwo i wytracę wszystkich mężczyzn w Izraelu, zarówno niewolników, jak i wolnych.
- 22. Uczynię twoją rodzinę podobną do rodziny Jeroboama, syna Nebata, i Baazy, syna Achiasza, ponieważ wywołałeś mój gniew i doprowadziłeś Izraela do grzechu.
- 23. Ponadto Pan mówił o Izebel: „Psy będą pożreć Izebel pod murem Jezreel.
- 24. Ci z Achaba, którzy umrą w mieście, zostaną zjedzeni przez psy, a ci, którzy umrą na polu, zostaną zjedzeni przez ptaki powietrzne”.
- 25. Z pewnością nie było nikogo takiego jak Achab, który za namową swojej żony Izebel zaprzedał się, aby czynić zło w oczach Pana.
- 26. Oddał się obrzydliwemu bałwochwalstwu, naśladując bożki, podobnie jak Amoryci, których Pan wypędził przed Izraelitami.
- 27. Gdy Achab usłyszał te słowa, rozdarł swoje szaty, okrył się worami i pościł. Spał ubrany w wory i chodził pokornie.
- 28. Wtedy doszło słowo Pana do Eliasza Tiszbity:
- 29. „Czy widziałeś, jak Achab uniżył się przede mną? Ponieważ się uniżył, nie sprowadzę tej hańby za jego panowania, ale za czasów jego syna sprowadzę ją na jego rodzinę”.
